คนเดินทางบนทางหลวง ตอนที่ 1

 

 

 

จะว่าไปแล้ว คนเราถ้ารู้จักการที่จะค้นหาตัวตน ตนเองละก้อ เรื่องใดก็ไม่ไกลกว่าที่เราจะทำได้ การเดินทางที่จะเล่าก็เป็นเรื่องเดิมๆที่ผ่านมาและผ่านไปในชีวิตผมเอง ไม่ได้ไกลที่ไหน

จากสัปดาห์ ผ่านสัปดาห์ เดือน ปี วิถีการเดินทางของผมเองก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลย วันอาทิตย์-พฤหัสก็ทำงาน ที่อยู่ ณ ปัจจุบัน เดินทางระยะทางใกล้ๆๆ 1 กิโล จากที่พักเข้ามายังที่ทำงานก็ไม่ได้มาก พอดีทางต้องอ้อม เราอยู่หลังรั่ว ซึ่งรั่วก้ไม่เปิดยามเช้าๆๆ เลยต้อง ต้องเดินทางเข้าประตู่หน้ามหาวิทยาลัย ซึ่งจาก 100 เมตร ทางด้านหลัง กับการเดินทาง 1000 เมตรที่จะต้องอ้อม ไปสุ่ประตู่หน้าซึ่งเปิด แต่เช้าอยู่แล้ว

ก็เป็นระเบียบที่เข้าวางไว้ เราต้องยอมรับ เรามีหน้าที่ทำงาน ทางอื่นเข้าให้ผ่านเราก็ไปทางนั้น ซึ่งทุกคนก็ถือปฎิบัติ ทุกคน ไม่ใช้แค่เพียงเราเพียงคนเดียว

นั้นแหละคือการเดินทาง ตลอดสัปดาห์ที่ทำงาน ก็ไปๆมาๆ เช้า 08.00 น. หรือน้อยกว่า หรืออาจจะมากกว่า แต่ไม่มาก ก็เข้าทำภารกิจ 16.00น.-18.00น. ก็ออกจากภารกิจ เป็นประจำ เป็นกิจวัตรตามประสามนุษย์เงินเดือน ทำไง ได้เราชอบ ใคร่จะว่าอะไร....

 

[ลุงเทียน]

สวัสดีครับ คนตานี

บ่นได้น่ารักดีนะครับ ถือว่าเป็นการออกกำลังกายครับ เพื่อสุขภาพจะได้แข็งแรง

[คนตานี]

สวัสดีครับคุณครู

ที่แวะมาให้กำลังใจ คนกำลังออกกำลัง เพื่อให้โตกว่านี้

อิอิ

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาทักทาย
• ได้ออกกำลังกานครับ
• ขอให้มีความสุขกับการทำงานครับผม

[คนตานี]

สวัสดี อาจารย์ขจิต

ขอให้ขยันทำงาน และเป้นขวัญของลูกศิษย์ ตลอดปี ครับ