แก๊งค์รถตู้-รมยา-ฉุดขึ้นรถตู้ แถวอ่อนนุช


ภัยรอบตัว ที่คาดไม่ึถึง...โปรดอ่าน และระมัดระวังภัย ให้กับตนเองและอย่าลืม บอกเล่าให้คนใกล้ตัวคุณรับรู้

*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*

ผมชั่งใจว่าจะเล่าเรื่องนี้หรือไม่เนื่องจากไม่อยากพบกับความยุ่งยากที่อาจจะตามมาแต่เมื่อพิจารณาแล้วว่าความยุ่งยากที่ตามมาอาจจะไม่เทียบเท่ากับ ความสูญเสียที่อาจจะเกิดขึ้นกับคนอื่นๆหากผมไม่แจ้งเตือน เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2551 เวลาประมาณ 20.00 น.เพื่อนผู้หญิงของผมคนหนึ่ง อายุประมาณ 24- 25 หน้าตาดี มีธุระ ต้องไปพบเพื่อนแถวอ่อนนุช จึงได้ขึ้นรถไฟฟ้าไปลงที่สถานีอ่อนนุชและเดินลงจากรถไฟฟ้าตรงทางลงฝั่งตรงข้ามโลตัสมุ่งหน้าไปทางบางจากระหว่างที่เดินอยู่ริมถนนสุขุมวิทฝั่งขาออก ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาสอบถามทางกับเพื่อนผมสอบถามวกวน ขณะที่พูดคุยกับชายคนดังกล่าวสักพัก โดยที่ไม่มีการถูกเนื้อต้องตัวใดๆ

 - เพื่อนผมก็รู้สึกว่าตัวชา
 - ประสาทตอบสนองช้าลง
 - อึดอัด
 - ขยับตัวไม่ค่อยสะดวก

เมื่อรู้สึกผิดสังเกตดังนั้น เพื่อนผมจึงล้วงกระเป๋าสะพายหาอุปกรณ์ป้องกันตัว(ปกติจะพกคัทเตอร์ติดตัว) และพยายามป่ายมือ ป้องกันตัวซึ่งขณะเดียว กับที่เกิดอาการนั้น เมื่อผู้ชายคนนั้นเห็นอาการเพื่อนผมเริ่มผิดปกติก็พยายามเข้ามายื้อยุดแล้วก็มีผู้ชายอีกสองคนโผล่เข้ามากับมีรถตู้อีกหนึ่งคันเข้ามาจอดเทียบ และเข้ามาฉุดจะอุ้มเพื่อนผมขึ้นรถเพื่อนผมก็ต่อสู้เท่าที่ยังทำได้ และโชคดีเป็นที่สุดก็คือมีผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเห็นความผิดปกติตรงนั้น เข้ามาช่วยต่อสู้ชกต่อยกับคนร้ายทั้งสามคนดังกล่าวเมื่อเห็นท่าไม่ดีคนร้ายทั้งหมดก็ขึ้นรถตู้หลบหนีไปพลเมืองดีท่านนั้นบาดเจ็บเล็กน้อย เพื่อนผมก็มีร่องรอยฟกช้ำดำเขียวหลายจุด เพื่อนผมต้องนั่งพักอยู่พักใหญ่ อาการดังกล่าวจึงหายไประหว่างนั้นก็โทรหาพ่อให้มารับ เนื่องจากเธอต้องเดินทางไปต่างจังหวัดในวันนั้นจึงตัดสินใจไม่เข้าไปแจ้งความผมเองได้ฟังแล้ว รู้สึกว่ามีสิ่งที่น่ากังวลมีหลายประการครับ

 - เหตุการณ์นี้เกิดตอนสองทุ่มใจกลางกรุง (พื้นที่แถวนั้นบางจุดค่อนข้างเปลี่ยว)
 - คนร้ายมีสารเคมีบางอย่าง ที่ทำให้เหยื่อเกิดอาการตัวชา ขยับตัวยากซึ่งใช้ได้โดยไม่ ต้องสัมผัสกับร่างกายของเหยื่อ (ยังไม่ทราบชัดว่าใช้วิธีใดและเป็นสารเคมีใด)
 -  คนร้ายมิได้ประสงค์ต่อทรัพย์แน่ๆ กะจะเอาตัวไปเลยซึ่งไม่ทราบว่าเชื่อมโยงกับแก็งค์ค้ามนุษย์ใดๆหรือไม่
 - คนร้ายใช้ความมีน้ำใจของเหยื่อเป็นเครื่องมือ เข้ามาสอบถามเหมือนคนหลงทางพูดคุย (เข้าใจว่าเพื่อเบนความสนใจเพื่อให้ ทีมงานทำการบางอย่าง เช่นแพร่สารเคมีนั้นเข้าสู่ร่างกายเหยื่อ)

 จึงอยากให้ท่านที่ได้ทราบ ได้แจ้งเตือน เพื่อน ญาติ ของท่านให้ใช้ความระมัดระวังมากยิ่งขึ้น  ผมไม่แน่ใจว่าจะมีสักกี่คนที่จะโชคดีเหมือนเพื่อนผมและหากมีท่านใดสามารถส่งข้อมูลนี้ให้กับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่มีหน้า ที่รับผิดชอบเพื่อจะได้ตรวจสอบ สอบสวน จับกุม คนร้ายแก็งค์นี้ต่อไปก็จะช่วยได้มากครับ  เพราะฉะนั้น ผมคิดว่า ไม่ควรพูดกับบุคคลที่เราไม่รู้จัก ถึงแม้ว่าพวกเค้าจะมาขอความช่วยเหลือ หรือไม่ก็เดินเข้าไปในกลุ่มคนเยอะๆ หรือตำรวจ ให้พวกเค้ามีส่วนร่วมในการช่วยเหลือ เพราะเราไม่รู้ว่าบุคคลที่เข้ามาคุยกับเรา ประสงค์ดีหรือร้าย ป้องกันตัวเราไว้ก่อน ปลอดภัยที่สุด ช่วยกันส่งต่อ โดยเฉพาะผู้หญิงและ ผู้ที่ต้องเดินทางด้วยรถเมล์+รถไฟฟ้าแถวอ่อนนุช*

ที่มา : Forwarded Mail 



หมายเลขบันทึก: 248026เขียนเมื่อ 12 มีนาคม 2009 21:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

คุณสุภาพสตรีต้องระวังตัวให้ดี ๆ อย่าไปเดินคนเดียวในที่เปลี่ยว พยายามหาเพื่อนไปด้วยก็จะดีค่ะ ยิ่งช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดี คนร้ายก็ยิ่งมาก ช่วยกันดูแลนะค่ะ

เราต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้ทุกคนปรอคภัยจากพวกไร้ปัญญาผมว่านะพ.ท.แค่นี้กว้างสองเมตรยาวแค่เสาไฟฟ้าของสำเพ็งจะป้องถันปัญหาแค่นี้ไม่ได้หรือจับปลายังหมูเลย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท