ประเมินภายในงานบริการวิชาการมวล.ปี2550

ผมอ่านสรุปรายงานเพื่อการประกันคุณภาพการศึกษา มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ปีการศึกษา2550 ที่ขอจากส่วนส่งเสริมวิชาการ โดยเน้นประเด็นการบริการวิชาการ ด้วยความโล่งใจและรู้สึกหนักใจระคนกัน

ที่โล่งใจคือ
1)ผลการประเมินตามเกณฑ์องค์ประกอบคุณภาพของสกอ.ทั้ง11สำนักวิชาและในภาพรวมได้ดีมากหมด
เมื่อแยกแต่ละตัวบ่งชี้(4ตัว)ในภาพรวมก็เป็นไปตามมาตรฐานทั้งหมด และเมื่อแยกตัวบ่งชี้รายสำนักวิชา  ในแต่ละเกณฑ์ ที่ค่อนข้างต่ำคือสกอ.5.4(การประเมินความพึงพอใจของผู้รับบริการ สำนักพยาบาลและสถาปัตฯไม่ได้ประเมินความพึงพอใจ)
2)ผลการประเมินตามมาตรฐานคุณภาพของสมศ.ก็ได้ดีมากเกือบทั้งหมด(มีสำนักเภสัชฯได้ดีสำนักเดียว) ในภาพรวมทั้งมหาวิทยาลัยก็ได้ดีมาก
เมื่อแยกตามเกณฑ์4ตัวก็เป็นไปตามมาตรฐาน และเมื่อคลี่ดูแต่ละสำนัก มีเพียงสำนักเภสัชฯที่ต่ำกว่าเกณฑ์ในสมศ.3.3
ที่หนักใจคือ
1)พลังอธิบายตามเกณฑ์ชี้วัดตามมาตรฐานคุณภาพบริการวิชาการของสกอ.และสมศ.โดยการประเมินของหน่วยงานภายใน(ซึ่งต้องการการประเมินจากหน่วยงานภายนอกทุก5ปีตามเงื่อนไขของสมศ.)ในประเด็นการตอบสนองความต้องการของชุมชนและสังคม
2)ความเข้าใจต่อบทบาทของศูนย์บริการวิชาการในการประสานและจัดกิจกรรมบริการวิชาการซึ่งไม่ถูกต้องครบถ้วนนัก(ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องสื่อสารสร้างความเข้าใจร่วมกันต่อไป)

ข้อเสนอแนะจากรายงานต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องคือ
1)การส่งเสริมให้อาจารย์มีส่วนร่วมในการบริการวิชาการแก่สังคมและชุมชนร่วมกับศูนย์/สถาบันซึ่งเป็นหน่วยงานที่รับผิดชอบหลักมากขึ้น?
2)จัดระบบให้อาจารย์ที่มีความรู้/ประสบการณ์เป็นพี่เลี้ยง ถ่ายทอดและกระตุ้นอาจารย์รุ่นใหม่
3)นำองค์ความรู้จากการบริการวิชาการไปบูรณาการเข้ากับอีก3พันธกิจ
4)พัฒนาระบบการประเมินความพึงพอใจของผู้ใช้บริการในแต่ละกิจกรรม/โครงการให้ครบถ้วนในทุกกิจกรรมที่จัด เป็นไปตามรูปแบบแนวทางเดียวกัน ครอบคลุมประเด็นประเมินด้าน-กระบวนการ/ขั้นตอน-เจ้าหน้าที่ผู้ให้บริการ -สิ่งอำนวยความสะดวก -คุณภาพของการให้บริการ