คนละมุมโลก

    วันนี้อยากบันทึกเรื่องราว เกี่ยวกับคนที่เราคิดถึง แต่อยู่คนละมุมโลก

จริงหรือ ที่มีผู้คนมากมาย เกิดมาพบเจอกับเรา มีความเกี่ยวพัน ผูกพัน ตามสถานะต่างๆกันไป แต่ในที่สุด เขาก็จากเราไป อย่างไม่มีวันกลับมาอีก

ที่เราตั้งชื่อการจากนั้นว่า "ความตาย"

 การตายจาก ช่างฟังดูโหดร้าย และใจหาย

ไร้กำหนดกฎเกณฑ์

ที่จะมาพบพานกันอีก

ขาดการติดต่อ และไร้ตัวตนอีกต่อไป

 เหมือนอยู่คนละมุมโลก ที่เราจะไม่มีวันเดินทางมาพบกันได้

 ผู้คนทั้งหลาย ต่างก็ต้องมีประสบการณ์ ดังกล่าว

กับหมู่ญาติ คนรู้จัก และมิตรสหาย มาหลายครั้งหลายคราว ในช่วงชีวิตที่ผ่านมา

  เป็นความทรงจำที่ลืมไม่ลง

         ผู้เขียนเองก็มีความคิดถึง ผู้คนที่จากไปตลอดเวลาที่ผ่านมา นึกขอบคุณ ที่ในแต่ละปี เราจะมีวันระลึกถึงผู้ตายมากมาย ทั้งนี้ คงเป็นไปเพื่อให้ใจของคนเรา ได้มีโอกาสปลดปล่อยบ้าง ได้ทำสิ่งที่คิดว่าดี ส่งมอบแก่กัน ด้วยการจัดเตรียมข้าวของเครื่องใช้ และทำพิธีกรรม ตามความเชื่อ จะเป็นการนำไปถวายพระ เพื่อให้เกิดกุศล แล้วอุทิศ ไปให้ผู้จากไป ก็ทำให้เกิดสุขใจทันที หรืออาจเป็นการไหว้วอน ต่อเทพยดาฟ้าดิน ให้ช่วยอุดหนุน ส่งสิ่งของที่จัดเตรียมมานี้ ให้แก่ผู้ที่อยู่อีกโลกหนึ่งให้ที ก็ทำให้เกิดความเชื่อมั่น ในฤทธานุภาพ ของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เหนือกว่าว่าคงช่วยได้ดังใจปรารถนา

   หลายครั้ง ที่เราอาจมีแรงบันดาลใจที่รุนแรง และใช้อำนาจจิตตนเองนั้น เปล่งวาจา เรียกหา ผู้ที่อยู่ลับตา แต่เป็นที่รัก ให้มารับรู้ รับฟัง และรับเอาความห่วงใย ที่เกิดจากน้ำใสใจจริงนี้ ไปจรรโลงจิตใจ ให้ได้มีความสุขสบาย ในการสถิตย์อยู่ ณ อีกโลกหนึ่งด้วยเทอญ

  แต่เราก็ยังอยู่คนละมุมโลกอยู่ดี

ไม่รู้ ไม่เห็น ว่ามุมโลกนั้น จะมีสุขทุกข์ปานใด เพราะใจที่ยังไม่ได้บรรลุธรรม ได้ญาณวิเศษ จึงเหมือนคนที่ต่างอยู่ในโลกแห่งความฝัน

  แต่ผู้เขียน ก็พอใจ กับการได้ส่งความปรารถนาดี ระลึกถึงและทำสิ่งที่คิดว่า ผู้รับคงพอใจ และรับทราบว่า เรายังไม่ลืมกัน แม้วันเวลาจะล่วงเลยไปนานมาก จนเกือบนึกภาพ ในวันที่อยู่ร่วมโลกเดียวกัน แทบไม่ได้

*****************************

**********************

การระลึกถึงกัน ช่วยลดความคิดถึง ห่วงใยไปได้มาก

แม้ว่าจะยังอยู่คนละมุมโลกก็ตาม

 

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

มาติดตามอ่านเรื่องดีดี ทำให้ได้คิด

[wihok]

สวัสดีค่ะพี่บุญรุ่ง

ใครที่พบกับตัวเองยากที่จะลืมจริงๆค่ะ

น้องมีคนที่รักจากไปแล้วถึงสองคน

นั่งดูจนหมดลมหายใจไปต่อหน้าต่อตา

ในเวลาที่เค้าจากไป เราก็เศร้าโศก เสียใจเป็นธรรมดา

ความรักเป็นทุกข์ก็ ตรงที่มีการพรัดพรากนี่แหละค่ะ

แต่ก็ต้องทำใจ ต้องอยู่แบบมีสติ เพราะมีคนที่เราต้องดูแลอีก

ในช่วงเวลาที่มีลมหายใจ เราต้องทำสิ่งดีๆต่อไปค่ะ

ขอบคุณเรื่องราวที่เตือนให้คิดค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะ หมอรุ่ง

เรียนเชิญที่ ... เราชาวโกทูโน..มาทำอะไร..สนุกๆในวันตรุษจีนกันนะ

[สิทธิรักษ์]

ซินเจียยู่อี่  ซินนี้ฮวดไช้    ครับ

                   

