การเกิดมาเป็นฝาแฝด ถือว่าเป็นโชคดีในชีวิตเลยค่ะ
ตั้งแต่เล็กๆมา ฉันเติบโตมา โดยมีทั้งน้องและเพื่อนเคียงข้างตลอด
ถ้าคนที่ไม่สนิทก็จะบอกว่าหน้าตาเหมือนกันอย่างกับแกะ
ตอนเล็กๆพ่อกับแม่ก็ชอบจับให้แต่งตัวเหมือนกันเด๊ะ ! ของทุกชิ้นต้องเป็นเซ็ตคู่
ถ้าพ่อกะแม่ซื้อของเล่นที่ไม่เหมือนกันมาให้ ก็จะไม่พอใจ เพราะเราชอบเหมือนกัน
เดินไปไหน ผู้คนก็ชอบชี้ มองและพูดกับพ่อกะแม่ว่า
"มีลูกแฝดเหรอจ้ะ โชคดีจัง "
ดูเหมือนพ่อกะแม่จะภูมิใจ (จิงอ๊ะเปล่าก็ไม่รุ)
ฝาแฝด
คิดดูสิคะ ฉันว่ามันเป็นเรื่องที่วิเศษมากๆเลยนะคะ
ตั้งแต่วินาทีแรก ที่ฉันลืมตามาดูโลก
ฉันก็มีทั้งน้องและเพื่อนที่จะอยู่เคียงข้างและเข้าใจฉัน
รู้ใจกันทุกรายละเอียด คุยกันได้ทุกเรื่อง มันเหมือนมีเส้นอะไรซักอย่างที่เชื่อมฉันและน้องไว้ (ใครมีแฝด คงเข้าใจดี) ชอบอะไรเหมือนๆกัน ได้เรียนโรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกัน เห็นหน้ากันตลอด 24 ชม. ไม่เคยต้องแยกกันแม้แต่วันเดียว ..................เป็นเวลา 18 ปี และแล้ววันนั้นก็มาถึง...เราสองคนสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้คนละแห่งกัน คืนนั้นที่รู้การประกาศผล เราสองคนต่างนิ่ง ไม่พูด....และ...ร้องไห้ มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายยาก ...เราจะเหงามั๊ย ทำตัวไม่ถูกเพราะเราไม่เคยห่างกันเลย วันแรกที่ห่างกัน......รู้สึกเหงามาก ไม่เคยรู้สึกเหงาขนาดนี้มาก่อนเลย เหมือนขาดส่วนหนึ่งของชีวิตไปเลย (รู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะคะ) อยู่มหาวิทยาลัย โทรหากันทุกวัน คุยกันทุกเรื่องและทุกครั้งที่ว่าง เล่าทุกอย่างที่เจอในแต่ละวันให้กันและกันฟัง ไปหากันทุกครั้งที่มีโอกาส........... ถามว่าเราทะเลาะกันบ้างมั๊ย........ ก็มีบ้าง จะเถียงกันมากกว่า บ้างก็งอน แต่เดี๋ยวเดียวก็หาย จะโกรธกันนานไปทำไม อยู่กัน 2 คน ถ้าไม่คุยกันแล้วจะคุยกับใครล่ะ..จริงมะ เวลาผ่านไป....เราก็ปรับตัวได้......ต่างคนต่างมีเพื่อนที่ดี.....ทำให้ไม่ค่อยเหงา จนมาถึงวันนี้......เราได้อยู่ด้วยกันแล้ว.........ไม่มีคำว่าเหงาอีกแล้ว (แต่ทะเลาะกันบ่อยขึ้น.....อิอิ) อยากบอกว่าเราสองคนโชคดีจริงๆและภูมิใจ ที่เกิดมาหน้าตาเหมือนกัน เป็นเพื่อนกันตั้งเกิด เป็นคนที่รู้ใจมากที่สุด รู้ทุกเรื่องของกันและกัน ไม่เคยมีความลับต่อกัน...... บางครั้งก็รู้สึกว่าเราสัมผัสกันได้ จริงๆนะ ไว้เล่าต่อวันหลังนะคะ
อ่านแล้ว ประทับใจมากค่ะ ครูต้อยไม่เป็นแฝดแต่มีเกลอรู้ใจ สมัยเรียนหนังสือที่นครศรีฯ เราสัญญาว่าเราจะไม่ทิ้งหายจากกัน แต่นี่เวลาผ่านมาเป็น40กว่าปีแล้ว เรายังหากันไม่เจอเลย ขอบคุณค่ะ ฝาแฝดผู้น่ารัก
น่าอิจฉา
อยากมีแฝดบ้างงง
อิอิ
จาได้คุยกันได้ทุกเรื่อง
ไม่ว่าทุกข์หรือสุข
ตกลงคนไหนอ่ะที่เป็นเพื่อนเราเนี่ย
งง
*__*
อิจฉา คนมีคู่จัง...ฝาแฝด ดีจังเน้อ
เห็นสองพี่น้องรักกันจนอยากจะมีฝาแฝดบ้างจัง
....
....
มีอย่างนี้ไม่ต้องพึ่งพาหาแฟนเลย
ซึ้งอะ
อยากมีแฟนบ้างจัง
^^
เพื่อนเราเอง...
คู่นี้เค้ารักกันมากกก
เปนห่วงเปนใยกันสุดๆ
ว่างเปนโทร ๆ ๆ ทั้งวัน
เหมือนเปนแฟนกันเลย
นี้แหละ..ความรักที่มหัศจรรย์ของพวกเขา ^o^
เรานะมีพี่น้องสามคน แต่อายุห่างกันมากๆ เลยไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกกัน
อยากมีแบบนี้บ้างจัง
จะได้ทำให้คนอื่นงง อิอิ
โชคดีมากๆๆเลยค่ะ
มีชีวิตที่มหัศจรรย์
และผูกพันธ์กันมากๆๆ
อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆค่ะ เขียนดีจัง
รับรู้ได้ถึงความรู้สึกคนเขียนเลยนะนี่
ว้าววว
อยากมีแฝดมั้งจัง
อ่านแล้วซึ่งดีอ่า
ซึ้งจังน้ำฟ้า
ไงก็พาน้ำฝนมาที่รามาบ้างนะ
คิดถึงจ๊ะ
มาชม
ผมพึ่งเจอแฝด แต่เป็นพระ เมื่อวันที่ 7 มีนาที่ผ่านมา คือทั้งสองบวชเป็นพระ
เป็นนักเทศน์แหล่ทำนอง อยู่วัดหลักสี่ กอทอมอ ชื่อ สม กับ สิน
ชื่นชมคู่แฝด...
ดีจังค่ะ
เป็นชีวิตที่อบอุ่นมากๆเลย
น่ารักมากๆจ้ะ
ประทับใจจัง
น่าอิจฉา อยากมีฝาแฝดมั่งจัง
อ่านแล้วประทับใจมาก เราชอบคู่แฝดมาก น่ารักดีจัง แต่พ่อแม่คงเหนื่อยหน่อยเนอะ
อ่านแล้วทั้งซึ้ง น่าสงสาร น่าดีใจ
อิฉาจัง
อย่าเหงาน้า
เพราะยังงัยเค้าก็ไม่ได้ครึ่งของฝน
แต่เค้าก็จะดูแลตัวเองละกันน้า
อยากเปนแฝดบางงงงงงงงงงงจัง