สวัสดีครับทุกท่าน
สบายดีกันนะครับ...สวัสดีปีใหม่ สบายใจเบิกบาน ยิ้มรับกับสิ่งที่เกิดไม่ว่ามันจะดี ปานกลาง หรือทางลบก็ตามครับ วันนี้อยากจะระบายเรื่องโลกของเราสักหน่อยครับ พื้นผิวโลกเรามีทั้งพื้นผิวที่เป็นน้ำ และเป็นหินดิน หรือเป็นน้ำแข็งปกคลุม หากเราคิดพื้นที่ผิว แล้วเราจะเอาจำนวนคนที่มีในโลกนี้ไปเป็นตัวหาร จะได้พื้นที่เฉลี่ยต่อคนว่ากันไปว่ากี่เอเคอร์ กี่ไร่ กี่ตารางกิโลเมตร แล้วแต่ว่าใครในแต่ละพื้นที่จะใช้หน่วยอะไรวัด ถามว่ามันยุติธรรมแล้วหรือ เราไม่ได้ไปนับจำนวนสัตว์ป่า แมลง ต้นไม้ มาหารด้วยเหรอครับ?
ทุกวันนี้เราเกิดมา ส่วนใหญ่เน้นหาครอบครองพื้นที่กันอย่างไม่มีวันหยุด ไม่ว่าจะครอบครองพื้นที่ด้วยอิทธิพลหรือครอบครองด้วยเงินทอง หรือครอบครองด้วยกฏหมาย หรือครอบครองด้วยการขอที่ซุกหัวนอนจากธรรมชาติก็ตาม แต่นั่นก็ไม่ได้มีความยุติธรรมใดๆ หรอกครับ การครอบครองจึงขึ้นกับปัจจัยต่างๆ มากมาย
หากพิจารณาที่ตัวตนของคนเรา ก็คงประกอบไปด้วยดินสักกี่กำมือ น้ำสักกี่ลิตรได้ ลมสักกี่ถุงพลาสติก และไฟอุณหภูมิในตัวสักกี่องศากันครับ เมื่อร่างกายแตกดับกลายเป็น ดินน้ำลมไฟ กลับคืนธรรมชาติ ก็ไม่ได้จะชดเชยได้เท่าสิ่งที่ครอบครองสักเท่าไหร่ เห็นไหมว่า จริงๆ แล้วมันจำเป็นมากไหมที่จะครอบครองโลกนี้เอาไว้เป็นของตัวเองให้ได้มากที่สุด
คดีที่ขึ้นศาลกัน สักกี่เปอร์เซ็นต์ที่เป็นการฟ้องร้องเรื่องคดีที่ดิน ที่น้ำ ที่แย่งกันครอบครอง แทนจะช่วยกันแบ่งปันในการขออยู่กับธรรมชาติแค่ช่วงชีวิตเดียวสั้นๆ แล้วอนาคตของลูกหลานเราจะมีไหม ลูกหลานของสัตว์ป่าต่างๆ ลูกหลานของต้นไม้ที่จะเติบโตต่อไป หรือว่าคนเราใหญ่อย่างเดียว ใหญ่สุดคับฟ้าแล้ว มองความสำคัญของสิ่งอื่นไม่เห็นกันแล้ว นี่คือส่วนหนึ่งของมนุษย์เรา
คนเราในกายมีดินอยู่ไม่กี่กำมือ น้ำไม่กี่ลิตร ลมไม่กี่ถุงพลาสติก อุณหภูมิไฟไม่กี่องศา แต่ดันสร้างอะไรให้ดีเลิศ และเสียหายต่อโลกได้อย่างไม่น่าเชื่อ........แล้วเราจะสร้างอะไรในด้านใด ก็ควรจะคิดถึงบรรพบุรุษของเราเช่น ทำให้ผมนึกถึง The Last Lecture หากเราจะต้องตายในเร็ววัน เราจะฝากอะไรไว้เป็นมรดกโลกให้กับลูกหลานของเราบ้าง หรือเราจะฝากแต่ตึกรามบ้านช่อง ลมมลพิษ มลพิษน้ำ เสียง และอื่นๆ ให้ลูกหลานของเราได้ศึกษาค้นคว้าวิจัยหรือ?
แล้ว The last sleep เราจะนอนตายอย่างไรอย่างมีสติ
The last dream เราจะฝันอะไรเอาไว้ให้คนที่อยู่ต่อได้สานต่อและทำดีต่อไป
The last imagination เราจะจินตนาการอะไรเอาไว้ให้คนสานต่อและกลายเป็นคนสร้างจินตนาการ Imagineer ของโลกนี้ต่อไป
เราควรจะเก็บโลกใบนี้เอาไว้ให้คนอื่นเสพสุขบ้างดีไหมครับ...
วันนี้เป็นวันเด็กแห่งชาติ แล้วเราจะให้ชาติของเราเป็นอย่างไร ที่จะให้เด็กๆของชาติมีคุณค่าและดำเนินรอยตามพ่อแม่และคุณงามความดีกันต่อไป....มันอยู่ที่เรา....
คำขวัญวันเด็กประจำชีวิตที่ผมอยากจะมอบให้ (อันนี้ไม่ใช่เปลี่ยนไปตามรายปีหรือเปลี่ยนไปตามรัฐบาลนะครับ)
กล้าคิด กล้าพูด กล้าทำ กล้าทบทวน กล้าโต้แย้ง กล้าที่จะนำ ทุกอย่างจะช่วยให้หนูมีจินตนาการและเจริญก้าวหน้า
ด้วยมิตรภาพครับ
เม้ง
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย เม้ง สมพร ช่วยอารีย์ ใน มิสเตอร์ช่วย
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณเม้ง
....
วิถีพอเพียง จะเคียงข้างเราคนไทย ได้อย่างยั่งยืน
....