ยากที่จะหา
แม้ฟ้าจะอยู่ฟ้า
จะหาฟ้านั้นยากหา
แม้คนข้นนครา
ก็ยากค่าจะหาคน
แม้เมืองจะอยู่เมือง
จะหาเมืองก็สับสน
แม้เพชรมณีมน
จะหาเพชรก็มิมี
แม้รู้จะอยู่รู้
จะหารู้ก็ยากที่
แม้โง่อยู่บุรี
จะหาโง่บ่ง่ายนา
แม้ธรรมจะอยู่ธรรม
จะหาธรรมก็ยากหา
สุดแล้วที่จะพา
หมดปัญญาบ่หาใด ๚๛
ความเห็น (2)
มาอ่านแล้วเลยฝาก สี่ขีด เขียนเองยังนึกว่าเป็นตอนสองของ ระทึก
เพราะตอนเขียนสนุก ๆ กับภาษาน่ะค่ะ
"อัพภาษ" คืออะไรคะ พี่ไม่ทราบ ถามดื้อ ๆ อิ อิ
หาใดก็หาได้
เพียงหัวใจเราใฝ่หา
หาฝันอันอาภา
ก็จักพบในแจ่มใจ
แวะมาอ่านครับ