สนุกสนานกับหลานๆ
เมื่อเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้กลับบ้านที่แพร่ มีความดีใจและคิดถึงที่บ้านมาก หลานน้อยจอมซน 2 คน ก็ซุกซนอย่างเดิม ท่านแม่บอกว่าช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้ เด็ก 2 คน ซนมากมาย ผมบอกว่า เป็นกระบวนการพัฒนาการของเด็กในช่วงวัยนี้ที่การซนเป็นเรื่องธรรมชาติของเด็ก หลานสาวผม คนนึ่ง 2 ขวบครึ่ง ลูกพี่สาวคนที่สอง อีกคนนึ่ง 3 ขวบครึ่ง ลูกพี่สาวคนโต แต่การเล่นมันแปลกดี ทั้ง 2 คน นี้แยกกันไม่ค่อยได้จะเล่นด้วยกันเสมอ เช่น เล่นเตะฟุตบอล ต่อบอล์ก ตั้งร้านขายของ(ชอบมากเป็นพิเศษแบบว่าแย่งกันขายของจนคนซื้อไม่รู้จะซื้อของใคร?ขำดี!!) เต้นประกอบเสียงเพลงด้วยกัน เล่นตุ๊กตา บางครั้งก็ทะเลาะกัน ตีกัน ร้องไห้เสียงดังมากมาย แต่ช่วงผมไปเจอหลานๆ จะชอบมาเล่นด้วย และบังคับให้ผมเล่านิทานให้ฟัง แต่ที่ปวดหัวที่สุด คือทั้ง 2 คน ต่างแย่งกันเป็นนางเอกของเรื่องเสมอ แล้วผมซึ่งเป็นน้าของเด็กๆ จะให้ใครเป็นดีล่ะ??? นี่แหละปวดหัวดี ให้เป็น 2 คนไม่ได้ เพราะพระเอกมีคนเดียว..อิอิ ปวดหัวทุกครั้งเลย พอเล่าเสร็จเด็กๆ จะวื่งไล่กันซุกซนมากมายรอบบ้านเลย จนผมเวียนหัวจับตัวไม่ได้เลย ต้องให้ท่านแม่(ยาย) มาดุทุกครั้ง จึงจะปราบลิงน้อย 2 คนอยู่มัด เพราะได้เวลานอนหลับแล้ว...อิอิ...ตามประสาเด็กไร้เดียงสา น่ารักดี ผมรักหลานผมมากๆ แม้จะซนไปเยอะนิดหนึ่ง และยังให้ผมรู้สึกลืมเรื่องเครียดๆ มากมายในกทม. ทำให้ผมผ่อนคลายและสบายใจทุกครั้งที่ได้กลับบ้านและเต็มไปด้วยความสุขที่หาซื้อที่ไหนไม่ได้..นะครับ!! ....ขอให้ทุกท่านมีความสุขครับ
ความเห็น (3)
อ่านแล้วอยากมีหลานบ้างจัง
อิฉาอะ
เลี้ยงหลานคงสนุกน่าดูเลย แม้เด็กจะซนแต่บางครั้งก้ทำให้เรายิ้มได้
หลานคงน่ารักน่าดูเลย
อยากมีน้องเล็กๆที่บ้านมั่งจัง