๙๘.ช่างเถอะค่ะ


ขอให้มีอุดมคติ ทำแต่ละสิ่งให้สำเร็จ จนไม่มีเวลาพอที่จะเสียไปกับความคิดเหลวไหลไร้สาระ

                                          

  

 

              

  oknation.net

                                           

           ในชีวิต...การทำงาน...ของคนเรา 

ความผิดพลาด...บกพร่อง...เป็นสิ่งที่ต้องมี

  ไม่มีใคร...เก่งมา...ตั้งแต่เกิด 

คนเรา...อาจมี...พรสวรรค์

แต่หากคุณ...ขาดพรแสวง...มาเป็นตัวช่วย 

ชีวิตการงาน...คงจะไม่รุ่งเรือง...
ไม่ต้องพึ่งหมอดูหรอกค่ะ 

เพราะเหตุนี้เอง...ทำให้แป๋ม...มีแนวคิด

ช่วยให้...อารมณ์แจ่มใส...ปรอดโปร่ง...ปล่อยวาง

  อย่าไปยึดมั่น...ถือมั่น...กับสิ่งใดเกินไป

ชีวิตคนเรา...สั้นยิ่งนัก...  สู้เอาเวลา...มาทำความดี

เป็นประโยชน์...คงจะดีกว่า...ให้เสียไป 

กับความคิด...เหลวไหล...ไร้สาระ



 


          วิธีที่แป๋มใช้พยายามบอกตัวเองว่า "ช่างเถอะค่ะ"  ไม่ต้องไปวุ่นวาย อยากรู้เรื่องราวของ

ผู้อื่น  ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับตัวเอง...         การมีเพื่อนที่เต็มไปด้วยจิตปรุงแต่ง  ขอให้มองเขาตาม

ความเป็นจริง  อย่าให้อารมณ์  โกรธแค้น ขุ่นเคือง  ริษยา  ที่ใจเราและผู้ใกล้ชิดปรุงแต่งเข้ามามี

อิทธิพล  สร้างความทุกข์ใจให้กับเราเปล่าๆ  ขอให้เรามีอุดมคติในใจ  จดจ่อที่จะทำสิ่งที่ดีและ

สร้างสรรค์ให้สำเร็จ    
หากล้มหรือพลาดพลั้งไป  ขอให้คิดบวกแล้วบอกตัวเองว่า ...



"ช่างเถอะค่ะ   ความผิดพลาดครั้งนี้  ให้คิดเป็นบทเรียน"  



แล้วหาทางปรับปรุงตัวเองจนสามารถลุกขึ้นมาใหม่  พร้อมกับกำลังใจที่คุณเองเท่านั้นจะเป็น

ผู้รับรู้ และเผื่อแผ่ไปให้กับคนอื่น  ด้วยความสุขใจ  และอิ่มเอมใจ  ด้วยตัวของเราเองจากนี้และ

ตลอดไปค่ะ.... 

 

หมายเลขบันทึก: 253626เขียนเมื่อ 5 เมษายน 2009 17:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 06:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (47)
  • เห็นด้วยอย่างยิ่งกับบันทึกนี้ค่ะ
  • และขอเป็นกำลังใจแด่ครูแป๋มค่ะ
  • ภาพสวยจัง...

สวัสดีค่ะ

เห็นด้วย ยกสองมือค่ะ....

ชอบจังเลย

ชีวิตคนเรามนสั้นนัก  สู้เอาเวลามาทำความดีให้เป็นประโยชน์คงจะดีกว่าให้เสียไป  กับความคิดเหลวไหลไร้สาระ...

(^___^)

สวัสดีค่ะ พี่ครูแจ๋ว

ขอบคุณค่ะที่เห็นด้วย
ประสบการณ์ตรงล้วนๆค่ะ
ภาพสวยแต่สู้ภาพของพี่ไม่ได้หรอกค่ะ..สวยๆๆๆๆๆ

สวัสดีครับครู แป๋ม ตัวหนังสือเล็กไปนิด (ช่างเถอะครับ) ขยับอ่านเอา"หนทางยังยาวไกล แต่ชีวิตคนสั้นนัก" ใช้ชีวิตให้มีประโยชน์ ครับ

(อันนี้ไม่ช่างเถอะครับ)

สวัสดีค่ะ คุณคนไร้ราก

ขอบคุณค่ะที่เห็นด้วย
อุตส่าห์ยกตั้ง 2 มือ
เดี๋ยวให้ยืมมือแป๋มอีก
ทั้ง
 2 มือดีไหมคะ

กับข้อความที่คุณยกมานั้น
แป๋มจารึกใส่ใจเสมอๆค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ...

