เล่าเรื่องเบื้องหลัง
มีหลายๆคนถามว่า ทำไมจึงเลือกเรียนวิชาภาษาไทย ในตอนที่เข้ามหาวิทยาลัย ก็ถูกสัมภาษณ์ คำถามเดิมอีก เมื่อสอบบรรจุเข้ารับราชการก็ได้ตอบคำถามอีกว่าทำไมเลือกวิชาภาษาไทย เพื่อนๆร่วมงานก็เคยถามว่าทำไมจึงเลือกเรียนวิชาภาษาไทย หรือแม้แต่คนทั่วๆไป ก็จะถามคำถามนี้เสมอ จนทำให้เราคิดว่า หรือจะเห็นว่าเรียนอะไรไม่ได้จึงเลือกเรียนวิชาภาษาไทย เมื่อได้เข้าไปทำงานในโรงเรียน ก็จะได้รับความสนใจน้อยมาก เคยได้ยินบ่อยๆ ปัจจุบันก็ยังได้ยินอยู่ว่า วิชาภาษาไทย ใครๆก็สอนได้หรือจบเอกอะไรมาก็สอนวิชาภาษาไทยได้ ด้วยเหตุนี้เองครูภาษาไทยจึงถูกมองข้ามไม่ได้รับการยกย่องและเห็นความสำคัญเท่าที่ควร แต่เมื่อใดที่มีนักเรียนอ่านไม่ออก เขียนไม่คล่อง เมื่อนั้นแหละครูภาษาไทยก็จะถูกกล่าวขาน เสียทีหนึ่งและที่เจ็บปวดไปกว่านั้น เมื่อมีการโยกย้าย ครูภาษาไทยก็จะได้รับการพิจารณาจากโรงเรียนต่างๆเป็นลำดับสุดท้าย เพราะต่างก็คิดว่าวิชาภาษาไทย ใครๆก็สอนได้ ก็จริงอยู่ แต่ปัจจุบันผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มทักษะสาระการเรียนรู้วิชาภาษาไทย เกือบทุกระดับไม่ได้ตามเกณฑ์หรือตำกว่าเกณฑ์จะเป็นเพราะว่าภาษาไทยใครๆก็สอนได้หรือเปล่ากระมัง
สำหรับการเลือกเรียนวิชาภาษาไทยของตนเองนั้นมีที่มาที่ไปเป็นความฝั่งลึกอยูในใจสมัยเมื่อเป็นเด็กเรียนในระดับประถมศึกษาสมัยนั้นมีเพียงชั้นป.4ที่เป็นการเรียนภาคบังคับแต่ ป.4 สมัยนั้น นักเรียนทุกคนต้องอ่านหนังสือให้แตกฉาน คืออ่านคล่องเขียนคล่อง วิชาภาษาไทยก็จะเรียนแยกแตกแขนงออกไปอีก เป็นวิชาอ่านเอาเรื่อง อ่านแล้วคิดเป็นวิเคราะห์ได้ตอบคำถามได้ วิชาคัดไทย ฝึกการเขียนหนังสือให้สวยงาม มีระเบียบ วิชาเขียนไทยเขียนตามคำบอก ฝึกทักษะการเขียนสะกดคำได้ถูกต้อง วิชาจดหมาย เพื่อฝึกใช้ถ้อยคำในการเขียนสื่อสาร วิชาเรียงความฝึกให้นักเรียนได้ใช้ถ้อยคำความนึกคิดเรียบเรียงให้เป็นภาษาที่สละสลวย ย่อความ นักเรียนอ่านแล้วสรุปใจความที่สำคัญได้ และวิชาหลักภาษาเรียนรู้ในเรื่องการใช้คำต่างๆ ปัจจุบันวิชาเหล่านี้นักเรียนทำได้ไม่ดีสักวิชา เมื่อนึกย้อนดูในอดีตตัวเองก็เป็นอย่างนั้น เมื่อถึงวิชาที่จะต้องเรียนวิชาจดหมายเรียงความย่อความ ไม่เคยทำได้เลยทั้งๆที่ครูก็สอนดี จึงรู้สึกว่าเรียนไม่มีความสุขรู้สึกแย่มากๆเลย คิดว่าทำไมเราจึงทำไม่ได้ มีความฝังใจมาตลอดเวลา เมื่อมีโอกาสได้เข้าเรียนในวิทยาลัยและมหาวิทยาลัย จึงไม่ลังเลเลยที่จะเลือกเรียนวิชาภาษาไทย และได้รับรู้อีกว่าภาษาไทยยิ่งเรียนยิ่งยาก ยังมีสิ่งที่ต้องเรียนรู้กับภาษาไทยอีกมากมาย
การที่ได้ใช้วิชาความรู้นำไปสอนนักเรียน เพื่อที่จะให้นักเรียนเข้าใจอ่านออกเขียนได้ก็ไม่ได้ง่ายนัก อ่านออก อ่านได้ อ่านคล่องมีความแตกต่างกันออกไปยิ่งเมื่อสอนในระดับที่สูงขึ้นไปอีกยิ่งต้องหาวิธีการให้มากขึ้นค้นคว้ามากขึ้นหาความรู้มากขึ้น การอ่านหนังสือไม่คล่องย่อมเป็นปัญหาในการเรียนรู้สาระอื่นๆอีกด้วย แม้ว่าครูภาษาไทยจะได้รับความสนใจน้อย ในส่วนของตนเองแล้วมีความภาคภูมิใจเป็นที่สุดที่เป็นครูภาษาไทย และเป็นกำลังใจให้คุณครูทุกท่านด้วยความจริงใจ
ความเห็น (1)
มาให้กำลังใจกับคุณครูค่ะ
เวลาทำงานต้องใช้ภาษาไทยมากๆทำให้ต้องมาสนใจการใช้ภาษาไทยและยังเสียใจที่เรียนได้ไม่ดีในวัยเด็กค่ะ