วันที่ 24 มีนาคม 2552 เวลา 17.30 น. ผู้เขียนเดินเข้าไปในห้องประชุมอาคารอเนกประสงค์ของโรงเรียนเทศบาลเชิงทะเล ตามเวลาที่ ผอ.โรงเรียน ชมรมผู้ปกครอง และคณะครูนัดจะเลี้ยงส่ง เพราะผู้เขียนจะย้ายที่ทำงานไปอยู่ อบจ.ภูเก็ตในวันที่ 1 เมษายน 2552 ซึ่งเป็นวงจรของระบบราชการ ข้อความแรกที่เห็นอยู่ตรงหน้าฉากหลังเวทีที่ประดับตกแต่ด้วยดอกไม้สวยงามว่า"มาสร้างให้เกรียงไกร..จากไปอย่างภาคภูมิ"
ไม่อยากให้มีวันนี้ วันที่ต้องจากลาแต่ถึงอย่างไรก็ต้องขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมกันแสดงน้ำใจ ต้องขอบคุณจริง ๆ
ตลอดเวลา 4 ปี 6 เดือน ที่ได้มาทำงาน ณ เทศบาลตำบลเชิงทะเลแห่งนี้ได้รับการดูแลจากนายกฯ ผู้บริหาร สมาชิกฯ ตลอดจนผู้ปกครอง คนเชิงทะเล ทำให้มีมิตร มีเพื่อน มีพี่ มีน้องมากมาย เป็นความประทับที่ไม่เคยได้รับจากที่ไหนมากมายเช่นมาก่อน
พยายามบอกน้อง ๆ ครูที่โรงเรียนว่าอย่าจัดงานเลี้ยงใด ๆ เพื่อเป็นการส่งในครั้งนี้ เพราะกลัวจะเสียน้ำตา ตั้งแต่อยู่เชิงทะเลมา 4 ปีกว่ายังไม่เคยหลั่งน้ำตาให้ใครเห็น ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการทำงานที่นี่ไม่มีปัญหาและอุปสรรคหรือถ้ามีก็เล็กน้อยมากสามารถแก้ไขให้ผ่านพ้นไปได้
แต่ก็ต้องพ่ายแพ้น้ำใจและพลังความคิดของครูและผู้ปกครอง ที่เราได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาถึง 4 ปี 6 เดือน ยอมรับว่าเขามีพลังจริง ๆ การที่ได้มารวมตัวเพื่อแสดงความเป็นหนึ่งเดียวเช่นนี้ นับเป็นนิมิตหมายของความสำเร็จของงานด้านการศึกษาของเชิงทะเลในวันข้างหน้าอย่างแน่นอน
ผู้เขียนยินดีที่ได้มาร่วมเป็นผู้สร้างการศึกษาได้เพียงระยะหนึ่งแม้ไม่ตลอดไป แต่ก็ภาคภูมิใจที่มีส่วนสร้างฐานรากไว้ให้ ขั้นตอนที่ยากและเหนื่อยที่สุดคือการขุดดินปลูกเมล็ดพันธุ์เมล็ดแรกเท่านั้น แต่เมื่อปลูกแล้ว ขั้นตอนการใส่ปุ๋ยและรดน้ำพรวนดินนั้นมันไม่ยากแล้ว เพียงแต่คนที่อยู่ต้องหมั่นดูแลพัฒนาสายพันธุ์รักษาคุณภาพมาตรฐานให้ดีขึ้นกว่าเดิม ความเกรียงไกรของโรงเรียนเทศบาลเชิงทะเลก็จะคงอยู่คู่เชิงทะเลตลอดไป
ดอกไม้งามชูช่อล้อใบสวย
ดินดีช่วยน้ำชุ่มอุ้มด้วยรัก
ปุ๋ยความรู้ใส่ใจอย่าใสผลัก
สานใยถักรักทอก่อเป็นคน
แม้ตัวไปแล้ว แต่ใจก็ยังอยู่เชิงทะเล ผู้เขียนได้บันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับเชิงทะเลไว้มากมายบนเวปไชด์ที่มีคนเข้ามาอ่านได้โดยทั่วไป ภายใต้ชื่อ “เชิงทะเล...ความทรงจำที่งดงาม”หาอ่านได้ที่นี่ และที่ http://cherngtalay.ning.com
ขอบคุณจากใจ
จินตนา คงเหมือนเพชร