13.คิดถึง...เมืองแม่ฮ่องสอน(1) : ตลาดเช้า ตลาดเย็น

เมืองแห่งสายหมอก ที่งดงามด้วยธรรมชาติ วัฒนธรรม และอัธยาศัยของผู้คนที่หลากหลายวัฒนธรรม

ช่วงหน้าหนาว นักเที่ยว(ธรรมชาติ) มักจะนึกถึง เมืองปาย ที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน แต่ใครจะคิดถึง อำเภอเมือง ของจังหวัดแม่ฮ่องสอนบ้าง ฉันเคยไปเยือนเมืองแม่ฮ่องสอนมาเมื่อปีกลาย (มีนาคม 2551) เป็นเมืองเล็กๆ ที่มีเสน่ห์ น่าหลงใหล ทีเดียว เหมาะกับการพักอาศัยอย่างสงบ
นักท่องเที่ยวไม่พลุกพล่านนัก ชาวเมืองมีน้ำใจงาม และยังมีวัฒนธรรมที่งดงามของคนไตที่ให้เรียนรู้
จึงมีเรื่องให้ได้จดบันทึก และมีรูปมาฝากด้วย

ในตัวเมืองแม่ฮ่องสอน (หมายถึงพื้นที่ในเทศบาลเมือง) มีขนาดไม่ใหญ่นัก จะไปไหนมาไหน
ก็อาศัยสองเท้าเดิน ไม่มีรถโดยสารประจำทาง มีรถตุ๊กๆ เพียง 9 คัน แต่วิ่งจริงแค่ 6 คัน
(พ่อค้าขายเสื้อในตลาดกลางคืนเล่าให้ฟัง เพราะเขาก็เป็นคนหนึ่งที่ขับรถตุ๊กๆ ตอนกลางวัน
ส่วนกลางคืน จะกลายร่างเป็นพ่อค้าขายเสื้อค่ะ)

เวลาไปทำงานวิจัยในท้องถิ่น สถานที่หนึ่งที่จะต้องแวะไปเยือนคือ ตลาดประจำท้องถิ่น
เพราะจะได้เห็นวิถีชีวิต อาหารการกิน และพืชผลตามธรรมชาติของท้องถิ่นมาวางขาย
ที่เมืองแม่ฮ่องสอน มีตลาดที่น่าแวะเวียนไปอยู่ 2 ตลาด คือ ตลาดเช้า และตลาดค่ำ

ตลาดเช้าของเมืองแม่ฮ่องสอน เรียกว่า ตลาดสายหยุด (ขายแค่เช้า สายก็หยุด) ไปเช้าๆ จะได้
ใส่บาตรด้วย มีพระเดินรับบาตรอยู่ตลอดทาง เป็นภาพที่งดงาม แถมเดี๋ยวนี้แม่ค้ายังจัดของ
ใส่บาตรมาวางขายอำนวยความสะดวก (จนบางครั้งรู้สึกว่ามากเกินไป)

ใส่บาตรเสร็จก็เดินตลาดเยี่ยมชมพืช ผัก ผลไม้ อาหาร และขนม ที่วางขายในตลาด แต่รูปแบบ
ของตลาดเปลี่ยนไปจากเดิมเยอะแล้ว เพราะเทศบาลเข้าไปปรับปรุง ยกแผงขายของให้สูงขึ้น
ไม่ยอมให้วางขายตามพื้นเช่นแต่ก่อน มีการเก็บค่าเช่า และจัดระเบียบการวางขายสินค้า
ทำให้ไม่ได้เห็นวิถีชีวิตแบบตลาดชุมชน ที่หายไปอย่างน่าเสียดาย (ต้องทำใจ)
พอหิวก็แวะกินโจ๊ก ลิ้มรสกาแฟ และอาหารเช้า แล้วแต่จะชอบ ที่มีอยู่หลากหลาย

อีกตลาดที่น่าสนุกกว่า คือ ตลาดกลางคืน หรือตลาดค่ำ จะติดตลาดตั้งแต่ 5-6 โมงเย็น
ไปจนถึง 4 ทุ่ม โดยประมาณ วันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จะคึกคักเป็นพิเศษ บริเวณที่ตั้งของ
ตลาดค่ำ คือ ถนนรอบๆ หนองจองคำ และวัดจองคำ จะถูกปิดให้กลายเป็นถนนคนเดิน

รอบๆ หนองจองคำ จะถูกจับจองเป็นร้านขายอาหารที่ปรุงกันสดๆ บริเวณนั้น โดยมีที่นั่ง
ทานอาหารเป็นการปูเสื่อ วางโต๊ะตัวเตี้ยๆ แล้วนั่งล้อม อยู่บนทางเท้ารอบๆ หนอง ส่วน
รถขายอาหารทั้งหลายจะจอดอยู่บนถนน สั่งอาหารเสร็จก็มานั่งรอที่โต๊ะ ชมวิวหนองจองคำ
และความงดงามของวัดจองคำยามค่ำคืน (แต่ตลาดนี้ทำให้หนองจองคำไม่ค่อยสะอาด เพราะ
มีคนชอบทิ้งเศษอาหารและขยะลงไป อีกทั้งการล้างจานชามของร้านค้าด้วย)

