"เปิดบันทึกเล่มเก่า...ที่บันทึกไว้เมื่อ กรกฎาคม 2543"


อ่านบันทึกเล่มเก่า เพื่อสำรวจความคิดว่าเปลี่ยนไป..หรือเปล่า????

การค้นบันทึกเก่าๆ แค่..หยิบเล่มนี้มาอ่าน ..คิดว่า ความคิดเมื่อปี 2543 กับความคิดในปีนี้ 2552  มุมมองความคิดต่างไปจากเดิม แต่ถนนความคิดยังเป็นหนทาง...เส้นเดิม

เรื่องความสนใจและหนังสือที่อ่าน!!!เปลี่ยนไป...!!!!

โดยเฉพาะหนังสือที่เคยอ่าน เมื่อกลับมาอ่านใหม่..สามารถทำความเข้าใจกับเนื้อหาได้มากกว่าเดิม เช่น :- "เนื้อติดกระดูก นิทานส่องวิถีแห่งเซ็น ของ เสฐียรพงษ์ วรรณปก" เป็นหนังสือที่เก็บรวมไว้กับบันทึก จำได้ว่าเมื่ออ่านครั้งแรกแล้วไม่เข้าใจ แต่รู้สึกชอบเลยเก็บไว้และหยิบมาอ่านบ่อย มาปีนี้ลองอ่านอีกครั้ง พบว่าตอน "ยังงั้นรึ" เป็นตอนที่อ่านแล้วก็..อือ!!   เหมือนว่าจะเข้าใจน่ะ แต่ในการปฏิบัติจริงๆ แล้วทำยาก โดยเฉพาะกับความรู้สึกที่ว่า..."ไม่รู้สึกทุกข์ร้อนอะไร"...

อ่านบันทึกแล้ว ..มามองดูความคิดในปัจุบัน...>>

  • นั่งว่างๆ ความคิดมันไปเรื่อยๆ...ถ้านั่งเขียนบันทึกความคิดของเรามาเป็นตัวหนังสือนี่ มันต้องยาวมากๆ จนคนบันทึกเองต้องขี้เกียจไปก่อนแน่ๆ แต่การเขียนไป..อ่านไป มันเหมือนกับการทำความเข้าใจกับความเป็นตัวตนของเรา..กับความคิดของเรา...และเป็นการฆ่าเวลาที่ ok นะ ดีกว่านั่งเฉยๆ หายใจทิ้ง
  • กับวันนี้...เมื่อสำรวจความรู้สึกภายในใจ..ยังคงมีความเศร้าครอบคลุมความคิดอยู่..
  • มองความคิดกับการทำงานแบบนี้..(กิจการส่วนตัว-ร้านค้า)...ดี/ไม่ดี..??? = มันมีเวลาว่างมากเกินไป...นั่นสิ..เรารู้แล้วว่า..ทำไมเราไม่อยากทำงานนี้...ดีใจและขอบคุณที่น้องรับไปทำ..น้องดูแลกิจการได้ดีกว่าแน่ๆ เพราะน้องพูดเก่งและพูดเป็น....(คำว่า.. "พูดเป็น" นี่สำคัญนะ แต่ก่อนไม่รู้ว่าการพูดเป็นคืออย่างไร..เดี๋ยวนี้รู้แล้ว..ว่า เราเป็นคนที่ "พูดไม่เป็น" ..ดังนั้นจึงควรยึดหลัก...พูดน้อย น้อย...
  • ที่จริงว่าไปแล้ว การมีกิจการส่วนตัวนี่มันเป็นอาชีพการทำงานที่เป็นอิสระนะ เป็นนายของตัวเอง...ถ้าเราคิดจะทำอะไรอีก คงเป็นกิจการส่วนตัวอีกนั่นแหละ แต่..ต้องเป็นอะไรที่อยากทำ อยากรับผิดชอบจริงๆ ...เพราะเมื่อจะทำ ก็ต้องทำให้ดี ถ้าคิดว่าทำไม่ได้ ไม่อยากทำ ก็อย่าลงมือทำเลย..ที่คิดอย่างนี้ได้ เพราะตอนนี้สามารถเลือกที่จะทำ หรือไม่ทำอะไรก็ได้ ..(จริงหรือ?)
  •  การทำงานแบบใช้แรงงานนี่ว่าไป มันดีกับความคิดนะ ...คือมันได้ลงมือทำ ทำไป แม้ขณะที่ทำจะมีความคิดอะไรๆ ที่ฟุ้งไปเรื่อย แต่การออกแรงทำงานมันก็เหนื่อยและมันมีเป้าหมายว่าต้องทำให้เสร็จ มาดูสิว่า ได้ทำอะไรไปบ้าง ด้วยสองมือนี้...

เป็นช่างไม้..สร้างบ้านให้พี่แต้มกับจิงโจ้เสร็จทันอากาศหนาวพอดี ดีใจที่ทั้งสองชอบบ้านใหม่หลังนี้  

คำสำคัญ (Tags): #2552
หมายเลขบันทึก: 235042เขียนเมื่อ 13 มกราคม 2009 19:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 04:32 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

แวะมาทักทายอ่านด้วยคนนะคะ

ว้าว...มีใครมาทักทายด้วย..

มีความคิดเห็นอย่างไรก็เล่าสู่กันฟังได้น่ะจ๊ะ

เพราะบันทึกนี้ก็คือการเดินทางของความคิดที่คนเขียน

เห็นว่า..ความคิดคนเรามันเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ หรือบางคนใช้คำว่า

มันเติบโตขึ้น..หรืออะไรก็แล้วแต่.

นั่น..มันก็เป็นเพียงแค่ความคิด..แต่เมื่อเวลาที่ลงมือทำจริงๆ..

มันจะไม่ได้อย่างที่คิดเสมอไป..

แต่ด้วยความที่เป็นคน..มันต้องคิดก่อนแล้วค่อยทำ..นั่นแล

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท