เมื่อวานเลิกจากงานก้อเก็บโน๊ตบุคแล้วชวนอุมมีไปชมน้ำ ก็ไปทางด้านหลังของมหาลัย พอไปถึงแลแวะก็แวะดูตลาดริมทาง ประชาชนขุดหัวมันมาขายเป็นแถว อีกอย่างในถาดก็มีปลาน้ำจืดรวมถึงปลาร้าใส่ถุงขาย (แต่ก็ไม่ได้ซื้อ เพราะอุมมีไม่กินปลาน้ำจืด เราเองก็อด) ดูของเสร็จก็ตัดสินใจไปดูน้ำฝั่งยะลา ไหนๆ ตั้งใจออกดูน้ำขึ้นและเตรียมเล่นน้ำฝนไปด้วย (หากตก) เลยขับรถไปเรื่อยๆ ทางนี้เคยผ่านแค่ครั้งเดียว แต่ไม่ค่อยสังเกตว่าไปทะลุไหน กลางทางยังเอะใจ มีอาคารของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 41 กำลังสร้างยังไม่เสร็จใหญ่มากเลย (ก็ไม่แปลกครับ เพราะมหาลัยที่สอนอยู่ในจังหวัดปัตตานี) ขับเรื่อยๆ กี่กิโลเมตรนั้นไม่ได้ดูที่เลขไมล์รถ แต่พอสักพักเห็นป้ายบอก อีก 9 กิโลจะถึงโกตาบารู ในใจก็นึกได้ถ้าไปโน่นต้องกลับเข้าเมือง (แต่หมวกนิรภัยไม่ได้ติดมาด้วย) เลยกลับรถและไปตามทางอีเส้นหนึ่ง ทางเส้นนี้ก็สามารถกลับบ้านโดญผ่านทางหลัง ถึงบ้านก็ห้าโมงครึ่ง สรุปแล้วไปดูน้ำครั้งนี้ได้อะไรดีๆ เยอะ
พูดแล้วอยากกินหัวมันต้มหน้าฝนไปด้วยจัง
เมื่อวานก้เดินลุยฝนในมหาลัยเหมือนกัน
ลุยฝนไปกินข้าวเที่ยงกัน ที่โรงอาหาร
ขาดแต่หัวมันหน้าฝนอย่างเดียว พูดแล้วอยากกลับบ้าน
อยากกินเหมือนกัน แต่ถ้ากินคนเดียวมันไม่สนุก ต้องชิงกันกิน ต้องแย่งกันกิน วันไหนโดนฝนมาหนาวๆ ก็ต้มหัวมันร้อนๆกินแก้หนาวได้ครับ