(๖) บวชเณรโปรดแม่(ให้แม่) บวชพระโปรดพ่อ(ให้พ่อ)
ประเพณีโบราณ กล่าวไว้ว่า บวชเณรโปรดแม่ บวชพระโปรดพ่อนั้น เป็นไปตามความเชื่อโบราณ อันที่จริงการบวชนั้น พ่อแม่เมื่ออนุญาตแล้วก็ย่อมให้ลูกบวชด้วยความเลื่อมใสก็ย่อมได้รับอนุญาตตามกำลังศรัทธา คำว่าบวชเณรให้แม่ บวชพระให้พ่อนั้น มีเรื่องเล่ามาดังนี้
ในสมัยพุทธกาล เณรสุบินเกิดในสกุลพราน ต้องฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ต่อมาพ่อตาย เหลือแต่แม่ เณรสุบินอยากจะบวช ฝ่ายแม่ไม่ให้บวช ในที่สุดก็ตัดแม่ตัดลูกกัน เณรสุบินได้ไปบวชตามความเลื่อมใส ข้างแม่ก็ยากจนต้องไปหักฟืนขาย วันหนึ่งเหนื่อยมากจึงพักนอนหลับอยู่ในป่า พวกยมบาลที่เขาส่งมาจากนรกมาพบเข้า ก็จับเอาตัวไปนรก ยมบาลใหญ่ก็สอบถามว่า ได้เคยทำบุญกุศลอะไรบ้าง แม่เณรสุบินก็บอกว่าเปล่า ไม่เคยรู้จักคำว่าบุญกุศล เขาก็พิพากษาให้เอาไปโยนในหม้อทองแดงที่มีไฟลุกโพลง พอพาเข้าไปใกล้หม้อทองแดงที่ไฟลุกโพลง ก็ร้องขึ้นมาว่า “โอ๊ย ! ไฟนี่สีเหมือนเหมือนจีวรของลูกสุบิน พอพวกยมบาลได้ยินก็เกิดสงสัย เอ๊ะ ! เมื่อตะกี้บอกว่าไม่ได้ทำบุญ แล้วลูกสุบินที่บวชเณรคือใคร ก็เล่าให้ฟังว่าลูกได้บวชเณร ยมบาลจึงให้ส่งตัวคืนโดยพาไปเที่ยวตระเวนดูนรกจนทั่วก่อน แล้วก็เอามาส่งที่ที่แกนอนหลับอยู่นั่น พอตื่นขึ้นวิ่งไปวัด เพื่อไปหาเณรสุบิน เล่าเรื่องเมืองนรกให้ฟัง ทั้งชาวบ้าน พระราชาและบริวาร ได้ฟังเรื่องนรกจากโยมแม่เณรสุบิน ก็กลัวบาปกรรมกันทั้งบ้านทั้งเมือง
คราวนี้แม่เณรสุบินก็บวชชี เมื่อเณรสุบินอายุครบบวช พระราชาก็จัดการอุปสมบทให้เป็นนาคหลวง ส่วนพ่อที่ตายไปเป็นเปรตอยู่ ในวันที่บวชประสุบินนี้ได้รับส่วนกุศลก็พ้นจากนรก มาแสดงตัวให้ปรากฏ จึงเป็นที่มาของคำว่า “บวชเณรโปรดแม่ บวชพระให้พ่อ”
สวัสดียามเช้าค่ะ
-ได้อ่านเรื่องดีๆทำให้สุขใจ
-ขอนำไปถ่ายทอดใหเด็กๆนะคะ
-ขอบคุณค่ะ