ตามรอยช้าง (5) : รูป นาม ขันธ์ กาย ใจ
-
ท่านผู้รู้สอนว่า ... รากเหง้าของความทุกข์ คือ อวิชชา คือ การไม่รู้ความจริงของ รูป นาม ขันธ์ กาย ใจ ว่าเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่มีความเป็นตัวเป็นตน เป็นรากเหง้าของความทุกข์ อันเป็นต้นเหตุให้เกิดความอยาก ความยึดถือ และความดิ้นรนทางใจ
-
การจะทำลายรากเหง้าของความทุกข์ จะต้องมีวิชชา หรือ ปัญญา ทำลายความไม่รู้ความเป็นจริง ให้เห็นความจริง จนจิตปล่อยวางความยึดถือกายใจ จิตจะเป็นอิสระจากขันธ์ ออกจากกองทุกข์
ความเห็น (4)
เห็นด้วยครับ
แล้วจะให้มีวิชชาปัญญาเกิดขึ้นทำได้อย่างไร
ต้องเรียนจบปริญญาไหมหนอ
หรือต้องจบปริญญาเอกสูงสุดถึงมีวิชชาปัญญา
หรือว่าต้องไปบวชเรียนก่อน
ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ช่วยแนะแนวบอกทางให้ด้วยครับ
ก็...ปล่อย...ครับ....มันถึงจะ..วาง...ได้....
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์
- ขอบพระคุณที่กรุณามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ
- ก่อนอื่นกระผมต้องขอออกตัวก่อนว่า องค์ความรู้ในบันทึกนี้เกิดจากการอ่านมาฟังมา (เป็นแค่เพียงสัญญา) ถึงแม้จะอ่านและฟังแล้วหลายรอบ ก็ยังเข้าไม่ถึงธรรมะขั้นสูงนี้ แต่ก็ขอตอบแสดงความคิดเห็นไปตามภูมิธรรมที่มี ดังต่อไปนี้ครับ
-
ต้องเรียนจบปริญญาไหมหนอ หรือต้องจบปริญญาเอกสูงสุดถึงมีวิชชาปัญญา : ในอดีตผู้บรรลุหลายองค์ อ่านหนังสือไม่ออกก็สามารถ คือปฏิบัติจนบรรลุนั่นเอง และก็มีไม่น้อยเหมือนกันที่ดวงตาเห็นธรรมตอนมาเรียนปริญญาเอก (ยกตัวอย่างเช่น คนดิบอย่างกระผม) เพราะฉะนั้นปริญญาไม่น่าจะใช่ปัจจัยหลักของการบรรลุ แต่ก็เป็นอีกทางหนึ่งที่จะส่งเสริม ขอตอบประมาณนี้ครับ
-
หรือว่าต้องไปบวชเรียนก่อน : วันก่อนได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ถึงประเด็น "การบวช" กับท่านผู้อาวุโสท่านหนึ่ง ท่านให้ข้อคิดว่า การบวชเอื้อต่อการบรรลุอย่างยิ่งสำหรับท่านที่ตั้งใจจริงที่จะบรรลุ ตัวผมเองเคยแต่บวชหน้าไฟไม่ได้ศึกษาพระธรรมอย่างจริงจัง กว่าจะพอมองเห็นธรรมบ้างก็ตอนมาเรียนปริญญาเอง ถ้าได้บวชอย่างจริงจังอาจจะเห็นธรรมเร็วกว่านี้ก็เป็นได้ครับ
-
การทำให้วิชชาปัญญาเกิด (ตามที่ผมเข้าใจตอนนี้) คือ เจริญสติ วิปัสนาในชีวิตประจำวันพิจารณากายและใจ ตามหลักอริยสัจ 4 ครับ
