ทางเดินแห่งรัก
สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ชาว Gotoknow ทุกท่าน
หลังจากอากาศร้อนอบอ้าวมาเกือบเดือน หลายวันนี้คงเย็นสบายสมใจทั่วหน้านะคะ เพราะทั่วภูมิภาคของประเทศเริ่มมีฝนตกกันบ้างแล้ว ซึ่งถ้าพระพิรุณท่านเมตตาโปรยปรายลงมาเป็นน้ำฝนเล็ก ๆ เย็นชื่นฉ่ำใจคงไม่น่าเป็นห่วงอะไร แต่นี่ในหลายพื้นที่มีพายุฤดูร้อนด้วยน่ะสิคะ ทำให้บางจังหวัดมีฝนตกหนักมากถึงมากที่สุด พอเห็นข่าวในทีวีแล้วน่าตกใจเนื่องจากฝนตกทำให้ถนนลื่นจนเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนหลายจุดในวันเดียวกัน ก่อให้เกิดความสูญเสียต่อชีวิตและทรัพย์สินมากมายเชียวค่ะ ผู้เขียนคิดว่าถ้าฝนตกหนักเช่นนี้การขับขี่ยวดยานพาหนะของเราคงต้องใช้ความระมัดระวังเพิ่มมากขึ้น เพราะบางครั้งความประมาทเพียงเสี้ยววินาทีอาจเปลี่ยนชีวิตของเราไปตลอกกาล ยังไงขอฝากความห่วงใยไปยังเพื่อน ๆ ชาว Gotoknow ที่ใช้รถใช้ถนนทุกท่านด้วยนะคะ
ทุกคนที่เกิดมาบนโลกใบนี้ ผู้เขียนเชื่อว่าย่อมประสบพบรักอย่างน้อยสักหนึ่งครั้งในชีวิต บางคนโชคดีได้พบรักแท้เพียงครั้งแรกที่เริ่มรัก แต่บางคนโชคไม่ดีนัก อาจจะต้องใช้ชีวิตทั้งชีวิตเพื่อค้นหารักแท้(ที่เชื่อว่ามีอยู่จริง) บนทางเดินแห่งรักที่เราก้าวผ่านมานั้นย่อมเต็มไปด้วยหลากหลายอารมณ์และความรู้สึก ทั้งความสุข สดชื่น สมหวัง หรือความเศร้า เสียใจ ผิดหวัง คงไม่มีใครหรอกค่ะที่จะสมหวังเสมอไป หรือถ้ามีจริงคน ๆ นั้นคงเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกนะคะ สำหรับคนที่ไม่สมหวังเคยผ่านเรื่องราวที่เจ็บปวดมานั้น เมื่อมองย้อนกลับไปท่านจะเห็นว่า ไม่มีสิ่งใดสำคัญยิ่งกว่าการรักตัวเองหรอกค่ะ คำปลอบใจจากคนอื่นอาจมีส่วนช่วยสร้างกำลังใจให้เราได้ก็จริง(ซึ่งก็เป็นเรื่องจำเป็น) แต่ถึงที่สุดแล้วกำลังใจจากตัวเราต่างหากที่สำคัญที่สุด เราจะเข้มแข็งได้เร็วหรือไม่ขึ้นอยู่กับหัวใจเราเอง ผู้เขียนเคยเห็นเพื่อนบางคนมีหัวใจที่เข้มแข็งเหลือเกิน เมื่อเกิดปัญหาความรักร้ายแรงมาก ๆ คือ ถ้าเป็นผู้เขียนเองคงสับสน มือแปดด้านหาทางออกยังไม่เจอ แต่เพื่อนคนนี้สามารถฟื้นตัวได้รวดเร็วจนผู้เขียนเองแปลกใจ พอไถ่ถามเลยทราบว่าเพราะเธอมีหัวใจที่เข้มแข็งมาก เธอบอกว่าถ้าเราไม่หลอกตัวเองยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นได้ ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางออก
