เมื่อแรกพบโกทูโน(ตอนสาม)*เรื่องเล่า..กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว*(รักษาตัวด้วย เริ่มเรียนดนตรีด้วย)

*ความเดิม*

ผู้พูดอยากเรียนมาก ๆหนึ่ง

ผู้อยากเรียนที่มีอายุแล้ว เกิดความรู้สึกท้าทายผู้สอนหนึ่ง 

 จะสอนคนไม่เคยเรียนดนตรีมาเลยได้ไหมอีกหนึ่ง 

และประการที่สี่ ครูเกิดความรู้สึกอะไรบอกไม่ถูก แต่ อยากสอน

 

  

 

เมื่อครูและลูกศิษย์พบหน้ากันครั้งแรก....

 

 

 

 

(ครูตกใจมาก !!! เพราะคิดว่า...เอ พิการขนาดนี้จะเรียนไหวหรือ !!!)

******           **********             ****** 

  

ขณะพูดคุยกับครูนั้น เราไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่

ลุ้นว่า ครูจะรับสอนหรือไม่ 

ครูเขาจะเคยเห็นคนที่ไม่สบายด้วยโรคนี้หรือไม่ 

มันอาจมีอาการที่ฟ้องออกมาในตอนนี้ไม่น่าดูเท่าไร

 

ไหนจะพูดไปใช้ผ้าเช็ดหน้าซับน้ำลายที่ไหลท้นช่องปากออกมา

ไหนดวงตาข้างหนึ่งก็เบิกโพลง ปิด หรือ กระพริบหนังตาไม่ได้

มุมปากด้านเดียวกันที่ป่วยก็เบี้ยว

  

ใช่แล้ว ดิฉันป่วยเป็นโรค Facial palsy หลังจากไปเที่ยว ปักกิ่งกลับมา

  

ปีนั้นอากาศที่ปักกิ่งหนาวมาก  ลบสิบห้าองศา

พื้นถนนเต็มไปด้วยน้ำแข็งตามรอยที่มีน้ำค้าง สระน้ำในพระราชวังของพระนางซูสีไทเฮา ก็เป็นสระน้ำแข็ง

ไกด์ท้องถิ่นบอกว่า สามารถเล่นสกีน้ำแข็งได้ !!!

  

ดิฉันมัวแต่คอยพะวงเรื่องลูกจะหนาว คอยพันผ้าให้เขา คอยห่อผ้า ใส่หมวก ผูกผ้าคาดจมูก จนลูกเหลือแต่ลูกตาโผล่มา

  

เป็นไปได้ว่าเราดูแลตัวเราเองน้อยไป

นอนหลับยากด้วย (ผิดที่ ไม่ถูกกับอากาศหนาว) และยังมาโดนปลุกแบบ หกเจ็ดแปด อีก ร่างกายจึงอ่อนแอ

 

คงติดไวรัสตระกูลใดตระกูลหนึ่งที่ปักกิ่งนี่แหละ

  

เพราะเมื่อเดินทางกลับมาประเทศไทย สิบสี่วันหลังจากนั้น ดิฉันมีอาการปวดร้าว ที่หนังศีรษะซีกซ้าย ค่อย ๆ ปวดแผ่ว ๆ ผ่าว ๆ แล้วมากขึ้น ๆ จนหวีหรือแปรงผมไม่ได้เลย

  

จำได้ว่า ไม่ได้นิ่งนอนใจ ปรึกษาเพื่อนรุ่นพี่ ทั้งหมอผิวหนัง หมอหูคอจมูก และ หมอระบบประสาทวิทยาทางอายุรกรรม

  

แต่เราคงติดสายพันธุ์ที่แปลก ๆ จึงปวดนาน

ปวดนำเป็นเดือน โดยไม่มีอาการอ่อนแรงให้เห็น

  

เมื่ออาการปวดเป็นอาการเด่น และปวดจนต้องใช้ยาระงับปวดอย่างแรง

จนกระทั่งอาการปวดนั้นมันชัดเจนว่าปวดจากระบบประสาท (pulsatile pain และ ปวดร้าวเป็นพื้นที่ตามแบบที่ปมประสาทควบคุม)

ทนอยู่นานจนอาการปวดที่ว่านี้รบกวนการนอน คือ ต้องสะดุ้งตื่นเพราะความปวดติด ๆ กันส้ปดาห์หนึ่งได้

  

เพื่อน ๆ และรุ่นพี่ไม่ยอมให้เราทนอยู่เฉย ๆ แล้ว จับเราตรวจอย่างละเอียด ทั้งคอมพิวเตอร์สมอง ช่องหู และเตรียมการส่องตรวจด้วยกล้องขยายในห้องผ่าตัด

  

ระหว่างนั้น ใคร ๆ ในที่ทำงานเริ่มทราบเรื่อง

น้องหมอคนหนึ่งที่เป็นวิสัญญีแพทย์บอกว่า ระหว่างรอหนึ่ง-สองวันนี้ จะฝังเข็มเพื่อระงับปวดให้เอาไหม

  