ตลาดกลางคืนนี้ ยังมีของวางขายอีกหลายอย่าง ที่น่าสนใจสำหรับคนต่างถิ่น เห็นจะเป็น
เสื้อยืดเพ้นท์ลายที่บอกเล่าความเป็นแม่ฮ่องสอน เช่น ภาพวาดกะเหรี่ยงคอยาว ภาพเส้นทาง
คดโค้ง 1864 โค้ง ภาพงานพิธีปอยส่างลอง เป็นต้น ซื้อเป็นที่ระลึกหรือของฝากดีค่ะ
อย่าลืมแวะไปอุดหนุนพ่อค้าขายเสื้อยืดเพ้นท์ลายที่เป็นเจ้าของตุ๊กๆ นะคะ อัธยาศัยดีมาก

พี่เขาเล่าให้ฟังว่ารถตุ๊กๆ ที่ขับอยู่เอาไปจากกรุงเทพฯ ใช้รถบรรทุกขึ้นมาเลย ส่วนเสื้อยืดสวยๆ
ที่ขายก็สั่งเสื้อยืดมาจากกรุงเทพฯ แต่มาเพ้นท์เอง ออกแบบเอง เลยไม่เหมือนใคร ถ้าได้ไปเดิน
ตลาดค่ำที่นี่ลองแวะดูร้านเสื้อยืดเพ้นท์หลายๆ ร้าน จะได้ของฝากและที่ระลึกติดมือมาเป็นเสื้อเพ้นท์
ไม่ซ้ำลาย ราคาเสื้อตกราวตัวละ 190-200 บาท

คนเล็กๆ อีกคนที่น่ารักมากในตลาดกลางคืนของเมืองแม่ฮ่องสอน คือ แม่ค้าขายผ้าทอพื้นบ้าน
ของชาวเขา น้องเขาเป็นกระเหรี่ยง เอาผ้าฝ้ายทอมือที่เขาไปรวบรวมจากชาวบ้านกระเหรี่ยง
หลายๆ แห่ง มาขายในตลาดกลางคืน มีทั้งผ้าพันคอ ผ้าปูโต๊ะ ผ้าปูที่นอน หรือจะเอาไปทำ
อย่างอื่นก็ได้นะ เช่น แขวนโชว์ลายผ้าบนผนัง

น้องเขาขายของไป เลี้ยงลูกไป เป็นอารมณ์น่ารัก ๆ อีกอย่างของตลาดกลางคืน
น้องเขามีอารมณ์ดี ขายของไปยิ้มไป ต่อรองราคาได้ ขายของสักพักเดี๋ยวๆ ลูกชายก็วิ่งมากวน
มาขอเงินไปซื้อไอติมบ้าง แล้ววิ่งตื๋อออกตามเพื่อนๆ ไป

ผ้าฝ้ายทอมือของชาวเขามีเสน่ห์ไม่ซ้ำกัน ทั้งสี ทั้งลาย แล้วแต่คนทำจะคิด จินตนาการ บางผืน
ดูว่าเหมือนพอเทียบเข้าจริงๆ ก็ไม่เหมือนเสียทีเดียว ราคาก็ไม่แพงเหมือนที่ขายในศูนย์ศิลปาชีพ
แถมได้ช่วยกระจายรายได้

น้องคนขายบอกว่าขายผ้าให้เราผืนละ 80 บาท (ผ้าพันคอ) เป็นค่าด้ายเสีย 30 บาท คนทอได้ 30 บาท
อีก 20 บาท คนขายได้ ส่วนเราก็ได้ผ้าทอฝีมือชาวบ้านที่งามตามธรรมชาติกลับไปเชยชม

จบการพาชมตลาดก่อนนะคะ ไว้ตอนที่ 2 จะเล่าเรื่องอื่นๆ ของเมืองแม่ฮ่องสอนต่อ
ตอนนี้มีรูปมาฝากด้วยค่ะ (เป็นรูปที่ลองใช้เทคนิคการทำกรอบรูปให้เบลอและเหมือนภาพเก่า)

3 รูปแรก คือ วัดจองคำ และหนองจองคำ ตอนกลางวัน

บรรยากาศของตลาดสายหยุด หรือตลาดเช้า ที่เทศบาลเมืองแม่ฮ่องสอน

ร้านอาหารรอบๆ หนองจองคำ ที่ตลาดกลางคืน

ร้านขายเสื้อยืดเพ้นท์ลายเรื่องราวของแม่ฮ่องสอน มีอยู่หลายร้าน ลายไม่ซ้ำกัน

ร้านขายผ้าฝีมือชาวเขา นำมาวางขายในตลาดกลางคืน ราคาไม่แพง แต่สวยได้ใจ