ขอนุญาตนำบทความบางส่วนของคุณฐิตินาถ ณ พัทลุง ที่กล่าวไว้ในหนังสือ เข็มทิศ ชีวิต II มากล่าวอ้าง เพื่อเตือนตนสักนิด
ชีวิตแอบเฉลยคำตอบให้เราเสมอว่า เราต้องฝึกตัวเองให้สามารถมีความสุขจากภายในที่เป็นอิสระจากสิ่งต่างๆ ภายนอก การที่คนๆ หนึ่งพยายามศึกษา สังเกต เรียนรู้สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นทั้งภายในภายนอกจนเกิดความเข้าใจตัวเอง เข้าใจผู้อื่น มีอิสระทางจิตวิญญาณ มีเกณฑ์วินิจฉัยความจริงของโลก ของชีวิตถูกต้อง ตรงตามความเป็นจริงด้วยตัวเอง ไม่ต้องขึ้นกับผู้วิเศษ คนทรง หมอดู ลัทธิ ความเชื่อ คนอื่น สามารถไปเหนืออัตตา ความยึดถือ ความต้องการ ความโกรธ ความกลัว สามารถสลัดทิ้งความรู้สึกที่เป็นลบได้ด้วยตัวเอง ขัดเกลาตรวจสอบปรับปรุงตัวเองอยู่ทุกขณะจนมีศรัทธาในตัวเอง
**การมีศรัทธาในความดีงาม ในเจตนา การขัดเกลา และความเข้าใจความจริงอย่างแน่นแฟ้น จะทำให้เราเป็นอิสระจากสิ่งแวดล้อมทั้งปวง**
ขอบคุณที่นำข้อคิดดีๆ มาเผยแผ่ขอรับ
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมเจ้าค่ะ
สวัสดี ค่ะ คุณ ดอกหญ้า
ขอบคุณ ที่เข้ามาอ่านบันทึกนะคะ
ตอนที่เขียน มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ อยากจะระบาย และอยากเก็บให้ตัวเองได้กลับไปย้อนคิด เวลาที่เรามีอารมณ์หงุดหงิด อย่างนั้นอีก
แปลกตรงที่เขียนเสร็จแล้ว มาอ่าน ทำให้ เราเข้าใจตัวเองและคนรอบข้างมากขึ้น อารมณ์หงุดหงิด พลอยหายไปด้วย ทำให้เรายิ้มได้ ก่อนมาทำงานวันนี้ค่ะ ไม่เหลือร่องรอยของความรู้สึกเดิมๆ ที่โกรธ น้อยใจ เสียใจเลย นี่เองคือประโยชน์ของการเขียนระบายความรู้สึก
มีความสุขมากมายนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ผมแวะมาเยี่ยมเยียนบันทึกครับ
ขอบคุณมากครับ ;)