๑๓. การสัมมนาการเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นครั้งที่ 3 ประจำปี 2551
ในฐานะที่เป็นครูสอนทั้งภาษาอังกฤษและภาษาญี่ปุ่น จึงมีความจำเป็นที่จะต้องพัฒนาความรู้และเทคนิคการสอนทั้ง 2 ภาษาเท่าที่โอกาสจะอำนวย แต่การสัมมนาครั้งนี้ เน้นเรื่องด้านภาษาญี่ปุ่นโดยเฉพาะค่ะ เรื่อง การออกเสียง จัดขึ้นเป็นครั้งที่ 3 ประจำปี 2551 เมื่อวันที่ 18 มีนาคม 2552 ณ สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี(ไทย-ญี่ปุ่น) สุขุมวิท กรุงเทพฯ ดำเนินการโดย Japan Foundation กรุงเทพฯ หลังการสัมมนาหรืออบรมแต่ละครั้งจะเกิดความรู้สึกกระหายใคร่รู้ ต้องการจะศึกษาและเรียนรู้มากขึ้นๆ เหมือนกับว่าทำไมมีเรื่องที่เราไม่รู้อีกมากมายนัก สรุปเรียนจนตายก็ยังรู้ไม่หมด
การสัมมนาจะแบ่งออกเป็น 2 หัวข้อแยกไว้ชัดเจนในภาคเช้าและบ่าย
ภาคเช้า เชิญวิทยากรมาจากประเทศญี่ปุ่น ชื่อคุณ Tawano Toshiyoki มีผลงานการแต่งหนังสือ/ตำราภาษาญี่ปุ่น หลายเล่มด้วยกัน เทคนิคการบรรยายสุดยอด มีกิจกรรมให้ผู้เข้าร่วมสัมมนาได้มีส่วนร่วมอยู่ตลอดเวลา มีช่วงหนึ่งของการสัมมนาที่ต้องการให้ผู้เข้าร่วมสัมมนาตอบคำถามเพื่อนำไปสู่กิจกรรมขั้นต่อไป โดยจะขอถามผู้ที่เกิดวันพุธ ไม่น่าเชื่อว่าจำนวนคน 170 กว่าคน ณ ที่นั้น ไม่มีใครเกิดวันพุธเลยสักคน คุณ Tawano Toshiyoki ต้องใช้มุกอื่นแทนเช่น สีของเสื้อผ้า พูดถึงเรื่องความกล้าแสดงออก...ต้องชื่นชมเด็กชาวอเมริกัน เคยให้พวกเขาเล่นเก้าอี้ดนตรีเพื่อคัดคนมาตอบคำถามหรือแสดงบทบาทสมมุติ หากเป็นเด็กไทยต้องแย่งกันนั่งเก้าอี้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อจะได้ไม่ถูกถามหรือต้องแสดงบทบาทเหล่านั้น แต่เด็กอเมริกันกลับไม่ยอมชิงนั่งเก้าอี้เพื่อจะได้มีโอกาสแสดงออก สร้างความงุงงงให้กับผู้เขียนเป็นอย่างยิ่ง เวลามีการอบรมสัมมนาชาวไทยส่วนมากจะเลือกไปนั่งแถวกลางๆ หรือด้านท้ายแทนที่จะเป็นด้านหน้า คุณ Tawano Toshiyoki ได้นำเสนอเรื่องYama เป็นเรื่องใหม่สำหรับผู้เขียนอีกเช่นเดิม พยายามทำความเข้าใจ Concept ของคำนี้อยู่ค่ะ ระหว่างกิจกรรมทดสอบความเข้าใจเรื่องนี้ คุณ Tawano Toshiyoki ได้ให้ผู้เข้าร่วมสัมมนาฟังเครื่องเสียงแล้วยกมือตอบคำถามว่าประโยคนั้นมีกี่ Yama ขนาดชาวญี่ปุ่นแท้ๆ ยังยกมือตอบผิดเลย เรื่องแบบนี้มันเป็นทฤษฎีที่ต้องอาศัยการฝึกปฏิบัติในการเรียนรู้ ไม่อยากจะสรุปความหมายและ Concept ของ Yama ในเวลาอันจำกัดนี้ หากมีประสบการณ์และได้ศึกษามากกว่านี้ค่อยนำมาเล่าขานใหม่ทีหลัง
ภาคบ่าย เป็นเรื่อง การออกเสียง โดย อาจารย์วรรณา ตติยโคสกุล อาจารย์พิเศษ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ได้กล่าวถึงเรื่องต่างๆ จำนวน 11 ประเด็นด้วยกันคือ
1. การเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นชั้นต้นของมหาวิทยาลัยหอการค้าไทยกับการออกเสียง
2. พยางค์ในภาษาญี่ปุ่น
3. Accent
4. ลักษณะการเปล่งเสียง
5. เสียงสระ เสียงพยัญชนะ
6. อวัยวะที่ใช้ในการออกเสียง
7. ฐานกับกรณ์
8. ความแตกต่างของเสียงก้องกับเสียงไม่ก้อง
9. การไม่ก้องของเสียงสระ
10. การสอนออกเสียงบทที่ 1-12
11. วิธีการศึกษา Accent ของผู้สอน
เรียกว่าเป็นหลักสูตรเร่งรัดพิเศษสำหรับผู้เข้าร่วมสัมมนา บางท่านมีพื้นฐานความรู้ภาษาญี่ปุ่นด้านการออกเสียงดีอยู่แล้ว คงจะต่อติดแบบฉลุย แต่สำหรับบางท่านที่อยู่ในระดับอ่อนหัดถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ที่จะต้องไปขวนขวายพัฒนาตนเองต่อไป(น่าจะหมายถึงตัวผู้เขียนเอง) การศึกษาและพัฒนาเรื่องการออกเสียงที่ดีที่สุดน่าจะเป็นการฝึกฝนด้วยตนเองจากเทป / CD/ VCD/ DVD / โทรทัศน์ ฯลฯ โดยผ่านกระบวนการบันเทิงหรือข่าวสารต่างๆ ค่ะ
ความเห็น (2)
โอโหอาจารย์
ขยันจังเลยครับ
ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นเพิ่มอีก
เรื่อง AFS เป็นอย่างไรบ้างครับ
สวัสดีค่ะ คุณขจิต
เรื่อง AFS ก็ยังดำเนินการอยู่เรื่อยๆค่ะ อาสาสมัครหลายคนและนักเรียนแลกเปลี่ยนกำลังจะเดินทางกลับประเทศ รุ่นใหม่ก็จะเดินทางมาแทน และจะเริ่มประกาศรับสมัครสอบคัดเลือกนักเรียนไทยไปศึกษาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมในเดือนพฤษภาคมนี้ ยุ่งๆดีค่ะ ขอบคุณคุณขจิตที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