จิต-กาย (ไม่รู้2)
จิต
จิตมันคิดของมันเอง
ลองหยุดพิมพ์
... ... ...
... ... ...
.... ..... ....
ใช่เลย จิตมันคิดได้เอง
ยากที่เราจะควบคุม ว่า อย่าคิด
เห็นมั้ยเดี๋ยวก็กระโดดไปคิดถึง
ฉากชีวิตช่วงโน้น
ฉากชีวิตช่วงนั้น
........................
น้อยครั้งที่จะคิดว่า
ฉากชีวิต ณ ขณะนี้ คิดอะไร
.........................
กาย
กายเล่า
มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นรูปธรรม
ตลอดเวลา
นั่งเฉย ๆ
ไม่เฉยจริง
อย่างน้อย บิดเท้า ถูเท้า แคะจมูก
ลึกลงไปกว่านั้นเล่า
เซลล์แต่ละเซลล์กำลังเสื่อมสลายทีละนิด
เซลล์บางเซลล์กำลังเจริญ เติบโตมาทดแทน
กล้ามเนื้อหัวใจ กำลังรับคำสั่งจากอวัยวะเล็ก ๆ แต่ทรงพลัง
SA AV Node boundles
มีคำสั่งไฟฟ้ามา หัวใจจำต้องเต้น
จนกว่า
วันดีคืนดี
มันก็หยุด
มันไม่ได้อยู่ภายใต้อาณัติสัญญาณของเรา
ทั้ง จิต-ตัวคิด
และ กาย-ร่างบัญญัติ
ล้วนไม่ใช่
ของเรา
เพิ่งเสร็จขั้นตอนการวิเคราะห์ของงานไปอีกหนึ่งขั้น แวะมาอ่านบันทึกเก่า
จึงลองจัดสมุดใหม่ค่ะ
ความเห็น (7)
ฟังมาจากคำพระ ค่ะ
ความสำคัญที่สุดของการปฎิบัติธรรม
คือการเฝ้าดู "ความคิดหรือ อารมณ์"นั่นเอง
ดูเฉย ๆ กลาง ๆ ไปเรื่อย ๆ ก่อน
สักระยะ ปัญญาจะเกิด
จดไว้เพราะ "ยังไม่รู้" ค่ะ
มาเพิ่มรูปภาพ ชอบเห็นว่าน่าจะเข้ากับเรื่องนี้ค่ะ
วันใด รู้ คงได้กระโดดตัวลอย !!!
สวัสดีค่ะพี่ภูสุภา
แวะมาบอกว่าชอบบันทึกนี้ค่ะ เข้ามาอ่านหลายรอบแล้ว....
ชอบตรงนี้ค่ะ....
ทั้ง จิต-ตัวคิด
และ กาย-ร่างบัญญัติ
ล้วนไม่ใช่
ของเรา
โปรดระวัง วันดีคืนดีคนไม่มีรากจะไปเยี่ยมพี่ถึงที่ทำงานค่ะ....^_^....ส่งโลโก้ให้ค่ะ...
(^___^)
โปรดระวัง วันดีคืนดีคนไม่มีรากจะไปเยี่ยมพี่ถึงที่ทำงานค่ะ....^_^....ส่งโลโก้ให้ค่ะ...
(^___^)
เตรียมหนึ่งแก้วกาแฟโปรด รอเลยค่ะ ;p
พี่คะ
ภาพนี้สวยจัง !!!!
คนไม่มีรากชอบกาแฟ....มอคค่านะคะ...
(^___^)
พี่หัดวาดเอง ในปีก่อนโน้น โดยมีลูกชายสอน(ลูกใกล้เก้าขวบ-ตอนโน้น)
พี่ก็ชอบภาพนี้ค่ะ
แต่ยังไม่ใช่ฝีมือ(ลายเส้นจริง ๆ )เนื่องจากใช้โปรแกรมเพ้นท์ทิ่ง
ลายเส้นภาพนี้มีค่ะ วาดขณะรอคนไข้เดินเข้ามารับการตรวจรักษา ตามคิว(อันยาวเหยียด)
เห็นแววตาของคนไข้แต่ละคน
จึงเกิดภาพขึ้นมา
ลูกชายบอกว่า คล้ายตาแม่นิด ๆ นะ แล้วเขาก็เล่าเรื่องที่เขาเคยอ่านพบว่า คนวาดการ์ตูนดัง ๆ มักจะวาดตัวละครตัวดตัวหนึ่งที่หน้าตาคล้ายคนวาด....
โอ เล่าอะไร ๆ เยอะแยะค่ะ
เขาเป็นหนอนหนังสือคนหนึ่ง อ่านมากกว่าเราแล้ว..ตามไม่ทัน