สวัสดีค่ะ

เห็นด้วยค่ะ คิดเหมือนกันค่ะ

เผื่อแผ่ความคิดดีๆ ต่อไปนะคะ

สวัสดีค่ะ ท่าน วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

ขออภัยเป็นอย่างสูงค่ะ
สำหรับตัวหนังสือตัวเล็ก
แต่ก็ทำให้แป๋มรู้ว่าท่าน
สนใจที่จะอ่านเรื่องราวนี้

ตั้งใจจะให้เป็นเอกลักษณ์
การเขียนงานของแป๋มค่ะ
ถ้ารักจริงคงไม่ช่างเถอะ
รักที่จะอ่านค่ะ..แหะ..แหะ..

ขอบคุณค่ะ คุณjaidee

ดีใจที่คิดเหมือนแป๋ม

ยินดีที่จะเผื่อแผ่ค่ะ

  • ชื่นชมความรู้สึกนึกคิดดี ๆ ของคุณครูแป๋มค่ะ  แต่ละบันทึกเรื่องราวที่ถ่ายทอดมา มีแต่ความรู้สึกของผู้ให้อย่างมีเมตตา
  • พี่ศิลามาเชียร์ค่ะ  ความคิด ความรู้สึกดี ๆ เป็นเกราะคุ้มกายเราค่ะ

สวัสดีค่ะ  พี่ศิลา แสนสวย

โชคดีที่แป๋มมีตัวแบบดีดีให้เห็นค่ะ
นอกจากพ่อแม่แล้วบุคคลรอบข้าง
และชาวG2Kหลายท่านที่แป๋มได้
ศึกษาการทำงานได้ทั้งแง่คิดและ
ความงดงามแห่งจิตใจในอันที่จะ
หล่อหลอมให้ครูอย่างแป๋มได้ซึมซับ
ความนึกรู้สึกคิดดีๆและแง่คิดใหม่ๆ
มาให้แป๋มได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆในชีวิต

พี่ศิลาก็เป็นตัวแบบที่ดีทั้งความนึกคิด
ชีวิตการงานค่ะ...ขอบคุณนะคะ....

ข้อคิดจากข้อเขียนของคุณครูแป๋มมีสิ่งหนึ่งที่คุณครูแป๋มยึดถือเป็นหลักในการทำงานตลอดเวลาคือ อุดมคติ
หลายข้อเขียนอาจใช้คำอื่นๆสื่อไปยังท่านผู้อ่าน แต่ก็มีความหมายเดียวกันคือ อุดมคติ

พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๔๒ ได้ให้ความหมายของคำว่าอุดมคติดังนี้
อุดมคติ หมายถึงจินตนาการที่ถือว่าเป็นมาตรฐานแห่งความดีความงามและความจริงทางใดทางหนึ่งที่มนุษย์ถือว่าเป็นเป้าหมายแห่งชีวิตของตน

คุณครูแป๋มได้ดำเนินชีวิตในรูปแบบของอุดมตคิชีวิตมาโดยตลอด แม้บางครั้งอาจพบอุปสรรคข้อขัดข้องดังข้อเขียนข้างต้น คุณครูแป๋มก็ใช้วิธีคิด "ช่างมันเถอะ"
เพื่อดำเนินการกับอุปสรรคข้อผิดพลาดดังกล่าว
ในขณะดียวกันก็มุ่งมั่นปฏิบัติในแนวอุดมคติที่ตนมีอยู่ต่อไปอย่างมั่นคง