ดิฉันรับสิคะ เพราะมีศรัทธากับแพทย์แผนจีนหนึ่ง และเพราะมันปวดมากโดยไม่เลือกเวลาแล้วหนึ่ง

ขนาดนั่งกำหนดจิตใจ ตามลมหายใจกับเพื่อนสนิท (หัดนั่งสมาธิ) อาการดีขึ้นแต่เมื่อหยุดปฎิบัติ อาการปวดก็กลับมา 

  

  

  

  

เมื่อน้องวิสัญญีแพทย์ รักษาอาการปวดให้ดิฉันด้วยการฝังเข็ม ติดต่อกันสองวัน

 

แปลกมากที่อาการ อ่อนแรงของกล้ามเนื้อบนใบหน้าและในช่องปากเพิ่งปรากฎ

 

เราบ้วนปากหลังแปรงฟันไม่ได้ ตอนแปรงฟันก็เริ่มผิดสังเกต และเลา ๆ ว่า ใช่แล้วแน่ เราเป็น Facial Palsy กระมัง

 

*เป็นหมอแต่ไม่เคยป่วยด้วยโรคเอง อาการงง บวกไม่แน่ใจเกิดขึ้นได้ค่ะ

ตัวอย่างคือ ดิฉันไงคะ

 

อีกอย่าง อาการและลักษณะที่ปวดนำมาก่อนค่อนข้างนาน ไม่เหมือนรายอื่น ๆ ที่เห็นจึงพาให้งงอยู่นาน หลายหมอด้วยนะคะ

 

(กำลังคิดว่า คนไข้เองคงทนอาการปวดได้นาน อดทนกว่าเรา หรือเปล่า???)

 

 

 

มีต่อเป็นบันทึกใหม่ค่ะ

 

 

ยาวเพราะเหมือน    ดิฉันพบโลกใหม่หลังป่วย โลกทัศน์เปลี่ยน

 

 โลกแห่งศิลปหลาย ๆ เรื่อง ที่เพิ่งมาเกิดพลังอะไรไม่รู้ ขยันเรียนรู้

ลองผิดลองถูก ทั้งเรียนเขียนร้อยกรอง

(โคลงสี่สุภาพ กลอนแปดสุภาพ กาพย์ยานีสิบเอ็ด)

เรียนโน้ตดนตรี หัดแต่งเพลง เรียนเล่นไวโอลิน

และเริ่มเข้ามาอ่าน สังเกต เก็บเอาความรู้ใน GotoKnow แหล่งความรู้อันยิ่งใหญ่

ได้เรียนเขียนค่าว เรียนเขียนร่าย เรียนกลอนบ้านครูกานท์

 

โอ มีอีกค่ะ บล็อกหลายบล็อกที่เป็นครูของดิฉันในนี้

 

จะค่อย ๆ เก็บเกี่ยวรายชื่อ ครูผู้รู้ ผู้มีพระคุณสอนเราโดยไม่เกิดความเหลื่อมล้ำ..ทางความรู้  และไม่รู้ตัว

 

 

แฮ่ม อินเทรนด์จนได้

[Kesanee Sottas]

• ขอให้หายปวด
• แวะมาอ่านบันทึก และมาให้กำลังใจคุณหมอเล็กค่ะ
• เวลาเครียด จะฝึกหายใจเข้านับ 1..2..3 และหายใจออกนับ 1..2..3..4..5..6 ลองทำดู บางทีอาจช่วยได้บ้างเล็กน้อยค่ะ
• อาจบรรเทาปวดได้บ้างร่วมกับยาและการฝังเข็ม
• ขอให้หายไวๆค่ะ

 พี่เกศ คะ หมอเล็กเป็นโรคนี้เมื่อนานมาแล้ว(3-4ปี)

นำมาเขียนบันทึกเป็นตอน ๆ เพราะคิดเผื่อว่า มีคนที่เจ็บ ป่วย...อ่านแล้วเกิดกำลังใจสักนิด ก็ดีใจแล้วค่ะ

[add]

อยากให้พี่หายปวดจังเลย...ขอเป็นกำลังใจนะคะ..ขอให้หายปวดค่ะ..เพี้ยง

[ภูสุภา]

 อ่าน คคห แล้วต้องรีบเติมชื่อบันทึกด้วย..เรื่องเล่า..กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..

ตอนนี้หายและกลับมาสวย(เด็กขายมะขามคลุกที่ร้านอาหารชมไว้ค่ะ...อิ อิ) เหมือนเดิมแล้ว

อยากให้กำลังใจคนที่ยังเจ็บ ป่วย ปวด ทุกข์กับร่างกายไม่สบาย

จำได้ว่า ในช่วงแรก ๆ ของการไม่สบาย เราจะเกิดปฎิกริยาในทาง ลบ หลาย ๆ อย่าง

ขณะเดียวกัน ถ้าเราพลิกบิดผัน ปมแห่งความทุกข์อาจคลายตัวได้ และเราจะคิดย้อนหลังไปขอบคุณ ปม ในอดีตนั้น..ค่ะ