ต่อจากที่แล้วครับ และก็จบครับ

“กลุ่มเพศวิถี “ชาย” กับสิทธิ์ทางศาสนา”(8)

แต่ในทัศนะผู้เขียนเอง ฟันธงแบบไม่ต้องคิดได้เลยว่าผู้เขียนเชื่อได้เลยวิธีการดังกล่าวไม่ได้ถูกสนองตอบแน่นอน และเป็นเรื่องที่ห่างไกลต่อโอกาสที่จะเป็นไปได้อย่างแน่นอนแต่ในเวลาเดียวกันก็มีกลุ่มที่เห็นด้วยและสนับสนุนกลาย ๆ ต่อพฤติกรรมดังกล่าวว่าสามารถบวชได้ถ้าไม่ทำให้เกิดเป็น “โลกวัชชะ” ชาวโลกติเตียนที่ว่าทำตัวเหมือนกะเทยโยม แต่งหน้าทาปาก หรือใช้เครื่องสำอางค์มีวิธีแต่งผ้าจีวรที่แปลกจากรูปแบบในพระธรรมวินัย ถ้าบวชเพื่อปฏิบัติจริงตรงนั้นควรสนับสนุน แล้วถ้าพระพุทธศาสนาจะออกแบบเป็นกรณีไป ก็คงเป็นการเปิดพื้นที่ให้กับผู้ที่นับถือพระพุทธศาสนาได้มีช่องทางในการเข้าถึงและแสวงหาพุทธธรรมได้มากขึ้น รวมทั้งยังเป็นการส่งเสริมการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขในสังคมแห่ง “พุทธธรรม” อย่างแท้จริง มิใช่กลายเป็น “วิวาทะ” และเกิดช่องว่างในฐานะเป็นชาวพุทธด้วยกัน จนกระทั่งกลายเป็นการเผชิญหน้ามากกว่าที่จะหาทางออกร่วมกันเพื่อแสวงหา “สันติ” ตามแบบของชาวพุทธได้

สรุป

ประเด็นปัญหานี้คงไม่มีคำตอบว่า“ได้”หรือ”ไม่ได้”เสียทีเดียว แต่เพื่อเป็นการแสวงหาความเข้าใจร่วมกันเสียมากกว่า       โดยทัศนะส่วนใหญ่ยังไม่ยอมรับต่อสถานะของกลุ่มพระตุ๊ด

เณรแต๋วโดยตรงแต่ยอมรับในฐานะเป็นสมาชิกในสังคมที่จะสามารถปฏิบัติธรรม และเรียนรู้ได้ ก็หมายความว่า  แนวคิดในทางพระพุทธศาสนาไม่ได้ยกให้เป็นเงื่อนไขหรือผู้ใดเท่านั้นก็หมายความว่าพระพุทธศาสนาก็เปิดโอกาสให้ แต่ก็มีบางทัศนะที่มองว่าถ้าเข้ามาด้วยเจตนาที่ประสงค์ต่อการปฏิบัติจริง ๆ ก็เป็นเรื่องที่ควรสนับสนุน แต่ในเวลาเดียวกันก็ต้องป้องกันพฤติกรรมที่ไม่เหมาะแก่สมณสารูปอันจะเป็นสาเหตุของ “โลกวัชชะ”เหมือนกับที่เกิดขึ้นถึงความเหมาะสมไม่เหมาะสมได้

พระพุทธศาสนายอมรับ “ศักยภาพ” ของมนุษย์ในฐานะเป็นผู้ที่จะสามารถพัฒนาได้ และในเวลาเดียวกันศาสนาก็ไม่ได้มีเงื่อนไขต่อเพศ ในการเข้าถึงธรรมหรือบรรลุธรรมแต่ประการใดดังกรณีที่พระองค์ได้ตรัสแก่พระอานนท์ แต่เงื่อนไขกับสิทธิ์ในการบวชเป็นกระบวนการคัดสรรค์ โดยมีเป้าหมายปลายทางเพื่อการรักษา“สังฆะ” ก็คือหมู่คณะ กรอบเกณฑ์เหล่านี้จึงเป็นไปเพื่อประโยชน์ของหมู่คณะเสียมากกว่าความเป็นปัจเจก

