เด็กห้าขวบเริ่มรู้เท่าทัน

 

น้องซอมพอลูกสาวของผมเพิ่งผ่านพ้นวัย ๕ ขวบมาหมาดๆ เราเริ่มเรียนรู้ว่าอะไรดี ไม่ดี อะไรควร ไม่ควร เป็นเพราะเราได้บ่มเพาะฟูมฟักเขามาตั้งแต่ตั้งครรภ์

เมื่อช่วงเทศกาลคริสต์มาสและปีใหม่ คุณครูและของผู้ปกครองของเด็กๆ ที่โรงเรียนก็มีการแจกขนมให้แก่เด็กๆ ด้วยความใจดี แต่ลืมนึกไปว่าขนมกรุปกรอบเหล่านั้น ไม่มีประโยชน์ และเป็นการบ่มเพาะนิสัยการกินขนมกรุปกรอบของเด็กๆ ด้วย ทำให้เด็กกินข้าวน้อยลง ฟันผุ และสิ้นเปลืองเงินผู้ปกครองโดยใช่เหตุ

น้องซอมพออาจโชคดีที่ได้คุณแม่ คุณตา คุณยาย และคุณน้า ช่วยดูแลบ่มเพาะให้เขารู้จักเลือกกินขนมที่มีประโยชน์ เขาจึงคุ้นเคยกับการกินขนมพื้นบ้าน อาหารพื้นเมือง หลายอย่าง ขนมกรุปกรอบก็ไม่ค่อยกิน จะเลือกกินพวกขนมปัง สาหร่าย ที่มีประโยชน์ เขาจึงเริ่มรู้เท่าทันขนมที่จะกิน

ในช่วงเทศกาลคริสต์มาสและปีใหม่ที่ผ่านมาหลังเลิกเรียนทุกวันเมื่อน้องซอมพอกลับมาถึงบ้านเขาจะควักขนมกรุปกรอบออกมาจากกระเป๋าแล้วบอกว่าขนมนี้ไม่มีประโยชน์และทำให้ฟันผุ แล้วโยนลงไปในถังขยะ เป็นขนมที่คุณครูและเพื่อนๆ ที่โรงเรียนแบ่งปันให้ พร้อมกับตัดพ้อนิดๆ ว่าคุณครูและเพื่อนๆ ชอบเอาขนมนี้มาให้ซอมพอ แต่ซอมพอก็ไม่กินนะ เราก็ชื่นชมว่าดีมาก ดีที่ลูกรู้จักรับของไว้ และดีมากที่ลูกรู้จักข่มใจรู้เท่าทันไม่กินอะไรที่ไม่มีประโยชน์ ผมรู้สึกดีใจที่เห็นเขาเริ่มรู้เท่าทันในการกินขนม นี่อาจเป็นสิ่งเล็กๆ แต่ในความรู้สึกของคนเป็นพ่อว่านี่เป็นเรื่องที่เราปิติสุขมากๆ

นี่อาจเป็นสิ่งที่เหล่าเฝ้าคอยบ่มเพาะเขามาตลอดห้าปี นี่เริ่มเห็นดอกผลบ้างแล้ว เฉกเช่นเดียวกับโครงการครอบครัวเข้มแข็งจังหวัดน่านที่ดำเนินการครบห้าปี เกิดดอกออกผลไปบ้าง หลายเรื่องหลายราว ได้สร้างครอบครัวให้มีความสุขขึ้นมาหลายครอบครัว หลายชุมชน แต่ยังคงต้องทำต่อไปๆ ๆ ๆ จนกว่าครอบครัวจะยืนหยัดด้วยตนเองได้อย่างแท้จริง