ได้เวลางาม..ยามดีกันสักที หลังเจอโรคเลื่อนกันมานาน สำหรับจิตอาสาเล่านิทานกลุ่มแรกประเดิมวันที่ 10 เมษายน 2552 เล่านิทานที่คลินิกตรวจสุขภาพเด็กดี เตรียมอุปกรณ์และสถานที่เรียบร้อย เขียนบทแบบฉบับ นิทาน’08 โชว์ โดย สมาชิกใหม่ของเราพี่จ๋อม Nicu เรื่อง เพื่อนรัก 3 เกลอ แต่เป็นวันหยุดราชการเลยไม่ได้เล่าตามที่ตั้งใจไว้ (เย้..)
ก็เลยต้องเลื่อนออกไปก่อน อ่ะ..เรามากำหนดวันกันใหม่ก็ได้วันที่ 21 เมษายน เท่านั้นนะ เพราะหลังจากนั้นพี่จ๋อมจะไม่อยู่แล้ว OK. เวลา 08.30 น. เจอกันที่คลินิกตรวจสุขภาพเด็กดี ปรากฏว่าพี่วัน ห้องฟัน ไม่สามารถมาได้เพราะว่าผู้รับบริการมากันมากมาย (คนไข้ต้องมาก่อน) ไม่เป็นไรเลื่อนไปสัก 11.00 น. พี่วันน่าจะปลีกตัวมาได้แล้ว ถ้าอย่างนั้นเด็กที่คลินิกคงจะไม่ค่อยมีแล้วหล่ะ พี่กบ เจ้าของสถานที่เสนอ ให้เราไปเล่านิทานที่ตึกเด็กป่วย ว่าแล้วน้องซินก็จัดการติดต่อตึกเด็กป่วย หลังจากวางโทรศัพท์แล้วก็บอกว่า มีเด็กอยู่ 5 คน ห้องพิเศษทั้งหมด... แป่ว..! ! ไม่เป็นไรหรอก ก็ให้เด็กออกมาข้างนอกก็หมดเรื่อง สักพักได้ข่าวจากน้องซินโทรมาบอกว่าพี่วันไม่ว่าง เล่ากันแค่ 3 คนนะ เปลี่ยนไปที่เดย์แดร์ เวลา 11.30 น. เพราะว่าเด็กกินข้าวเสร็จแล้ว ฟังนิทานของเราจะได้นอนหลับสบายปุ๋ยไปเลย ดังนั้นเราก็ไปขนฉากเล่านิทานของเราที่เตรียมเอาไว้ที่คลินิกตรวจสุขภาพเด็กดี ย้ายไปเดย์แคร์ เจอป้านกคล้าบอกว่าเด็กหลับแล้ว เหลือแต่เด็กเล็กที่ยังไม่หลับ
โฮ้..แล้วเด็กจะรู้เรื่องไหมเนี่ยะ... เป็นไงก็เป็นกัน รถด่วนขบวนสุดท้ายแล้วนะ เปลี่ยนใจ เปลี่ยนเวลา และก็เปลี่ยนวันไม่ได้แล้ว เพราะทีมไม่ครบ ว่าแล้วก็เริ่มเล่านิทานให้เด็ก ๆ ฟัง ผลดีเกินคาด เด็ก ๆ สนใจทั้งด้านหน้า และด้านหลังฉากทำให้ผู้เล่าก็เล่ากันอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางความวุ่นวายเล็กน้อย อุปสรรคมีตั้งแต่แรก เราก็ไม่ย่อท้อ ผ่านไปได้ด้วยดี พร้อมรอยยิ้มที่พิมพ์อยู่ในใจของเราทุกคน... อย่างนี้ซิน่า เขาถึงว่า “ฟ้าหลังฝน” ก็ให้กำลังใจสำหรับทีมเภสัช จะเล่านิทานให้เด็กฟังพรุ่งนี้ เกณฑ์ลูก ๆ ที่ปิดเทอมมาช่วยเล่านิทานให้น้อง ๆ ฟัง สู้ .. ๆ