ชีวิตของคนเรา มีเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา มีทั้งดีและไม่ดี บางช่วงก็โดดเด่นรุ่งเรือง บางช่วงก็แสนจะตกต่ำจนน่าใจหาย บังเอิญว่าวันนี้ (วันเสาร์ ที่ 7 มิถุนายน 2552) เจ้านายเก่า ผ่านมาเลยแวะมาเยี่ยม บอกว่าจะไปฝึกงาน (เป็นผู้อำนวยการ) เมื่อก่อนท่านมีตำแหน่งเป็นรองผู้อำนวยการ แต่เดี๋ยวนี้ท่านมีตำแหน่งเป็น ผู้อำนวยการ แล้ว ท่านก็ยังนิสัยน่ารักเหมือนเดิม พูดจาเป็นกันเอง ท่านพูดว่า "เปี้ยว เอ้ย ผมอยู่ที่ไหนก็ได้ ขอให้ได้ทำงาน พัฒนาพื้นที่ ที่อยู่ แม้พูดจา อาจจะไม่หวานหูนัก ไม่ถูกใจใคร หลาย ๆ คน แต่ในใจไม่คิดพยาบาท อาฆาต มุ่งร้ายใครหรอก" อันนี้จริง เพราะเคยได้ร่วมทำงานกับท่าน และเป็นลูกน้องท่านมาก่อนระยะหนึ่ง จริง ๆ ผู้เขียนก็แกล้งพูดหยอกท่านว่า สงสัยฝึกงานเสร็จ ท่านคงได้ไปลงตำแหน่ง แถว 3 จังหวัดชายแดนใต้...อิอิ ท่านหัวเราะเสียงดังเลย แล้วก็ต่อด้วยรอยยิ้มอันเปี่ยมสุข อย่างเห็นได้ชัด
เรารู้จักท่าน ก็ตรงที่ท่านเป็นคนอย่างนี้แหละ ค่อนข้างพูดอะไรตรง ๆ โผงผาง แต่จริงใจ สไตล์คนใต้บ้านเรา
ปล. อย่างไรเสีย ลูกน้องคนนี้ ก็ขอแสดงความยินดีกับท่านด้วยความจริงใจ และขอให้ท่านบรรลุประสงค์เป้าหมายในหน้าที่การงาน ปราศจากอุปสรรคอันใด ตลอดกาลเวลางาน...
แวะมาส่งกำลังใจค่ะ
เพิ่งประเมิน สมศ รอบ 2 เสร็จ
มาชวนแวะไปที่นี่ ค่ะ