อันี้ก็คงจะเป็นเรื่องที่เศร้าสุดๆเลยแหละ เคยบ้างมั้ยที่ต้องอยู่กับความเดียวดาย ไร้จุดหมาย การรอคอยอะไรบางอย่างที่แสนจะยาวนาน วันนี้เป็นวันที่ 3แล้ว ที่เราต้องรอคอย แบบใจจดใจจ่อ อยากให้ เวลาผ่านไปเร็วๆจัง แต่เวลาชั่งกลั่นแกล้งเราดูเหมือนว่าเวลา มันค่อยๆคลืบคลานไปอย่างช้ามากมาก ทำให้หัวใจมันทรมานซะเหลือเกิน ยิ่งช่วงนี้ ซัมเมอร์มันชักเหงาๆนะ วันแรกๆก็ร้องไห้เลยแหละ แต่นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ 3 วัน อันโหดร้าย มันชักจะชินชาแล้วหละ ไม่ว่ายังไงก็จะเต็มใจรอการกลับมา ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆแล้ว ทุกๆอย่างมันจะเปลี่ยนไป ไม่ว่าใจเรา หรือใจของเค้าที่เปลี่ยน แต่จะไม่เสียใจเลยที่เคยได้รอคอยใครบางคนด้วยหัวใจ สุดท้ายนี้อยากบอกว่าเหงามาก + กับความคิดถึงสุดสุดที่แสนจะมากมาย แต่ก็ทนได้ และยังยืนอยู่ได้ด้วยกำลังใจ ดังที่มีคนเคยบอกว่า เป็นแฟนคนเรือต้องอดทน เหอ เหอ
ข้อความผิดคับ แก้โด้ย
ห้าๆ อันนี้**
ไม่เป็นไรเพื่อนเอย
แกยังมีเพื่อนๆ1-10อยู่เคียงข้างเสมอ
ไม่ต้องร้องไห้หรอ
เดี๋ยวเรือก็เข้าฝั่ง
ไม่มีทางที่จะอยู่ในเรือตลอดชีวิตหรอก
มาเห็นใจและร่วมรับรู้ความรู้สึกคะ
เดียวดายไร้จุดหมายเลยหรอเพื่อน
ลองคิดที่จะทำอะไรสักอย่าง
สำหรับวันๆนั้นที่จะมาถึงสิ
แล้วความเหงาก็จะคลายไปบ้าง
เราเคยแระ
คนเหงาย่อมเข้าใจคนเหงา
.....หุหุ..........
ลองหาอะไรทำบ้าง ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนฝูง
คงจะช่วยได้นะ
เหงาเหมือนกันค่ะเลยเข้าใจความรู้สึกนี้
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
สู้ต่อไปนะ...
ถึงตัวจะห่างไกลแต่ใจก็ใกล้กันนะ...
เป็นแฟนคนเรือเหมือนกันค่ะ ยังไงก้อสู้ต่อไปนะค่ะ รักแล้วรอหน่อยนะค่ะ ทางโน้นเค้าก้อเหงาเหมือนกันค่ะ แต่เค้าก้อไม่สามารถทำอะไรได้มากมายนะค่ะ สู้สู้ค่ะ (คุณแฟนเพิ่งลงเรือไปไม่ถึงอาทิตย์เลยค่ะ เหงาเหมือนกันค่ะ แต่ต้องทนเพราะรักงัยค่ะ เลยทนได้ค่ะ)