ความรักแต่ละครั้งของคนเรามักมีทุกรสชาติ ทั้งจืดชืด เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม แล้วแต่ว่าเราจะได้เจอแบบไหน ซึ่งมันก็เป็นรสชาติของชีวิตนะคะ เมื่อวันหนึ่งเราก้าวผ่านมาแล้วหันไปมองอาจเป็นเรื่องแค่ขำ ๆ ก็ได้ เพียงแต่ ณ วันนั้นถ้าเกิดกับใครมันขำไม่ออกจริง ๆ เพื่อนผู้เขียนบางคนเคยแอบรักสาวข้างเดียว(เหมือนข้าวเหนียวนึ่ง) เป็นสิบปี จนผู้หญิงแต่งงานมีลูกแล้วก็ยังลืมไม่ลง สุดท้ายเพื่อนทำใจไม่ได้ทุกวันนี้บวชไม่สึก หรือบางคนเจอรักสามเศร้าเราสามคน(สุดท้ายเขาก็เลือกอีกคน) ส่วนตัวเองก็มานั่งก่นฟ้าประณามดิน ในที่สุดก็จองคานเรียบร้อยแล้วค่ะ หรือบางคนประเภทรักนะแต่ไม่แสดงออก มัวกล้า ๆ กลัว ๆ ห่วงสารพัด (สุดท้ายคนอื่นจึงคว้าไปกิน) ตัวเองก็มานั่งหน้าเศร้าสิคะ นี่เป็นแค่ตัวอย่างที่ผู้เขียนได้พบและนำมาเล่าสู่กันฟัง คาดว่าชีวิตจริงคงมีอะไรมากกว่านี้หลายเท่า พูด ๆ กันไปอาจจะฮาทั้งน้ำตาก็เป็นได้
ตราบใดที่เรายังไขว่คว้าเพรียกหาความรัก บนทางเดินแห่งรักที่เราก้าวเดินนั้นก็ยังคงมีเรื่องราวอีกมากมายที่เราจะได้พบเจอ ไม่ว่าหนทางข้างหน้าจะโรยด้วยกลีบกุหลาบหรือเต็มไปด้วยขวากหนาม ก่อนจะออกเดินทางผู้เขียนหวังว่าเราจะดูแลรักษาหัวใจให้มีความเข้มแข็งพอที่จะกล้าเผชิญกับสิ่งที่อยู่ข้างหน้า ไม่ว่าสิ่งนั้นจะสร้างสุขหรือเพิ่มทุกข์ให้กับใจเราก็ตาม ผู้เขียนคิดเสมอว่าถ้าหัวใจเราเข้มแข็งพอ สิ่งที่รออยู่จะแรงเพียงไหนเราคงไม่หวั่นหรอกค่ะ
ขอเป็นกำลังใจและอวยพรให้ทุกท่านมีทางเดินแห่งรักที่ราบรื่น สดสวย งดงาม นะคะ
ความเห็น (6)
มีทุกรสชาติ ทั้งจืดชืด เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม
จินตนาการ เปรี้ยว กับ เค็ม ไม่ออกครับ :)
แวะมาอ่านถามหารักด้วยคนคะ โสดคะ แต่กำลังสนใจใครคนหนึ่งคะ
ยังไม่เรียกว่ารักนะคะ
ขอบคุณทั้ง 2 ท่านที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
คุณพันคำ ลองจินตนาการถึงรสชาติอาหารสิคะ
คงคล้าย ๆ กัน >_<
คุณเมธินี อีกไม่นานความรักคงแวะมาทักทาย
โชคดีนะคะ *_*
ใครหนอจะโชคดีพบรักแท้เพียงครั้งแรกที่เริ่มรัก...
บางคนตามหาทั้งชีวิตยังไม่เจอ
ที่เจอแล้วถ้าไม่ใช่ก็คงต้องตามหากันต่อไป
แต่อยากจะบอกถ้าเหนื่อยนักพักซักหน่อย
หยุดคิดทบทวน สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น
เพื่อจะได้สร้างกำลังใจลุกขึ้นสู้ต่อไป
โชคดีทุกคนครับผม
สักวันคงได้พบรักแท้ ณ ปลายทางแห่งรัก
สวัสดีครับผม
แวะมาอ่านเรื่องรักๆที่แม้ยังอยู่ระหว่างทาง แต่ก็ขอร่วมเป็นกำลังใจให้ทุกคนเจอดีนะครับ :)