ทานตะวันที่บานได้แม้ไร้แสง
เฉินจือจิน (Tiffany) เขียน รำพรรณ รักศรีอักษร แปล
คำนิยมโดย
รศ. พ.ญ.ศรีประยูร ประศาสน์วินิจฉัย และ ผอูน จันทรศิริ
สำนักพิมพ์นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์ ปีพิมพ์ ๒๕๔๙ ราคา ๑๖๕ บาท
<p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> คำนำสำนักพิมพ์</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> ความจีรังของชีวิตไม่อาจมีใครลิขิตได้ ยามท้อแท้ สิ้นหวัง ขอเพียงหยุดพักสักนิด ตั้งสติ เติมแรงใจ แล้วลุกขึ้นสู้ใหม่ ใช่ว่าฝันที่วาดไว้จะพังครืนลงมาเสียหมด แต่หากไม่อาจหลีกลี้หนีพ้น ก็ใช่จะทุกข์เกินทน หากเพียงแต่เรายอมรับความจริงด้วยหัวใจอัน “เบิกบาน“</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> เรื่องราวของสาวน้อยทิฟฟานีคนนี้ เป็นที่รู้จักไปทั่วโลก ทั้งผ่านการแปลเป็นภาษาต่างๆ และมีเว็บไซต์ ซึ่งเพื่อนๆที่รักของเธอ สร้างให้เพื่อเป็นกำลังใจให้ลุกขึ้นสู้ ทั้งๆที่การประลองในสนามชีวิตของเธอครั้งนี้หาได้มีเดิมพันว่าจะ “อยู่“ หรือ “ไป“เป็นแต่เพียง จะอยู่ได้ “อีกนานแค่ไหน” ต่างหาก</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> ในความมืดมิด เธอยึดใจตนเองเป็นประทีปนำทาง และเผื่อแผ่แสงสว่างไปให้ผู้คนรอบข้าง แม้จะเผชิญกับความเจ็บปวดจากโรคร้าย แต่เธอยังคงยิ้มได้ในท่ามกลางความรักที่เกิดจากการ “ให้” จึงไม่แปลกที่เธอคนนี้จะเป็นดั่ง “ทานตะวันที่บานได้แม้ไร้แสง “ </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> ข้อคิดดีๆ มุมมองอันสดใส คงเป็นกำลังใจให้เราลงประลองใน “สนามชีวิต” ของเราได้ดีไม่แพ้เธอเช่นกัน สำนักพิมพ์นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์ </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt; text-align: center;" align="center"> คำนิยม</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt; text-align: center;" align="center"> โดย รศ. พ.ญ.ศรีประยูร ประศาสน์วินิจฉัย </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> รังสีรักษาแพทย์ </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> (radiation oncologist)</p> <p class="MsoNormal" align="center"></p> …ทิฟฟานี เป็นคนที่เข้าใจและยอมรับความจริง ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง พยายามทำทุกอย่างที่จะทำวิกฤตให้เป็นโอกาส เป็นคนที่มองโลกในแง่ดี ทำให้คนที่อยู่รอบข้างสบายใจและมีความสุข <p class="MsoNormal" align="center"> ทิฟฟานีพยายามทำทุกอย่างด้วยตัวเอง และช่วยเหลือคนอื่นที่ลำบากกว่า สามารถยิ้มรับความจริง และพร้อมจะแบ่งปันความสุขในชีวิตให้คนอื่น</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> ทิฟฟานีเหมือนดอกทานตะวัน ที่ไม่ยินดียินร้ายในแสงอาทิตย์ แม้โรคภัยจะรุมเร้าก็ยังยิ้มสู้ ไม่ทิ้งความปรารถนาที่จะลิ้มรสหวานของชีวิต เธอสอนคนรอบข้างว่า เวลาไม่สบายให้ทำตัวให้น่าสงสาร เวลาหายให้ทำตัวให้น่ารัก ดังนั้นทั้งหมอ พยาบาล ครู อาจารย์ และเพื่อนๆจึงรักเธอมาก และพร้อมจะให้ความช่วยเหลือเธอตลอดเวลา</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> เธอเล่าว่า ตอนแรกที่รู้ว่าเป็นมะเร็ง เธอเสียใจมาก หลังจากหมอวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง ทุกคนก็จะร้องไห้เสียใจเป็นธรรมดา แต่หัวใจเธอบอกให้เข้มแข็งและเชื่อมั่นในตัวเอง และใช้ชีวิตที่เหลือ อย่างคุ้มค่าและมีคุณภาพที่สุด เมื่อเอาชนะมะเร็งได้ก็จะสามารถก้าวไปสู่ความฝันอีกมากมาย เธอพยายามบอกเพื่อนๆที่ป่วยด้วยกัน เพื่อเป็นกำลังใจให้ซึ่งกันและกัน พลังที่กล้าหาญของเธอทำให้เธอได้รับมิตรภาพที่ล้ำลึก รวมทั้งได้รับเกียรติ และเป็นที่รู้จักของคนทั่วไป</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> ทิฟฟานีป่วยแต่กาย