น่ายกย่องครับ

ยินดีที่ได้รู้จักคุณ

ชีวิต ก็เป็นเช่นนี้...โลกก็เป็นเช่นนี้...จักรวาลก็เป็นเช่นนี้

แต่ ประเทศไทยของพวกเรา..ทำไมจึงเป็นเช่นทุกวันนี้ ตรงนี้ ฉัน"ช่างมันเถอะ" ไม่ได้

อีก 10 ปี ข้างหน้า ลูกหลานเราจะอยู่อย่างไร ไปเที่ยว สปป.ลาว มา นึกอ๋อ ใช่เลย

ถอยหลังแน่ๆ

โชคดีนะครูแป๋ม

สวัสดีค่ะ คุณสุวัฒน์

ขอบคุณค่ะที่ชมมา
จะพยายามปฏิบัติให้
ควรค่าต่อคำชมเชย
ของท่านนะคะ

สวัสดีค่ะ  คุณครูตุ๋ย

ขอบคุณที่เป็นผู้หนึ่งที่ห่วงใยเด็กไทยของเรา
เรื่องนี้เป็นเสิ่รื่องสำคัญมากจนแป๋มไม่เคยมี..
สักวันที่จะไม่คิดหาวิธีการช่วยเหลือชาติบ้านเมือง
อยากให้นโยบายของรัฐบาลนำมาเป็นวาระแห่งชาติ
ร่วมกันแก้ไข ปรับปรุง พัฒนาให้จริงๆจังๆกันเสียที

สปป.ลาวจะรักษาขนบประเพณีที่ดีงาม
ไว้อย่างน่าชื่นชม ชายให้เกียรติหญิง 
หญิงเล่าก็จะนุ่งผ้าซิ่นใส่เสื้อแขนกระบอก
มีการศึกษาสูงๆ เรียนป.ตรี ป.โทและป.เอก
ในมหาวิทยาลัยมากขึ้น เด็กเขาขยันมากค่ะ

เด็กไทยนั้นแป๋มว่าเขาก็ต้องการก้าวหน้า
อยากเป็นคนดีไม่ต่างจากประเทศใดๆหรอกค่ะ
แต่ขาดแรงขับที่จะเป็นแรงบันดาลใจไปกระตุ้น
ให้พวกเขาได้แสดงศักยภาพที่อยู่ภายในออกมา
เราต้องร่วมมือกันทุกภาคส่วนโดยเฉพาะ"ครู"ค่ะ

มองโลกในแง่บวก คิดดี ทำดี นอนหลับ มีความสุข ชีวิตนี้"สั้นนัก"จริงๆ สู้ๆๆครับ

ค่ะท่าน ชีวิตเรานี้สั้นนัก เร่งทำความดี มอบสิ่งดีๆ ให้แก่กันดีกว่าค่ะ

สวัสดีครับคุณแป๋ม

ช่างเถอะ เป็นการบอกผ่านที่ดีที่สุดวิธีหนึ่งจริงๆนะครับ :)

เพราะบางอย่างมันไม่ได้สำคัญกับเราเลยจริงๆถ้านึกดีๆ

ปล่อยปะละเลยได้อย่างนี้ชีวิตก็ไม่หนักเนาะว่ามั้ยครับครู อิอิ

เห็นด้วยกับคุณพี่สุวัฒน์ กอไพศาล (ไม่มีชื่อกลาง) นะครับ

คุณแป๋มฝึกตนทุกวันอย่างนี้แหละ มันก็จะอุดมด้วยโปรตีนและคติที่ดีและดีเรื่อยไป ส่งต่อไปให้เด็กได้ด้วย :)

ชื่นชมจริงๆนะครับ สู้ๆ

"ช่างเถอะค่ะ" เป็นคำพูดที่แป๋มจะใช้กับตัวเอง
ในเรื่องที่ "ไม่เป็นเรื่อง" เวลาและวารีไม่เคยรอใคร  ฉันนั้น.....
การที่เรามามัวเสียเวลากับเรื่องบางเรื่อง คนบางคน สถานการณ์
บางสถานการณ์  ทำให้เราเสียโอกาสในการที่จะทำบางสิ่งที่จะเกิดประโยชน์มากกว่า บางเรื่องดันทุรังไปก็จะเกิดความเสียหายไปมาก
กว่าที่เป็นอยู่  เฮ้อ..!!! ช่างเถอะค่ะ คุณเดย์

เข้ามาแสวงหาความรู้ และแนวคิดที่ไม่ค่อยเหมือนใคร สมกับเป็นลูกทหารเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณปริม

การคิดนอกกรอบ และการดำรงตน
แบบอัตนัย เป็นวิถีแห่งชีวิตแป๋มมา
ตั้งแต่จำความได้ แต่ต้องเป็นกรอบ
และอัตนัยที่สร้างสรรค์นะคะ..

มองโลกอย่างเข้าใจ
ย่อมเติบใหญ่อย่างทระนง...

....

เห็นด้วยกับเนื้อความในบันทึกนี้ทั้งหมด
และเป็นกำลังใจให้ เช่นเคย นะครับ

ชื่นใจค่ะที่ "ปราชญ์ในดวงใจ"
เข้ามาให้กำลังใจอย่างไม่ถือตัว
ขอขอบคุณในทุกสิ่งค่ะ คุณแผ่นดิน 
ผู้เป็นตัวแบบความอดทน ขยัน กล้าหาญ

ขอบคุณที่เป็นตัวอย่างที่ดีให้เด็กๆด้วยค่ะ

ได้เช่นนั้นจริง เสมอ บริบูรณ์

ประเสริฐมากครับ

สวัสดีค่ะ คุณบีเวอร์

เป็นการสร้าง "empowerment" ให้กับตัวเอง
แบบง่ายๆค่ะ ไม่ใช่การละเลยแต่ไม่ควรยุ่มย่ามใคร
นี่แหละเป็นนิยามแบบ ไลฟ์สไตท์ของแป๋มค่ะ

  • สนับสนุนด้วยคน
  • คิดบวก  มองโลกในแง่บวกเสมอ
  • จิตแจ่มใส
  • ไม่ต้องพึ่งหมอดูค่ะ

ค่ะ เหตุการณ์เดียวกัน แต่คนจะคิดต่างกัน
ขึ้นอยู่กับสภาพพื้นฐานที่คนเหล่านั้นจะถูก
หล่อหลอมมาอย่างไร...พยายามคิดบวกให้มาก
เหตุการณ๋ทเลวร้ายกลายกลับมาเป็นดีได้อย่างไม่น่าเชื่อค่ะ...

มาชม

เล่นน้ำสงกรานต์รึยังครับ อิ อิ อิ

  • อืม...แป๋มเล่นก่อนสงกรานต์แล้วค่ะ...อ.umi  อิอิ..
  • ไปเล่นที่ฝายบ้าง ลำธารบ้าง น้ำตกบ้าง กับเด็กๆค่ะ
  • อ.umi คงได้เล่นน้ำสนุกๆๆมากนะคะ...มีความสุขมากๆค่ะ

มาชม

ทักทายในวันหยุดยาว ๆ อย่างนี้นะ

  • สวัสดีค่ะ
  • เที่ยวให้สนุกอีกนะคะ
  • ขอบคุณค่ะ

แวะมาเยี่ยม หอบเอากำลังใจจากหนุ่มน้อยมาฝากครับ..

ขอให้มีชีวิตที่เย็นฉ่ำเหมือนสายน้ำ..เสมอไป

เป็นกำลังใจให้นะครับ

33. แผ่นดิน

ขอขอบคุณ แทน "ครูแป๋ม" ด้วยค่ะ  เห็นแป๋มพูดถึงคุณแผ่นดินให้พิ๊งก์ฟังบ่อยๆ นัยว่าเป็นตัวแบบการทำงานแบบทุ่มเทสุดๆ พอย้อนกลับไปอ่านเรื่องราวของคุณ รู้สึกว่าที่แป๋มเล่ายังน้อยกว่าที่ได้อ่าน  นี่ไงที่เธอบอกว่า จะให้แป๋มเล่าถึงคุณแผ่นดินเล่าทั้งวันคืนก็ไม่หมดหรอกพี่พิ๊งก์

            
                                                                                   #pinkky#

ติดตามเรื่องราวครูแป๋มมานานคะ คิดถึงคะ
เห็นด้วยกับข้อเขียนของอาจารย์สุวัฒน์ที่เขียนถึงคุณครูแป๋มสะท้อนภาพตัวตนที่ดีงามของคุณครูผู้มีอุดมคติได้ชัดเจนมากคะ