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะคุณแก้ว..อุบล จ๋วงพานิช

บางครั้งเราอาจอยู่ใกล้ชิดกันมาเลยก็ได้

แต่เมื่อต่างมิติ

ก็มาทำให้เสมือนอยู่ห่างไกลเกิน

แต่ความคิดถึงก็มีพลังมาก

สามารถทะลุไปสู่อีกมิติได้เสมอ

เราจึงสามารถส่งใจถึงกันได้

โดยไม่มีข้อจำกัดนะคะ

ขอเพียงอย่านำความต่างที่นี้

มาเป็นข้อแม้ให้ลืมกันเลยค่ะ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะคุณ NU 11

เป็นความเข้มแข็งมากค่ะ

ที่สามารถอยู่ส่งผู้จะเดินทางไกลได้ถึง 2 ครั้ง

ณ เวลาจากนั้นช่างมีความหมายนะคะ

ดิฉันเคยฝันเห็นตัวเองกำลังจะตาย ณ ชาติหนึ่ง

และในความฝันนั้น ดิฉันเห็นคนที่รัก มาส่งจนสิ้นใจ

ประทับใจมากค่ะ

แต่เราก็คงเคยเป็นทั้งผู้เดินทาง และผู้มาส่ง

กันหลายภพหลายชาติแล้ว

เพียงแต่เราจำไม่ได้

แต่ดิฉันคิดว่า ลึกๆนั้นเราระลึกได้นะคะ

ใช่ค่ะ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป

และเราก็จะอยู่อย่างที่พร้อมจะส่งความสุขให้แก่กัน

ไม่สำคัญว่า จะอยู่กันคนละมุมของโลกค่ะ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะคุณครูอ้อย แซ่เฮ

ไปร่วมสังสรร วันตรุษจีนมาแล้วค่ะ

ขอบคุณมาก ที่มาปลุกแต่เช้า

ทำให้วันนี้ได้ค้นหาและเลือกรูป

ส่งไปร่วมสนุกค่ะ

ให้โชคดี มีสุขค่ะ

[พระปลัด]

เจริญพร โยมหมอ

นับว่าคุณโยมได้ปฏิบัติให้ผู้อื่นพอใจ เพราะ

• ใส่ใจอย่างแท้จริงต่อผู้อื่นเสมอ
• ทำให้เขาเป็นคนสำคัญ
• พูด,ทำด้วยศรัทธาและบริสุทธิ์ใจ

เจริญพร

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะคุณสิทธิรักษ์

ปีนี้เป็นปีพิเศษค่ะ

มีหนังสือคำอวยพร

และยังส่งรูปจำลองของก้อนทองมาให้อีก

สมบัติหลั่งไหลกันแน่ค่ะปีนี้

ขอให้โชคทั้งหมด เราต่างก็ได้รับ

เท่าเทียมกันนะคะ

ขอบคุณมากๆค่ะ

[ตันติราพันธ์]

กราบนมัสการท่านพระปลัดเจ้าค่ะ

กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ

ที่พระคุณเจ้าได้ไล่เรียง

สิ่งที่โยมได้กระทำไปนั้น

เป็นความตั้งใจของโยมเอง

ที่ปรารถนาจะให้ผู้อื่น

ให้ยิ่งๆขึ้นไป

แม้กับคนไม่รู้จักก็ตาม

และรู้สึกยินดีที่ตนเองได้ทำสำเร็จ

ส่วนผู้อื่นได้รับความสำคัญนั้น

โยมคิดว่าน่าจะเป็นบุญของแต่ละท่านด้วยเจ้าค่ะ

เขามีคุณงามความดีติดตัวมา

โยมเป็นเพียงผู้ร่วมอนุโมทนาบุญ

แต่การกระทำของเขาเหล่านั้น

ก็มีพลังและแสงสว่างในตัวเสมอเจ้าค่ะ

[คุณครูแอ๊ว]

พี่รุ่งคะ...แอ๊วเคยนะคะ..ก่อนคุณป้าจะเสีย.งแกจับมือแอ๊วแล้วบอกว่า..อย่าลืมป้านะ..ถ้าป้าตายไป.งอย่าลืมป้านะ..

แอ๊วก็บอกแกว่า..ไม่ลืม สัญญาจะไม่ลืมป้าแน่นอนเลยค่ะ..

คิดว่า..ทุกครั้งที่เราระลึกถึงเค้าแล้วแผ่เมตตาถึงเค้า..แอ๊วว่าก็น่าจะได้รับความปรารถนาดีของเรานะคะ..เราได้แต่หวังและทำได้ดีที่สุดเท่านี้ล่ะค่ะ..

อ่านบันทึกนี้แล้วก็คิดถึง..คนที่จากไปค่ะ..ความพลัดพรากเป็นเรื่องธรรมดาที่ทำใจได้ยากจริงๆ..

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะคุณครูแอ๊ว

ถึงแน่นอนค่ะ

ดวงจิตเป็นพลังงานไมาสูยหาย

ความปรารถนาดีกระแสจิตก็เป็นพลังงาน

ก็วนเวียนกันในห้วงจักรวาล

ต้องมีวันบรรจบกันแน่นอน

ตามแรงดึงดูดสิ่งที่ส่งถึงกันค่ะ

ดิฉันก็คิดถึงคนที่จากไป

และก้ใช้วิธีการเดียวกับคุณครูค่ะ

ระลึกถึงกัน ด้วยเมตตาจิต

ขอบคุณที่มาแบ่งปันค่ะ