มัทนา
มัทนา (พฤกษาพงษ์) เกษตระทัต

รอแบบไม่รอ


วันนี้โทรไปคุยกับน้าไก่ (พยาบาลที่เป็น childbirth educator) กะว่าจะแวะไปหาพร้อมแม่ เอาของไปให้ไปนั่งคุย

แต่น้าไก่ไม่อยู่บ้าน เลยคุยกันทางโทรศัพท์แทน เหมือนน้าไก่จะจับไต๋ได้ว่ากำลังเหนื่อยๆเนือๆ

น้าไก่ถามว่าเป็นอะไรเสียงอ่อยๆ เราตอบไปว่า "อึดอัดมาก รออยู่เนี่ยะค่ะ ไม่คลอดซักที"

น้าไก่บอกว่าช่วงนี้จะเป็นแบบนี้แหละ อย่าไปรอมาก ยิ่งคนถามว่า เอายังเอายัง คลอดยัง เราอาจจะยิ่งเซ็ง

(จริงๆไม่เซ็งที่คนถามเลยนะคะ แต่ว่าแอบรู้สึกจริงๆว่า เมื่อไหร่เจจะออกมาน้า)

น้าไก่น่ารักมาก บอกว่า ให้หาอะไรทำซะ ไปอ่านหนังสือ ฟังเพลง เดินเล่น ไปซื้อของก็ได้ แต่ให้ไปแป๊บเดียวให้รู้ตัวเอง ยิ่งไปรออยู่เฉยๆยิ่งไม่มา เราก็ยิ่งรู้สึกเหี่ยวๆเปล่าๆ 

แหม...คุยกับน้าไก่แล้วสบายใจขึ้นจริงๆ  มิน่าหล่ะฝรั่งเค้าถึงมี doula คอยให้คุยให้โทรหา เป็นโค้ชให้ทั้งก่อนคลอดและหลังคลอด

น้าไก่บอกว่าโทรมาได้ทุกเวลา เหมือนเป็น doula ประจำตัวแม่จริงๆเลยเจ

น้องเจโชคดีมากนะเนี่ยะ แม่สามารถลางานได้ ได้พักอยู่บ้านตากับยาย มียายคอยดูอาการที่บ้านให้ด้วย (ยายเป็นหมอสูติ) มีตาคุยเป็นเพื่อนตลอด มีอาหารดีๆอร่อยๆทาน งานบ้านแม่ก็ไม่ต้องทำเองเหมือนอยู่แวนคูเวอร์ อากาศก็ไม่ร้อนมาก ฝนตกเป็นระยะ บ้านเรามีต้นไม้เยอะ นกเยอะ แม่ก็ได้อยู่ใกล้ธรรมชาติ พ่อก็ได้งานที่ไม่กลับบ้านดึก 6 โมงพ่อก็กลับบ้านมาคุยกับเจแล้ว

นี่เดี๋ยววันนี้นักเรียนของแม่ต้องส่งการบ้านให้แม่ตรวจทางอีเมล แม่จะต้องอ่าน refelctive journal ของนศ.ปี 4 หลังจากที่เค้าได้พูดคุยกับผู้สูงอายุที่เราเชิญมาจากชมรมผู้สูงอายุ รพ. ธรรมศาสตร์ แม่จะมีอะไรสนุกๆทำไปได้อีกวันละ

แม่จะรอเจตมัยแบบไม่รอนะ : )

คำสำคัญ (Tags): #ครรภ์#doula
หมายเลขบันทึก: 253084เขียนเมื่อ 3 เมษายน 2009 15:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 06:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

แวะผ่านมา

ได้เข้ามาอ่าน นึกเห็นภาพคุณแม่ของลูก ๆ นะครับ

มาเป็นกำลังใจให้คุณแม่...

มาร่วมลุ้นแบบไม่ลุ้นครับ...

 

พี่มัทคะ

อ่านบันทึกนี้แล้วผ่อนคลายดีจัง ได้อารมณ์รอแบบไม่รอจริงๆ ค่ะ

ปล่อยใจให้สบายกับธรรมชาตินะคะ ยิ่งรอทำให้รู้สึกยิ่งเหมือนนาน แต่ถ้าปล่อยสบายๆ เรื่อยๆ แป๊บเดียวเอง ก็มาถึงแล้ว

^_^

อ.มัท ครับ

พักผ่อนให้มากๆนะครับ "รอแบบไม่รอ"... :)

 "รอแบบไม่รอ"...

เชื่อมั้ยคะ พอวันแรก ๆ ที่เจน้อยออกมา น้องมัทอาจจะหวน คิดอยากให้เขากลับไปอยู่ในพุงโต 

ฤทธิ์ของฮอร์โมน หรือ Blue mother หรือเปล่าพี่ไม่รู้ แต่เป็นมาแล้ว

ถ้าเป็น..น้องมัทคงสบายอยู่แล้ว..เพราะพี่รู้สึกว่าน้องมัทเข้าใจอะไร ๆ เร็วกว่าสมัยพี่ยังเอ๊าะ ๆ กว่านี้ อิ อิ

เกิดเดือนเมษายน ดีค่ะ

อย่างพี่เหตุการณ์ดี ๆ เช่นวันเกิดคลินิก

วันเกิดร้านหนังสือ(ปิดไปแล้ว แต่กิจการดีใช้ได้นะคะ-ตอนนั้นปิดเพราะเลี้ยงลูกเอง..ร้อยเปอร์เซ็นต์ค่ะ)

วันเกิดการขยายกิจการร้านกาแฟ(อิ อิ..พูดไปโน่น) ขยายหาของมาให้ลูกชาย ผู้ช่วย ช่วยกันเพิ่มรายได้น่ะค่ะ

 

ทั้งหมดนี้ เกิดในเดือนเมษายน-เมษาสุขสันต์ ค่ะ

ขอบคุณทุกท่านมากค่ะสำหรับกำลังใจ

อ่านแล้วคิดถึงตอนรอคลอดน้องฟุงเลยค่ะ เจ้านั้นคลอดออกมา 4200 kg พี่โอ๋อึดอัดมากๆ อยากให้คลอดเร็วๆเพราะแม่เดินเกือบไม่ไหวแล้ว แต่พอน้องฟุงออกมาดูโลกได้สักอาทิตย์นึง อยากจะฝากกลับไปเก็บในท้องเลยค่ะ ขนาดเป็นลูกคนที่สามแล้ว ก็เหมือนไม่เคยเลี้ยงเด็กมาเลย เพราะเขาเอาใจยากมากๆค่ะ

หวังว่าน้องเจจะเป็นเด็กเลี้ยงง่ายเหมือนพี่วั้นนะคะ อย่าเอาอย่างพี่ฟุง ดูจากสภาพจิตใจคุณแม่มัทแล้วเชื่อว่าพระเอกเจต้องเป็นเด็กใจเย็น อารมณ์ดีแน่นอนเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะพี่โอ๋ มัทก็หวังไว้เช่นกันค่ะ แต่ต้องทำใจหน่อย เพราะเจดิ้นทั้งวัน

เหมือนจะไม่ค่อยหลับยังไงไม่รู้!

ตอนนี้นึกภาพเจคงขดตัวงอเป็นกุ้งอยู่เพราะพื้นที่น้อยลงทุกที ขาเจก็ยาวด้วย (จาก ultrasound) คงประมาณอาทิตย์นี้หรืออาทิตย์หน้านี่แหละค่ะ

ถ้าออกมาวันที่ 9 ก็ตรงกับวันครบรอบวันแต่งงานพอดี!

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท