ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใดยาก
เกรงเพียงหากจิตใจไม่แน่นเหนียว
มุมานะหมายมั่นเป็นใจเดียวขุดเขาเขียวกลบสมุทรดุจดั่งใจ
ลุงโฮ (โฮจิมินห์) มีปณิทานในการสร้างชาติ ตั้งแต่อายุย่างเข้า 10 ขวบ ณ ประเทศเวียดนาม
เนื่องจากเวียดนาม เดิมเคยตกเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส ซึ่งการต้องการมาซึ่งเอกราชของบุรุษธรรมดา
ที่ไม่มีแต้มต่อทางสังคม แต่มีเพียงแต้มต่อทางความคิดนั่นคือการกู้ชาติจากฝรั่งเศษคืนมา
การต่อสู้ของมหาบุรุษที่ชื่อว่าลุงโฮ >>> นั่นเพราะท่านเคยลี้ภัยจากประเทศจีนในยุคคอม มิวนิสรุ่งเรือง (รุ่งริ่ง) ต้องหนีมาบวชเป็นพระที่ จ. นครพนม แล้วรวมรวมกำลังเข้าต่อสู้อีกครั้งในเวียดนามจนสำเร็จนั้น
สิ่งที่หลงเหลือมีเพียงแนวคิดที่ปลุกให้นักสู้ที่แฝงกายอยู่ในร่างมนุษย์อย่างเรา ๆ นั้นได้พลุกพล่านด้วยความโหยหาซึ่งแรงปรารถนาอันแรงกล้าที่จะต่อสู้เพื่อบางสิ่งในชีวิต แม้ไม่ยิ่งใหญ่เท่ากับมหาบุรุษแต่นั่นคือสิ่งเตือนใจให้เราต่อสู้บนสังเวียนของชีวิตได้ต่อไปดังคำที่ว่า
"หากเราไม่ผ่านความเยือกเย็นของเหมันตฤดู
เราจะไม่พานพบความอบอุ่นและความสวยงามของฤดูใบไม้ผลิได้เลย"
โฮ จิ มินห์
เช่นเดียวกับท่อนหนึ่งของบทเพลงเก่า ๆ อันทรงคุณค่าที่ว่าไว้
"หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ"
ก่อนจะสมหวังมักเจ็บปวดและนั่นคือสิ่งที่คอยย้ำเตือนบุคคลให้ย้อนมองชีวิตที่ว่าอุปสรรค์ที่เคยผ่านเข้ามานั้นไม่ได้อยู่ที่ว่ามันใหญ่ ร้ายแรงขนาดใหน แต่มักจะสำคัญตรงที่ เราจะมอง และจัดการมันอย่างไร อดทนกับความสำเร็จที่จะตามมาได้แค่ใหน
ข้าว ทุกข์ทรมานเพียงใดใต้สากที่กระหน่ำซ้ำซ้อน
หากสิ้นขั้นตอนเจ้าก็ออกมาขาวราวกับปุยฝ้าย
เฉกเช่นมนุษย์โลกที่ผลิกผันเกิดอันตราย
ชีวิตที่ท้าทายยากเข็ญ ก็จะเป็น เพชร เจียรนัย
ลุงโฮ นักสู้ผู้ยิ่งใหญ่
ผู้นำที่ยอดเยี่ยมได้แบ่งปันประสบการณ์ครั้งนี้ เมื่อท่านได้ไปเที่ยวกับ AW
ผมจึงได้รวบรวมแนวคิดดี ๆ เพื่อนักสู้ อย่างท่าน ๆ ได้แบ่งปันกันครับ