พิษแห่งความไกล ฝังอยู่ในใจคนจร
ณ วันที่ใจสีเศร้า
ฟ้าวันนี้สีฟ้า
แต่หัวใจฉันสีเศร้า
เหมันต์พัดแผ่วบางเบา
แต่ใจฉันร้อนผ่าวดังเผาไฟ
เมฆวันนี้สีขาว
แต่ใจฉันสีเทาหม่นไหม้
เมื่อรู้ว่ารักกำลังจะเปลี่ยนไป
อยากจะหยุดหายใจ...ซะตรงนี้
ฟ้ายังเป็นฟ้าสีสวยขาว
แต่ใจฉันปวดร้าวเสียเต็มที่
เพราะว่าเธอเป็นทุกอย่างที่ฉันมี
ถ้าหากว่า...ฟ้าจะปราณี
ช่วยเรียกความรู้สึกดีๆ ฉันคืนมา
ได้โปรดเถอะ....ฟ้า
กิฟท์ ท่าตะโก
วันที่ใจสีเศร้า
19/11/1999
คำสำคัญ (Tags): #กลอน
หมายเลขบันทึก: 230722เขียนเมื่อ 19 ธันวาคม 2008 16:56 น. ()ความเห็น (1)
โห ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เศร้าแทนนะเนี่ย
อกหักหรอครับอาจารย์
ขอให้ความรู้สึกกลับคืนเร็วๆๆนะคร๊าฟๆๆ
มีคนหกอกแน่นอนเลยอาจารย์เรา