หน้าแรก
สมาชิก
สุภัชชา พันเลิศพา...
สมุด
บทกลอนกระต่ายใต้เ...
อยู่อย่างไรกลางไพ...
สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์
สุภัชชา กระต่ายน้อย พันเลิศพาณิชย์
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ
อยู่อย่างไรกลางไพรกว้าง
อยู่อย่างไรกลางไพรกว้าง
...........................................
ต้องมาอยู่อย่างอ้างว้างกลางเมืองใหญ่
เดินขอทานเขากินแทบสิ้นใจ
กว่าจะได้อะไรสักหยิบมือ
เคยเป็นถึงเจ้าพญาติดอาวุธ
เป็นสิ่งสูงที่สุดมิใช่หรือ
เคยสู้ศึกยิ่งใหญ่ให้คนลือ
กลับมาถืองวงรอเหมือนขอทาน
ต้องเดินทางจากไพรมาไกลมาก
ได้แต่ฝากรอยเท้าไว้เล่าขาน
ว่าครั้งหนึ่งเคยอยู่ป่ามาช้านาน
เคยมีบ้านที่เป็นบ้านอยู่ในไพร
ต้องจากบ้านจากแผ่นดินจากถิ่นเกิด
มาเป็นหุ่นให้เขาเชิดในเมืองใหญ่
ชักเย่อ เตะฟุตบอล ฟ้อนรำไป
ทำบ้าบ้าอะไร....ได้ทั้งนั้น
ชูงวงขึ้นร้องขอร้องต่อฟ้า
บอกผู้คนทั้งหมดว่าที่ทำนั้น
ทำเพื่อเพียงเลี้ยงชีวิตไปวันวัน
ถ้าไม่ทำอย่างนั้นจะอดตาย
ไม่มีป่ากว้างใหญ่ให้อีกแล้ว
ไม่มีคนมาเข้าแถวโห่ร้องไห้
ไม่มีศึกให้สู้....อีกต่อไป
มีแต่วันเพื่อรั้งไว้เพื่ออำลา
ที่เดินย่ำตามตรอกซอกถนน
ก็เพื่อบอกผู้คนให้รู้ว่า
ครั้งหนึ่งเคยมีช้างใหญ่ผ่านไปมา
ก่อนจะถูกประทับตราว่าสูญพันธุ์
............................................................
เคยอยู่อย่างยิ่งใหญ่ในไพรกว้าง
ต้องมาอยู่อย่างอ้างว้างกลางเมืองใหญ่
ไม่มีสิทธิ์จะเลือกทำอะไร
ไม่ว่าพงไพรหรือในเมือง
เขียนใน
GotoKnow
โดย
สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์
ใน
บทกลอนกระต่ายใต้เงาจันทร์
คำสำคัญ (Tags):
#กระต่ายใต้เงาจันทร์
หมายเลขบันทึก: 229127
เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2008 11:15 น. (
)
แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:00 น. (
)
สัญญาอนุญาต:
จำนวนที่อ่าน
จำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ชื่อ
อีเมล
เนื้อหา
จัดเก็บข้อมูล
หน้าแรก
สมาชิก
สุภัชชา พันเลิศพา...
สมุด
บทกลอนกระต่ายใต้เ...
อยู่อย่างไรกลางไพ...
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID
@gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2023 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท