พระราชากับยาจก

สิ่งแวดล้อมของเราเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา...เมื่อก่อนนี้ฟังนิทานฟังไปผู้ใหญ่เขาเล่ามีคติสอนใจแต่ก็ไม่รู้เพราะยังเป็นเด็ก..สนใจแต่เนื้อไม่ได้หาความใน...มีอยู่เรื่องหนึ่งเป็นความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของพระราชาท่านทำทานเป็นบารมี..ทานที่ยิ่งใหญ่คือยกลูกให้ยาจกเมื่อถูกขอ....ผ่านไปอีกหลายร้อยชาตินิทานนี้...เป็นเรื่องของ .. ผู้รู้ ...ผู้ตื่น...ผู้เบิกบาน.....กับความพอเพียง