36. ครูน้อย

การเรียนเป็นหน้าที่ หน้าที่ต้องมาก่อนสิ่งอื่น น้องพูดบ่อยๆค่ะ



p'pink

แวะมาทักทายและราตีรสวัสดิ์ค่ะ

  • สวัสดีค่ะทุกท่าน
  • คุณแผ่นดิน
  • คุณครูน้อย
  • พี่ศน.แอ๊ด
  • กลับมาแล้วค่ะ
  • ขอบคุณพี่พิ๊ง
  • ที่ช่วยแป๋มรับรอง
  • แขกยามแป๋มไม่อยู่ค่ะ

 

สวัสดีครับ  มาทำความรู้จักกับคุณครูแป๋ม  ที่ลือกันว่าหนาหูเป็นครู

ป.เอก  นี่คืออย่างแรก ข้อที่สอง เห็นการบอกเล่าของเด็กนักเรียนและ

ผู้ปกครองเด็กปากต่อปาก  ยิ่งเพิ่มความน่าสนใจ  จึงเข้ามาอ่านให้

เห็นกับตา. พบว่าคุณครูแป๋มมีทัศนคติเชิงบวกในวิชาชีพ  อีกทั้งมี

วิสัยทัศน์ที่ยาวไกล  ผมเห็นว่าครูแป๋มจะมีอนาคตยาวไกล  เพราะ

ความมุ่งมั่นและความอดทนของครู  มีพลังเหลือเหลือเฟือมากครับ.

และจากการอ่านบล็อกวันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของครูแป๋ม  ผมขอ

อำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย  และสิ่งศักดิ์ในสากลโลก  โปรดดล

บันดาลให้ครูแป๋ม  ได้พบกับความสำเร็จสมความมุ่งมาดปรารถนาทุก

ประการ  เทอญฯ. 

  • ขอบพระคุณทุกถ้อยคำ  ที่ได้เอ่ยอวยพรให้แป๋ม
  • ในวันสำคัญ วันคล้ายวันเกิดนี้  ขอบคุณค่ะ คุณพชร

            

มีความชื่นชมคะที่ได้อ่านเรื่องราวความที่เป็นคนมีอุดมการณ์ในการทำงาน
http://gotoknow.org/blog/kpam/248788

ได้มาอ่านในบันทึกนี้ ที่คุณเขียนคำสำคัญไว้ว่า


"ขอให้มีอุดมคติ ทำแต่ละสิ่งให้สำเร็จ จนไม่มีเวลาพอที่จะเสียไปกับความคิดเหลวไหลไร้สาระ"

จากการอ่านความเห็นหลายๆคนในบันทึกนี้อย่างละเอียดและ คห.11 ที่ได้สรุปได้ชัดเจนถึงความมีอุดมคติในการทำงานของคุณ

ก็เป็นที่ประจักษ์ว่าคุณเป็นครูที่มีคุณภาพเป็นคนที่มีทั้งอุดมการณ์และอุดมคติ
ขอยกย่องคะ

 

  • ค่ะ คุณทิพย์ อินทรวงศ์
  • แป๋มรู้สึกเช่นไร กระทำตนแบบไหน
  • คิดอย่างไร...ก็เขียนบอกกล่าวไปเช่นนั้น
  • ขอบคุณนะคะที่เข้าใจแป๋มค่ะ

        

มาอ่าน รับรู้ และสัมผัสวิธีคิดของครูแป๋มว่าเยี่ยมจริงๆ

ประทับใจและขอเป็นกำลังใจในทุกเรื่องคะ

  • เราต้องพบกับสิ่งต่างๆอีกมากมายในชีวิต
  • คัดสรรสิ่งที่สร้างสรรค์นำมาเป็นประโยชน์
  • ต่อตนเองและผู้อื่น..ดังนี้..ชีวิตจีงจะน่าอยู่
  • ด้วยสติ  ด้วยหัวใจ  รับกับการท้าทายในชีวิต
  • กายพร้อม ใจพร้อม ความเจ็บปวดจะลดน้อยลง
  • จริงๆนะคะ เผื่อใจไว้ก่อนประมาณนี้ค่ะ คุณลิลลี่

มาส่งกำลังใจให้คนเก่งครับ ขอให้อดทนต่อุปสรรคที่โถมเข้ามา ตั้งมั่นตั้งใจเรียนให้จบ

ให้เวลากับการงานการเรียน ความสำเร็จรออยู่ตรงหน้าคุณแล้วนะครับผม

ค่ะ จะทำให้ดีที่สุดค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท