ยิ้มเลยครับ อิอิ
( อ่าวมะนาว วันที่เงียบสงบครับ)
ฟังของผมบ้างเด๊อครับ เอามาฝากคนประจวบ ฯ
ในห้องเรียนอนุบาล คุณครูแจกกระดาษให้กับเด็กน่อยคนละแผ่น
ครู... " นักเรียนวาดรูปหยังกะได้จ้ะ วาดให้งาม ๆ หลายนะ "
นักเรียนทุกคนก้มหน้าก้มตาวาดรูปของตนเองจนเสร็จเรียบร้อยก็
ทยอยเอาไปส่งครู ครูเบิ่งรูปไปยิ้มไป พร้อมกับถามนักเรียนอย่าง
เอ็นดู
ครู.... " รูปอะไรคะ "
นักเรียน .. " บ้านค่ะ บ้านของหนูอยู่บนภูเขา "
จนมาถึงเด็กชายเชียงน่อย เด็กน่อยยื่นกระดาษให้ครู ครูมองภาพ
แล้วมองหน้าเซี่ยงน่อยสลับกัน แล้วในที่สุดก็ถามว่า
ครู..." รูปหยังล่เซียงน่อย ทำไมมีแต่สีดำปื้อไปหมด"
เซียงน่อย..." ดินครับ...ดินเน่า ดินบ้านผมเน่าดำปี๊ดปี๋ล่ะครับ "
ครู.....????...
วานคนประจวบ ฯ ซอยผมหัวเราะด้วยเด๊อครับ...
ขอบคุณค่ะ ที่เข้ามาคลายร้อน
สวัสดีค่ะ
เรื่องนี้เรื่องจริงค่ะ
ในการสอบปลายภาคของโรงเรียนแห่งหนึ่ง
ขณะที่นักศึกษาส่วนใหญ่กำลังตั้งอกตั้งใจดูรายชื่อของตนเองเพื่อเข้า
ห้องสอบให้ถูก ทันใดนั้น
นักศึกษา - ครูครับวันนี้ผมสอบใช่เปล่าครับ
ครู - ใช่ค่ะ
แล้วครูย้อนถามกลับไปว่า
ครู - ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนหล่ะ
นักศึกษา - อ๋อ ผมอยู่ที่หน้าบอร์ดที่ติดรายชื่ออยู่ครับเห็นชื่อ
ผมด้วย แล้วผมจะทำยังไงต่อไป
ครู - อ้าว ! .............
(เล่าสู่กันฟังค่ะ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เด็ก ยังไง๊ ก็เด็ก )
แวะมาเยี่ยมเยียนครับ ซำบายดีบ่ครับ
อาจารย์คับผมอ่านแล้วขำมากเลยคับ ยิ่งตอนที่นายเบริด์ตอบด้วยนะ ผมขำมากเลยคับอาจารย์ แล้วทำมัยในห้องเรียน ผมไม่เคยเห็นอาจารย์เล่นมุกเลยล่ะคับ อาจารย์ก็เป็นคนตลกเหมือนกันนะเนี่ย ทีหลังอาจารย์เขียนมาอีกนะคับ ผมเป็นคนชอบมุกตลกมากเลยคับ มันคลายเครียดดี ย่าลืมนะคับเขียนมาอีกนะอาจารย์ผมชอบ สวัสดีครับ