ดังนั้นเพียงแต่เราแสวงหาความเข้าใจร่วมกัน และสามารถหาทางออกร่วมกันได้ในเบื้องต้น เพื่อพัฒนาการของพระพุทธศาสนาอาจสร้างทางเลือกมากขึ้น โดยไม่ละเลยกรอบเกณฑ์เดิมอันดีไว้ก็จะเป็นการสมควรไม่น้อย และในเวลาเดียวกันความเจริญหรือจะเสื่อมของพระพุทธศาสนาก็โดยพุทธบริษัท ๔ เราเองในฐานะเป็นชาวพุทธ ๑ ใน ๔ก็มีหน้าที่และความสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าบริษัทอื่นแต่อย่างใด        ในการที่จะช่วยกันรักษาและสืบต่ออายุ

พระพุทธศาสนา รวมไปถึงช่วยกันรักษา “คุณค่า” และ “ความบริสุทธิ์” ของพระพุทธศาสนาไว้ร่วมกันในฐานะเป็นชาวพุทธ รวมไปถึงปฏิบัติตนเพื่อไปสู่ปลายทางแห่งพุทธธรรมด้วยภาวะที่เราเป็นอย่างตั้งใจ จะมีประโยชน์อะไรถ้ามีผ้า “กาสาวะ” คลุมกายแต่ไม่ได้พัฒนา “จิต” ยก “ใจ” เพื่อไปสู่พุทธธรรม จะต่างอะไรกับ “ผ้า” ที่ใช้คลุม “ขอน” ซึ่งผ้าก็ไม่ได้ทำให้ขอนพัฒนาไปสู่หนทางใดได้         แต่ขอนก็ไม่ได้รับรู้ต่อคุณค่าของผ้าอันเป็นสัญลักษณ์ของความ

“บริสุทธิ์” แต่ประการใด

พระพุทธศาสนาให้ความสำคัญกับการพัฒนา “จิต” ถ้ายกจิตบริหารใจได้ จะมีอาภรณ์ใดคลุมกายก็ช่าง ความบริสุทธิ์ย่อมเกิดขึ้นแก่ผู้ปฏิบัติอย่างแน่นอน

 

[Sila Phu-Chaya]

รบกวนขยายตัวอีกษรด้วยค่ะ ตัวเล็กมองไม่เห็นค่ะ ขอประทานอภัยค่ะ

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีค่ะ

พยายามมาอ่านค่ะ แต่ดังที่คุณศิลาว่า....ตัวเล็กมาก อ่านไม่ค่อยออก...

ขอบคุณค่ะ

(^__^)

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีค่ะ

มาอ่านอีกครั้ง ตัวหนังสือใหญ่ขึ้นอ่านได้ชัดเจนและง่ายขึ้นแล้วค่ะ

มาขออนุญาตแนะนำตัวค่ะ เพราะคุณวิญญาณเสรี ได้กล่าวไว้ในบันทึกของคนไม่มีรากว่า...

"สรรรพสิ่งล้วนไร้ราก"  ยังไม่แตกฉานนักค่ะ แต่คุณครูกานท์ ท่านได้กรุณาประพันธ์ร้อยกรองนี้ให้ และคิดว่าตรงกับ ตัวตน ของตัวเอง จึงนำมารายงานตัวไว้ค่ะ...

 “ไม่มีราก เพราะตัดราก จากกิเลส(^___^)

 

คุณ วิญญาณเสรี มีที่ปรึกษาซึ่งเก่งและเชี่ยวชาญคือ คุณศิลา ... ไม่ต้องฝากตัวกับคนอื่นแล้วค่ะ...

