TB Seamless part1
วันนี้ตั้งใจที่จะเริ่มบันทึกเรื่องราวการเดินทางเพื่อการต่อสู้กับ วัณโรค โรคที่ควรหมดไปจากประเทศไทยเสียที
ย่างก้าวของ การดูแลแบบไร้รอยต่อ ทอเต็มผืน....
ตะเข็บแรก คลินิกTBใน รพ. VS สอ./PCU เราเริ่มด้วยการเปิดวงสนทนา รู้จัก และเริ่มรู้ใจ เดิม จนท.ที่รพ.ของเรา แทบจะไม่รู้จักจนท.ฝ่ายสอ.เลย ไม่เคยเห็นหน้ากัน ได้แต่โทรหากัน ส่งต่อคนไข้ทางโทรศัพย์ ระบบส่งต่อที่เป็นท่อนๆ กระท่อนกระแท่นขาดหายเป็นบางที ตอนนี้เรารู้จักกันหมด รู้ว่าคนไข้อยู่กับใคร มีปัญหาอะไร ปัญหาแบบฟอร์ม ลดลง เรานัดกันเพื่อไปเยี่ยมคนไข้ที่บ้าน ด้วยหวังว่าจะได้เห็นคนไข้ที่บ้านด้วยกัน เข้าใจคนไข้ในบริบทเดียวกัน เรานัดเจอกันทุก 2เดือน เอาคนไข้ทุกรายมาทบทวนกันว่าก้าวหน้าในการติดตามหรือไม่ ...ก้าวต่อไปคือการจัดการกับผู้สัมผัสเชื้อ และการดูแลการกินยา...วันนี้น้องที่ทำงานยิ้มออกมากขึ้น เพราะรู้สึกว่าไม่ต้องแบกรับปัญหาสุมอกอยู่คนเดียว และผลของการรักษาก็ดีขึ้น ปีใหม่นี้เรามีนัดกินข้าวกัน เราหวังว่าท่ามกลางบรรยากาศดีๆ กับข้าวอร่อย จะกระชับสัมพันธภาพอันจะนำไปสู่ทีมที่จะสร้าง success rate ที่ดีขึ้น
ความเห็น (2)
เป็นกำลังใจให้ครับ ....TB คนไข้ต้องได้รับการเอาใจใส่ เจ้าหน้าที่ต้องได้รับการกำลังใจในการทำงาน....เพราะรู้ว่า ยาก....ของผม คนไข้ในพื้นที่ สีแดง........
สวัสดีค่ะ ตามมาให้กำลังใจนะค่ะ สู้ ๆ ค่ะ