คบ.18-19@21/02/2552.Com#1
เพื่อนๆ ที่ได้มานัดพบครั้งนี้ 12 คนกับผู้ติดตาม 3 คน รวม 15 คน( มะ/2, ออด/2, โก้ , เคี้ยง/2 ,อ้น/2 ,ลิ้ม/2และลูก 2คน ,ใจ๋/2และภรรยา (ชื่อน้อย) , หล่ำ (ผดุงประชา),ตรี้ /3,เบี้ยว/4 , คม(ผดุงประชา) และกวง เพื่อนเคี้ยง ผปช.
ขอเล่าเรื่องความประทับใจ ที่คนธรรมดาคนหนึ่งพึ่งมีได้
การได้เจอเพื่อนร่วมชั้นเรียน มศ.5 คณะราษฎร์ (2518-2519)ที่ไม่ได้เจอกัน 30 ปี พวกเรานัดกินข้าวกัน ที่ร้านลองชิม (มีนบุรี-หนองจอก )เมื่อเย็นวันเสาร์ ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2552 ความดีใจ และยินดี ผุดขึ้นมาในความรู้สึก แต่ไม่วายที่จะอดถามตนเองอีกว่า แล้วที่ผ่านมา ตั้ง 30 ปี ไม่เคยคิดจะติดต่อหรือคุยกันบ้างเลยหรือ
ผมเดินทางไปกับออด(เพิ่มศักดิ์) เมื่อไปถึง ปลัดมะ(ฮะมะ )มารอที่หน้าร้าน ออดกับมะไม่ได้เจอกัน 30 ปี ส่วนผมเองก็เพิ่งเจอกับออด เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน ก็ 30 ปี เหมือนกัน สักครู่ หล่ำกับคม มาด้วยกัน มะบอกให้สั่งอาหารมาร องท้องระหว่างรอเพื่อนๆ ผมขอมะตะบะ และคนอื่นๆ ก็สั่ง ผัดไทยทะเล ขนมจีน น้ำยาปักษ์ใต้
เนื้อตุ๋น และอื่นๆ ตามกันมา
อ้น มากับลิ้ม+ลูกชาย หนุ่มหล่อบอส กับเบส ทั้งคู่ พึ่งมาเรียนกรุงเทพ สักครู่เดียว กลุ่มใหญ่ที่มาด้วยกัน 4 คน
มี ตรี้ กับเบี้ยว (พี่น้อง )และใจ๋ กับภรรยา(ชื่อน้อย ) ส่วนเคี้ยง โทรมาถามทาง หลายรอบ ปลัดมะ ก็ไม่ละความพยายามที่จะอธิบายครั้งแล้วครั้งเล่า จนท้ายสุดก็มาเจอกัน ตอนเคี้ยงเดินเข้ามาในร้านทุกคนปรบมือต้อนรับ ผมหันไปไปมอง เคี้ยงไม่เปลี่ยนไปมากนัก ผมไม่ได้เจอมา 30 ปี ตอนนี้ น้ำหนักเขา เพิ่มขึ้นบ้าง หรือเพิ่มขึ้นมากจะถูกกว่า
ระหว่างที่ทานอาหารคุยกันถึงเรื่องราวที่แต่ละคนผ่านมา ถามข่าวเพื่อนๆคนอี่นๆ ทั้งที่อยู่กรุงเทพ ต่างจังหวัด ส่วนใหญ่ภาคใต้ ยะลา ปัตตานี หาดใหญ่ บางคนอยู่อเมริกา และออสเตรเลีย เรื่องราวของคนหนุ่มโสด สาวโสด
พ่อลูกอ่อน แม่ลูกดก ถูกนำมาปะติดปะต่อกันสร้างความประทับใจ หรือแม้สะเทือนใจบ้าง แต่เวลาก็ผ่านล่วงมา 30 ปี ต่างอาชีพ ต่างสังคม แต่ไม่อาจลืมมได้ว่า เคยเรียนมัธยมปลายมาด้วยกัน 2 ปี สายวิทย์-คณิต โรงเรียคณะราษฎร์บำรุงจังหวัดยะลา ที่อำเภอเมือง มีเพื่อนในตัวเมือง มีเพื่อนต่างอำเภอ ที่ต่างมีบุคคลิกลักษณะคล่องแคล่วหรือเงียบเฉย ในเอกลักษณ์ ของคนเมืองกับคนบ้านนอกที่ไม่เหมือนกัน แต่เราก็มาเป็นเพื่อนกัน หรือแค่คนรู้จัก
นอกจากการได้คุยกันในบรรยายกาศความเป็นเอง แบบไร้แอลกอฮอลล์ ยังมีชาติ โทรเข้ามา วิโรจน์โทรเข้ามา
วินัย และหวิง(สมศักด์) ตามลำดับ โดยเวียนโทรศัพท์ไปตามบุคคลที่อยากสนทนาด้วย ขอขอบคุณยุดดิจิตอลและ อินเตอร์เนท ที่ทำให้การส่งข้อมูลเร็วทันใจ หรือหากเราอยากฟังเสียงใครสักคนก็ทำได้ง่าย ดังใจนึก
อดเสียดายแทนเพื่อนๆที่ติดธุระ มีภารกิจจำเป็นที่ไม่อาจมาร่วมได้ ยิ่งบรรยายกาศนอกรอบ ที่พวกเราแวะไปที่ร้านปลาเผาริมทางที่อยู่ใกล้กัน มีเรื่องขำขัน จากวีรกรรมในอดีตบอกเล่า และแน่นอนว่าแต่งเติมบ้าง เล่าสู่กันให้หัวเราะสนุกสนาน หลายคนย้ำว่าอยากให้ประสานงานจัดนัดพบขึ้นมาอีก ภายใต้รหัสที่ผมอยากตั้งขึ้นเอง
เพื่อสะดวกในการเก็บเข้า File ว่า คบ.18-19@21/03/2552.com#2 ซึ่งหมายความว่า จะมีการพบปะกันอีกของศิษย์เก่าคณะราษฏร์ ปี18-19 ห้อง 5/2 และเพื่อน(Com=company)ในวันที่ 21 เดือนมีนาคม 2552 เป็นครั้งที่ 2 สถานที่น่าจะเป็น เลียบทางด่วน (อาจณรงค์) แต่อย่ามาให้ถึงปลาย กำชับกันมาอย่างนั้น
พวกเรามีกองทุนเริ่มต้นที่เกิดจากการเก็บคนละ 500 บาท หลังจากหักค่าอาหารมื้อนี้ไปแล้ว คงเหลือ 4,800 บาท มอบหมายให้ อ้น กับออด ดูแลร่วมกัน ส่วนภาระกิจการติดตาม สืบหาเบอร์โทรศัพท์ ที่อยู่ทำงานของเพื่อนๆที่ยังไม่ครบ ผมยังคงรับต่อไป สิ่งที่ได้คือความประทับใจ ที่ได้พูดคุย รับทราบข่าวของเพื่อน แบ่งบันประสบการณ์ ในฐานะครั้งหนึ่งเราเคยเรียนด้วยกัน บางคนเป็นแค่คนรู้จัก บางคนเป็นเพื่อนสนิท บางคนเป็นมากกว่าเพื่อน *** บึกทึกจบลงเพียงเท่านี้ ***