ผมมีความสงสัยมานานเกี่ยวกับคำว่า "เผ่อ" ในภาษาเหนือ ซึ่งทุกวันนี้นับวันจะเลือนหาย ถ้าถามเด็กๆสมัยใหม่อาจไม่ค่อยจะรู้จักกันแล้ว คำๆนี้ใช้กับแม่ไก่ และค่อนข้างจะมีใช้ในวิถีชีวิตแบบชนบทเป็นส่วนใหญ่
ผมรู้จักคำนี้เมื่อสมัยยังเด็ก ตอนนั้นยังพบเห็นการเลี้ยงไก่แบบปล่อยให้หากินเองอยู่เลย
หลังจากที่พยายามค้นหามานานก็ไม่พบ ไม่ปรากฏว่าภาษาไทยกลางจะมีคำนี้อยู่ ในที่สุดจึงตัดสินไถ่ถามไปยังราชบัณฑิต ดังนี้
ขอเรียนถามทางท่านอาจารย์ของราชบัณฑิตว่า คำกริยา "เผ่อ" ในภาษาไทยกลางมีหรือไม่อย่างไร
เพราะสงสัยมานานแล้ว ค้นคว้าอย่างไรก็ไม่พบ
คำ "เผ่อ ในภาษาไทยเหนือ เป็นคำกริยา ใช้กับแม่ไก่ที่หวงลูก เวลาคนเข้าไปไกล้ๆ แม่ไก่จะกางปีกหางร้องเสียงดังเพื่อข่มขู่ให้ศัตรูตกใจกลัวหนีไป
ขอบพระคุณอย่างสูงครับ
ได้รับคำตอบว่า
คำว่า "เผ่อ" ไม่มีในภาษาไทยภาคกลาง
เป็นอันหายสงสัยได้ล่ะว่า ไม่มีจริงๆ แต่ครั้นจะสรุปว่ามีใช้เฉพาะภาคเหนือก็จะเป็นการรวบรัดสรุปความเอาเองจนเกินไป ดังนั้นจำจะต้องค้นต่อไปในภาษาใต้ อิสาน หรือภาษาถิ่นอื่นๆ ต่อไป
ไก่เผ่อกะเจ้า..
แม่นแล้วครับ ไก่เผ่อ ตอนเด็กๆ จำได้ว่าตกใจมากเลยครับ