ยินดีต้อนรับค่ะ

[หยั่งราก ฝากใบ]

ขอโทษนะคะ เกิดอะไรไม่ทราบค่ะ

ลอกมาแล้วไม่โพสต์ทั้งหมด...เอาใหม่ค่ะ

 “ไม่มีราก เพราะตัดราก จากกิเลส(^___^)

สุดวิเศษ ไม่พะวง บ่วงสงสาร

นี้คือพร ซ่อนลึก ในพฤกษ์พนานต์

ทุกปีกาล สวัสดี นิรันดร"

 

[หนุ่ม กร]

สวัสดีครับ ขอขอบพระคุณมากครับที่ให้เกียรติเข้าไปทักทาย ในฐานะเป็นชาวพุทธ แต่ก็ยังไม่เข้าใจในพุทธเท่าไร ก็ได้แต่อ่านหนังสือ ยังขาดครูบาอาจารย์ที่จะช่วยชี้แนะ  บันทึกของผมเป็นเพียงประสบการณ์ในการทำงานเท่านั้น ได้เห็นได้พบอะไรก็นำมาฝึกเขียนในบันทึก ขอบพระคุณท่านเป็นอย่างสูง ครับ

[krutoiting]

พี่ครูต้อยเอามาฝากนะคะ เผื่อจะเป็นประโยชน์บ้างค่ะ

http://gotoknow.org/blog/fortune/206989

เรื่องราวที่เขียนเป็นประเด็นที่โดนใจค่ะ ขอเป็นศิษย์ด้วยค่ะ

จิตบริหารใจ ยากที่ต้องฝึก เหมือนคนว่ายน้ำไม่เป็น และเมื่อว่ายเป็นแล้ว คงเหลือที่ความมานะพยายาม และพัฒนาให้มากขึ้น หากหยุดซ้อม ความสามารถย่อมลดน้อยลง จนถึงอาจต้องหัดว่ายใหม่

ขอบคุณนะค่ะ

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

• ตามมาดูค่ะ
• แวะเข้ามาหลายนาทีแล้ว
• เนื่องจากเป็นเรื่องที่กำลังอยู่ในความสนใจ
• จึงคลิ๊กย้อนไปอ่านตอนก่อน ๆ ค่ะ
• เป็นข้อมูล ความรู้ ดีมากค่ะ
• ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปแนะนำตัวที่บันทึกของครูอิง
• ทำให้ครูอิงได้มาอ่านบันทึกดี ๆ เช่นนี้
• ขออนุญาตเผยแพร่ ด้วยการไปแนะนำเพื่อนอีกคนให้มาอ่านนะคะ
• ขอบคุณมากค่ะ

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• ยินดีที่ได้รู้จัก
• และขอขอบคุณที่กรุณาไปเยีรี่ยมบันทึก
• ติดตามมาอ่านเรื่อง..ที่เป็นหัวใจของพุทธศาสนา
• ได้มีความเข้าใจ..มากขึ้นค่ะ
• แล้วจะมาติดตามอ่านอีกเรื่อย ๆ นะคะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• เขียนได้ดีมากครับ
• เอาอันนี้มาฝากก่อนนะครับ

• ตกแต่งบล็อก

  http://gotoknow.org/blog/katti/199894

  ย่อรูปแต่งรูปพี่ดาวคนสวยใจดี

• การเอารูปภาพขึ้น

  ·     ไปที่เมนูของ silinb

  ·     ไปที่ไฟล์อัลบัม

  ·     กดนำไฟล์ขึ้น

  ·     browse หาภาพจากเครื่อง

  ·     กดบันทึก

  ·     ไปที่บันทึก

  ·     กดแก้ไขบันทึก

  ·     ข้างล่างเขียนเขียนว่า

  ·     แทรกรูปภาพ

  ·     กดที่แทรกภาพ

  ·     จะเห็นภาพปรากฏ

  ·     กดที่ภาพ

  ·     ภาพจะไปอยู่ที่บันทึก

  ·     กดบันทึกเก็บ

  ·     เดี๋ยวจะตามมาดูนะครับ

  "'old soldiers never die: they simply fade away'

[Dr.Anongpanuch]

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยม

มาให้กำลังใจ

ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องละเอียดอ่อนค่ะ