สวรรค์บนดอย


    เราตื่นขึ้นมาในยามเช้า ผิวหนังสัมผัสกับอากาศที่หนาวเย็น "โอ๊ย ไม่อยากตื่นเลย" แต่ด้วยภาระที่ต้องกระทำของชาวค่ายอย่างเราๆที่ต้องตื่นแต่เช้ากันทุกวัน เราสะลัดผ้าห่มอันแสนอบอุ่นออกจากร่างกายแล้วสปริงตัวลุกจากที่นอนอย่างรวดเร็ว เดินโซซัดโซเซออกมาจากบ้านพัก เจ้าของบ้านคงตื่นนานแล้ว(พักแบบโฮมสเต)เขายิ้มให้เรา มันเป็นรอยยิ้มที่เป็นมิตรและดูอบอุ่นระคน เราออกมาจากบ้านอากาศเย็นชื้น สดใส และปลอดโปร่ง เราสูดเอาอากาศที่บริสุทธิ์เข้าปอดหลายครั้ง มองไปข้างหน้ามีทั้งภูเขา ป่าไม้ที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกจางๆ หมู่นกเริ่มส่งเสียงร้องเรียกหากันและโบยบินไปอย่างอิสระบนท้องฟ้ากว้าง ห่างออกไปไม่ไกลเราได้ยินเสียงน้ำตกดังมาเป็นระยะๆ มันยิ่งทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมากทีเดียว นี่แหละธรรมชาติที่สมบูรณ์ หมอกเริ่มจางลงมากแล้ว ดวงอาทิตย์ดวงโตเริ่มที่จะโผล่ขึ้นเหนือทิวเขาที่ทอดยาว เรายืนมองภาพเหล่านั้นแล้วหลับตาเพื่อที่จะเก็บภาพที่ได้เห็นไว้ในกล่องความทรงจำของเรา พรรคพวกที่อยู่บ้านข้างๆก็ทยอยตื่นขึ้นมา และเดินออกมาชมความงามของธรรมชาติที่ซึ่งอยู่ในเมืองกรุงไม่เคยพบเห็น ดวงอาทิตย์เริ่มทะยานสูงขึ้นทุกขณะ เสียงชาวค่ายร้องเรียกกันเพื่อรวมตัวทำภาระกิจแรกของวัน เราเดินกลับเข้าบ้านพักเพื่อเตรียมตัวไปทำภาระกิจอันเป็นประโยชน์

    เราหลีกหนีความเบื่อหน่าย ความรับผิดชอบและความวุ่นวายของสังคมเมืองหลวงมาพักผ่อนและสร้างสรรสิ่งดีๆให้กับสังคมอีกสังคมนึง ท่ามกลางขุนเขาและป่าไม้ ห่างไกลผู้คนที่ซึ่งไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก มีแต่ความสวยงามของธรรมชาติและความมีน้ำใสใจจริงของคนพื้นบ้าน ที่นี่ และวันนี้เป็นวันพักผ่อนของเรา เราบอกตัวเองว่ามีความสุข เพราะในป่าเขาเช่นนี้เราไม่จำเป็นต้องสวมหน้ากาก ให้กับตัวเองอีกเลย

คำสำคัญ (Tags): #สวรรค์บ้านนอก
หมายเลขบันทึก: 249886เขียนเมื่อ 21 มีนาคม 2009 10:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 มิถุนายน 2012 14:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

อันที่จริงเเล้วนี่นะ ทุก ๆ ที่เป็นที่ที่น่าอยู่เสมอถ้าเรารู้จักเรียนรู้ที่จะอยู่ เเต่เราไม่เคยพอกับสิ่งที่มี จึงคิดว่าที่นี่ไม่เหมาะกับเราเราต้องเเสวงหาที่ใหม่ไปเรื่อย ๆ

เเต่สวรรค์บนดอยนี่เเหละที่สอนให้เรารู้จักความสุขของการมีชีวิตอยู่อย่างเเท้จริง

ถ้ามีโอกาสก็อยากไปเรียนรู้ชีวิตชาวดอยเหมือนกันนะ

ความสุขเราสามารถหาได้ทุกที่ครับ

และสวรรค์บนดอยก็คงเป็นอีกที่หนึ่งที่ทำให้ตัวผมและคุณ

มีความสุขได้เช่นกันครับ

THaNKS.....

มีความสุขจิรงเเละเห็นภาพที่ดีอีกสังคมหนึ่งที่เราไม่ค่อยจะมีโอกาสได้เห็นเเต่คุณ ชวิสา นำมาเล่าให้เห็นภาพได้ดีมาก เเละสะท้อนชีวิตชาวดอยที่อยู่กันเเบบพี่เเบบน้องได้ดีมากค่ะ

  • ทำให้คิดถึงบรรยากาศออกค่ายสมัยเด็กๆ จัง
  • ถ้ามีรูปมาฝาก ให้เห็นดวงอาทิตย์โตๆ สายหมอก  ภูเขา ท้องฟ้า ทิวนกโบยบิน ก็ดีนะ
  • เข้าตำรา "หนึ่งรูป แทนร้อยคำพรรณา"
  • เลยเอาภาพฝันมากำนัลน้องน้อยค่ะ

พูดมาแล้วอยากไปเที่ยวชมบรรยากาศบนดอยจังเลยนะ

สำหรับชีวิตชาวค่าย ต่างรับรู้ว่าเป็น สวรรค์บนดิน และ สวรรค์บนดอยจริง ๆ ค่ะ ...

มองไปข้างหน้ามีทั้งภูเขา ป่าไม้ที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกจางๆ หมู่นกเริ่มส่งเสียงร้องเรียกหากันและโบยบินไปอย่างอิสระบนท้องฟ้ากว้าง ห่างออกไปไม่ไกลเราได้ยินเสียงน้ำตกดังมาเป็นระยะๆ มันยิ่งทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมากทีเดียว นี่แหละธรรมชาติที่สมบูรณ์

...

สุข สงบ อิสระ ไร้พันธนาการ ทั้งปวง ... อิ่มเอม ใจนะคะ ขอบคุณค่ะ

  • เข้ามาอีกครั้งค่ะ
  • blog มีการเปลี่ยนแปลง มีทั้งภาพและเสียงแล้ว
  • เพลงโดนใจค่ะ
  • แล้วจะติดตามงานเขียนนะคะ.

     

            "อาทิตย์ตก ริมฝั่งโขง" นำมาฝากคนคิดถึงบ้านค่ะ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท