ฟังชื่อว่า "ปราสาทยายเหงา" รู้สึกเหงาจับใจขึ้นมาทันทีพาลให้นึกต่อว่ายายเหงานี้เป็นชื่อของยายหรือเป็นคำอุปมาว่าคุณยายคนหนึ่ง "เหงา" ก็เลยเรียก "ยายเหงา" คุณครูติ๋ม รร. ศรีมงคล (สังขะ) เคยเล่าว่าสมัยก่อนมีคุณยายคนหนึ่งสามีไปออกศึกสงครามนานนมก็ไม่ได้กลับมาสักที ยายอยู่รอที่บ้านก็เลยสร้างปราสาทคอย แต่ไม่ปรากฎว่ายายได้พบกับตาหรือไม่ และปราสาทก็ดูเหมือนจะสร้างไม่แล้วเสร็จ ตำนานนี้เป็นเพียงเรื่องเล่าต่อๆ กันมา
ปราสาทยายเหงานี้มีภูมิลำเนาที่ บ้านสังขะ ตำบลสังขะ อำเภอสังขะ จังหวัดสุรินทร์ มีลักษณะเป็นปรางปราสาท ปรากฎอยู่ ๒ หลัง (ดูตามการก่อสร้างน่าจะมีอีก ๑ ปรางปราสาทแต่ยังไม่ได้เริ่มสร้าง) ก่อด้วยอิฐ เป็นศิลปะแบบเขมร สร้างเมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ ๑๖-๑๗ ปัจจุบันปราสาทยายเหงาได้รับการบูรณะ ขุดแต่งแล้วเสร็จตามโครงการเมื่อไม่นานมานี้เอง เห็นว่าขุดพบรูปลักษณะคล้ายนางปรัชญาปรมิตา (ขออภัยถ้าเขียนชื่อผิด) เผอิญว่า ข้อมือหักไปเลยไม่ทราบว่าในมือนั้นถือของสิ่งใด (อาจจะเป็นดอกบัวหรือดินสอ) ลักษณะหลังขุดแต่งแล้วทำให้ปราสาทยายเหงาดูมีเสน่ห์ น่าค้นหายิ่งนัก ผู้บันทึกไปเยี่ยมปราสาทยายเหงานับครั้งไม่ถ้วน (ลูกสาวคนโตก็มากราบขอกับยายเหงานี่แหละ) มีภาพมาฝากแต่ภาพหลังขุดแต่งยังหาไม่พบ แล้วจะมาอัพเดทให้ทีหลังนะคะ
ภาพก่อนการบูรณะ
ขณะกำลังลังบูรณะ 1
ขณะกำลังลังบูรณะ 2
ขณะกำลังลังบูรณะ 3
ขณะกำลังลังบูรณะ 4
ไม่มีความเห็น