นิทานเรื่องเสือไม่มีลายกระต่ายหางยาว ตอนที่ ๑
เสือไม่มีลายกระต่ายหางยาว?
สืบเนื่องมาจาก Rajburi Summit ที่บ้านของศิลปินธรรมชาติ อ.ปัณยา ไชยะคำ
งานนั้นเราพูดถึงเรื่องของ "เสือ" สัตว์ป่านักล่าผู้ที่อยู่บนยอดของปิรามิดห่วงโซ่อาหาร เสือ
ถูกฆ่าและชำแหละออกเป็นส่วนๆ แต่ละส่วนมีมูลค่ามากมาย จากความคิดความเชื่อที่จะนำ
ชิ้นส่วนอวัยวะของเสือไปทำยาบำรุงโดยเฉพาะเรื่องของทางเพศ
งานที่เราอยากทำคือสร้างสำนึกให้ผู้คนได้ตระหนักถึงความสำคัญของสัตว์ป่า ของป่า ของธรรมชาติ อยากจะรณรงค์ให้ประชาชนที่เป็นเจ้าของประเทศอย่างแท้จริงได้ทราบและแสดงความหวงแหนทรัพยากรแสดงพลังของประชาชน
เราอยากถ่ายทอดเรื่องราวให้เพื่อนฝูง ญาติ มิตร คนในครอบครัว และที่สำคัญเด็กเยาวชนผู้ที่เป็นเจ้าของโลกนี้ต่อไป คนที่จะทำงานสืบต่อจากเรา
อ.ปัณยาได้เล่านิทานที่สนุกสนานน่าสนใจให้ฟังหนึ่งเรื่อง ผมเกิดความสนใจที่จะทำเป็นภาพ แต่ก็ด้วยความสามารถด้านศิลปะเพียงน้อยนิดจึงออกมาแบบงูๆปลาๆครับ
เชิญทุกท่านล้อมวงเข้ามาฟังนิทานเรื่อง "เสือไม่มีลาย กระต่ายหางยาว" กันครับ
ติดตามชมภาคสองได้ที่นี่เร็วนี้ :)
ความเห็น (2)
เผลอแป๊ปเดียวเขียนมาหลายบันทึก ชักชอบG2K แล้วใช่มั้ยคะ
จะติดตามตอนต่อไปว่าเจ้ากระต่ายแสนกลเล่นอะไรน้อ
โอ้โฮ.....รักที่เกิดจากคนละสายพันธ์ เดียวกัน
ก่อเหตุวุ่นวายเสมอ หากรักนั้น เต็มไปด้วยความไม่จริงใจของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
ผลประโยชน์บนความไม่ถูกต้องก็ยังคงเดินหน้า
เสือเอ๊ย ...อยากรู้นักว่าเจ้าคิดอะไร
ก็ในเมื่อใครๆเข้าก็รูว่ากระต่ายแม้จะรูปงาม ชวนให้หลงใหล แต่ก็ไม่เคยจริงใจกับใคร
ทั้งกระต่ายตื่นตูฒ จนป่าลั่นไปทีหนึ่งแล้ว ยังผลการแข่งขัน ระหว่างกระต่ายกับเต่า ที่ทำให้เห็ฯถึงความยะโส เย่อหยิ่ง จองหองสำคัญว่าตนเก่ง เหนือกระต่าย
สุดท้ายก็พ่ายแพ้ความพยายาม
ชักจะเหนื่อยใจแทนเจ้าเสือเสียแล้ว
เอ้าแม้แต่มนุษย์ที่ได้ชื่อว่ามีเมตตาเป็นที่หนึ่ง เข้าใจชีวิตมากเป็ฯที่สุด ยังเอาเจ้ามาขังไว้หลอกล่อเรียกดให้ผู้คนมาดูต่างละครเลย โถๆๆๆ