สวัสดีครับท่านนักท้องเที่ยวทั้งหลายกระผมได้ไปอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งเป็นของนักปรัชญาท่านหนึ่งเกี่ยวกับหลักธรรมของพระพุทธองค์มีใจความว่า โพชฌงค์ นี้นับถือกันว่าเป็นพุทธมนต์สำหรับสวดเพื่อให้คนป่วยได้สดับฟังแล้วจะหายโรคเป็นหลักปฏิบัติทั่วไป ไม่เฉพาะสำหรับผู้ป้วยที่กำลังผิดหวังในการทำงานและผิดหวังเร่องความรัก ธรรมดามนุษย์มีความรักมีความชังกิเลสหนา แต่มนุษย์ยังหวังสิ่งที่ตั้งใจ
ดังนั้นโพชฌงค์ เป็นธรรมว่าโดยจิตใจที่อาศัยกันและกันพอกายเจ็บป่วยไม่สบายคนทั้วไปก็พาลจิตใจไม่สบายไปด้วย ในทำนองเดียวกันว่า จิตใจไม่สบายก็พลอยให้การไม่สบายไปด้วยในตรงกันข้ามถ้าจิตใจดีบางที่ก็กลับมาช่วยกาย ถ้าจิตใจสบาย เช่นมีกำลังใจขึ้นมา
ไม่มีความเห็น