ใช่
ธรรมมะทุกอย่างเป็นเรื่องแก้โรคทางวิญญาณทั้งนั้น
โดยหัวข้อใหญ่มีเพียง ศีล สมาธิ ปัญญา สามเรื่อง(รายละเอียดมีมากมาย)
เห็นด้วย
สมาธิ ช่วยสร้างความสงบ เหมือนสบาย (อาจจะชั่วคราว )
หากแต่ว่าหมั่นเจริญปัญญา โดย ภาวนา วิปัสนา เจริญสติ หมั่นรู้กายใจ ไปจะทำให้จิตฉลาดพ้นทุกข์ได้ ตามสภาพความเป็นจริงรอบๆตัวที่เกิด
(ที่มาจากบันทึก ศีล ตัดสิ้นซึ่งความกังวล)
ถูกต้อง ๆ
การที่อยู่ได้วัด ได้สงบ ได้สบาย ก็เพราะว่าไม่มีสิ่งอะไรมากระทบก็แค่นั้น
ทุกอย่าง ทุกคน ตั้งใจมาทำความดี มาเสียสละ ทุกอย่างนั้นก็เลย "สบาย ๆ"
แต่ไอ้เจ้าความสบาย ๆ นี้แหละ คือ "ความทุกข์อย่างละเอียด"
การติดสุข ติดสบาย อันนี้แก้ยากกว่า ติดขี้เกียจ ขี้คร้านเสียอีก
เพราะพวกนี้ "หัวหมอ" ฉลาด แต่ไม่เฉลียว มีข้ออ้างไปเรื่อย แล้วแถมชอบยกธรรมะมาอ้างอีกต่างหาก
การอยู่ในสังคม บนโลกนี้ เมื่อมีสิ่งใดมากระทบ สิ่งต่าง ๆ เรานั้นเป็น "โอกาส" เป็นเวลาำสำคัญที่เราจะได้สร้าง "บารมี"
ถ้าไม่มีใครมาด่าเรา เราก็ไม่ได้สร้างบารมี
"ถ้าหากใครด่าเราว่าหมา เราดูแล้วไม่มีหาง ก็แสดงว่าไม่ใช่หมา แค่นี้ก็จบ" จบด้วยปัญญาบารมี
ขอให้ใช้โอกาสที่ดี ๆ นี้สร้างบารมีให้ถึงพร้อม
บารมีนี้เองจะนำเราถึงสุขแท้นั่นคือ "ความสงบ..."
ไม่มีความเห็น
