คนค้นตน
เมื่อคืนมีโอกาสได้ดูรายการโทรทัศน์ดีดีรายการหนึ่ง ซึ่งต้องยอมรับเลยคะว่าปกติแล้วเป็นคนที่ชอบดูรายการเพลงและละครมากกว่า แต่ที่ต้องดูรายการที่ผิดไปจากนิสิยปกติก็เพราะเนื้อหาของรายการที่จะออกอากาสเมื่อคืนนั้นน่าสนใจจริง จริง ก็คือรายการคนค้นตน เป็นตอนที่เสนอให้เห็นถึงความคิดอันดีของพี่อ้อม (ขออภัยที่ไม่ทราบชื่อจริง) พี่อ้อมเป็นคนที่น่าสงสารมากเพราะต้องทนทุกข์ทรมานกับโรคร้ายที่ไม่สามารถรักษาได้เป็นเวลานานกว่า 20 ปี จนในที่สุดช่วงเวลาอันแสนทรมานก้ได้สิ้นสุดลง หากใครได้ดูรายการนี้จนจบคงจะได้แง่คิดซึ่งทำให้เรามีกำลังใจในการต่อสู้และดำเนินชีวิตมากมากคะ
ขอให้พี่อ้อมหลับให้สบายนะคะ
ความเห็น (6)
ขออนุญาตเพิ่มเติมข้อมูลของน้องอ้อมค่ะ ...
อาการของเสาวนีย์เริ่มจากเป็นรอยด่างขาวเล็ก ๆ ที่มุมปาก แล้วลุกลามไปทั่วตัว มีอาการคันมาก และเมื่อเกาจะทำให้ผิวหนังหลุดออกมา และ มีเลือดไหลซึมตามแผลต่าง ๆ นิ้วมือนิ้วเท้าหงิกงอจนกระทั่งใช้การไม่ได้และหลุดไป เธอทนทุกข์ทรมานจากโรคนี้มาเป็นเวลากว่า 14 ปี และอาการของเธอยิ่งหนักขึ้น เธอไม่สามารถเดินไปไหนมาไหนได้นานแล้ว ทุกวันตอนเช้าเธอต้องใช้เวลา 3-4 ชั่งโมงกับการแช่ตัวในน้ำยา ให้สะเก็ดหนังนุ่มขึ้น เพื่อที่จะได้ลอกออกและทำแผลทั่งทั้งตัว ใส่เสื้อผ้า เพื่อที่จะได้กลับมานอนบนเตียงเดิมที่เพิ่งจะตื่น รอคอยให้ถึงเวลาเย็น ที่จะได้พบน้องสาว ตา ยาย และ มารดา ผู้หญิงคนนี้มีกำลังใจเข้มแข็งที่จะต่อสู้โรคร้ายในทุก ๆ วันใหม่ เรียนรู้แง่คิดดี ๆ จากความเหงา และ ความเจ็บปวดทรมาน หลายครั้งที่เธอแบ่งปันกำลังใจของเธอสู่คนรอบข้าง ไปจนถึงผู้คนที่ได้รับรู้เรื่องราวของเธอ
เรื่องราวของเสาวนีย์ นอกจากจะเขียนเป็นหนังสือแล้ว เธอยังได้ออกโทรทัศน์ในรายการเจาะใจ และ คน ค้น คน
น้องอ้อม ตอนที่ 1
น้องอ้อม ตอนที่ 2
http://mayajid.manytv.com/videos/3436-_2.php
อืม ไม่ได้ดู แต่เคยอ่านข่าว ขอบคุณพี่ตูนที่เสริมครับ
ยินดีต้อนรับเข้าสู่สมาชิก NUKM blog นะคะ คุณน้อง
เยี่ยมชมคับ.. (สวยแล้วยังใจดีอีก)
อาการของเสาวนีย์เริ่มจากเป็นรอยด่างขาวเล็ก ๆ ที่มุมปาก แล้วลุกลามไปทั่วตัว มีอาการคันมาก และเมื่อเกาจะทำให้ผิวหนังหลุดออกมา และ มีเลือดไหลซึมตามแผลต่าง ๆ นิ้วมือนิ้วเท้าหงิกงอจนกระทั่งใช้การไม่ได้และหลุดไป เธอทนทุกข์ทรมานจากโรคนี้มาเป็นเวลากว่า 14 ปี และอาการของเธอยิ่งหนักขึ้น เธอไม่สามารถเดินไปไหนมาไหนได้นานแล้ว ทุกวันตอนเช้าเธอต้องใช้เวลา 3-4 ชั่งโมงกับการแช่ตัวในน้ำยา ให้สะเก็ดหนังนุ่มขึ้น เพื่อที่จะได้ลอกออกและทำแผลทั่งทั้งตัว ใส่เสื้อผ้า เพื่อที่จะได้กลับมานอนบนเตียงเดิมที่เพิ่งจะตื่น รอคอยให้ถึงเวลาเย็น ที่จะได้พบน้องสาว ตา ยาย และ มารดา ผู้หญิงคนนี้มีกำลังใจเข้มแข็งที่จะต่อสู้โรคร้ายในทุก ๆ วันใหม่ เรียนรู้แง่คิดดี ๆ จากความเหงา และ ความเจ็บปวดทรมาน หลายครั้งที่เธอแบ่งปันกำลังใจของเธอสู่คนรอบข้าง ไปจนถึงผู้คนที่ได้รับรู้เรื่องราวของเธอ
ณายการโปรดของผมเหมือนกัน...