แต่ใจของเธอไม่เคยป่วยเลย เธอเป็นคนละเอียดอ่อน มีความกตัญญูกตเวทีต่อทุกๆคนที่ช่วยเหลือเธอ เธอไม่ยึดติดกับความสูญเสียมากมายจากความเจ็บป่วย กับทั้งสอนเพื่อนๆว่า ไม่ให้ประมาทในชีวิต เมื่อมีอะไรจะต้องทำ ให้รีบลุกไปทำเสีย จะได้ไม่รู้สึกเสียดายไปตลอดชีวิต</p> <p class="MsoNormal"> หนังสือเล่มนี้เขียนได้ดีมาก และจะเป็นกำลังใจที่ดีแก่ผู้ป่วยที่มีโรคร้ายรุมเร้า ไม่ว่าจะเป็นมะเร็งหรือไม่ก็ตาม เพื่อที่จะไม่ท้อแท้ต่อชีวิต และลุกขึ้นมาต่อสู้ต่อไป</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> เฉินจือจิน</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> ชื่อเล่น ทิฟฟานี เกิด ค.ศ. ๑๙๘๐ สำเร็จการศึกษาคณะภาษาต่างประเทศ มหาวิทยาลัยหัวฟาน ไต้หวัน</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> เมื่ออายุ ๗ ปี ป่วยด้วยโรคที่พบไม่บ่อย “ Fibrous dysplasia”</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> (เนื้อเยื่อกระดูกกลายเป็นเส้นใย) ที่บริเวณกระดูกเชิงกรานข้างขวา และเข้ารับการผ่าตัดรักษาเป็นครั้งแรก พออายุ ๙ ปี โรคดังกล่าวกำเริบจึงผ่าตัดครั้งที่ สอง อายุ ๑๑ ปี ผ่าตัดครั้งที่สาม อายุ ๑๓ ปี พ่อผู้เป็นสุดที่รักเสียชีวิต อายุ ๑๔ ปี แพทย์หมดหนทางรักษาโรค จึงต้องพึ่งยาแก้ปวดมาโดยตลอด</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> อายุ ๒๒ ปี หลังจากสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีและเข้าอบรมหลักสูตรการสอน ระหว่างนี้สะโพกข้างขวาเริ่มบวมขึ้นเรื่อยๆ ปีต่อมาผ่าตัดกระดูกเชิงกรานข้างขวาออก ขณะผ่าตัดเสียเลือดมากต้องรับเลือด แต่เลือดในคลังหมดแล้ว ยามวิกฤตเช่นนี้ โชคดีที่บรรดาอาจารย์และเพื่อนนักศึกษามหาวิทยาลัยหัวฟ่าน จำนวน ๑๒๐ คน พากันมาบริจาคเลือด รวม ๓๐,๐๐๐ ซีซี.จึงรอด ชีวิตมาได้</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> ผลการตรวจชิ้นเนื้อครั้งนั้นระบุว่าเป็นมะเร็งกระดูก และเริ่มทำการรักษาด้วยเคมีบำบัด</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> อายุ๒๔ ปี ผ่าตัดเอาตับกลีบซ้ายออก ผลการตรวจชิ้นเนื้อ พบว่าเป็นมะเร็งท่อน้ำดี ต่อมายังตรวจพบว่ามะเร็งลามไปยังกระดูกสันหลังส่วนเอวและกระจายไปบริเวณอื่นอีก อาจจะอยู่ได้ไม่เกินอายุ ๓๐ จึงเริ่มดิ้นรนค้นหาความหมายของชีวิต…</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> ชีวิตที่เต็มไปด้วยกลิ่นยา กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อและคราบเลือด รอยแผลไม่ได้ทำให้เกิดความท้อแท้ ตรงกันข้ามกลับตั้งปณิธานไว้ว่า ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นแค่ไหนก็ขอใช้ชีวิตให้คุ้ม แม้จะทุกข์ทรมานแค่ไหนก็ไม่ยอมท้อถอย ไม่ยอมพ่ายแพ้</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> เดือนตุลาคม ค.ศ.๒๐๐๓ เขียนบทความชื่อ “ตั้งต้นใหม่“ ให้เพื่อนๆอ่าน ได้รับการต้อนรับดีมาก เพื่อนคนหนึ่งที่ประทับใจกับบทความนี้ได้ทำเว็บบอร์ดชื่อ “ทานตะวันที่บานได้แม้ไร้แสง“ ที่เว็บไซต์ http://tiffany.xder.com</p> <p class="MsoNormal"> เพื่อส่งกำลังใจให้ อีกทั้งยังหวังว่าเรื่องราวการต่อสู้ชีวิตนี้จะเป็นกำลังใจและกระตุ้นให้เกิดความกล้าหาญขึ้นในวงกว้าง</p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"> ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ </p>
ตามมาอ่าน และจะหามาเป็นของส่วนรวมสักเล่มหนึ่ง สิ่งดีงามในหนังสือสมควรเผยแพร่ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครู krutoi
รายละเอียดในเล่ม สร้างกำลังใจได้ดีมากค่ะ เล่มนี้ศิษย์เก่าบริจาคค่ะ
สุขสันต์วันปีใหม่ ๒๕๕๒ ค่ะ
ภาพฉากละครเวที โจ โจ้ ซัง วันเทศกาลภาษาต่างประเทศ ฝีมือนักเรียน ม.๔ และ ม.๖