เรื่องเล่าเร้าพลัง และเรื่องเล่า เคล้าน้ำตา


ให้มั่นใจว่า ไม่มีชีวิตใดที่ต้องสั้นลง จากเจ้าไวรัสร้าย เอชไอวี

 3 ทีม มาเชียงราย

รพ ศรีนครินทร์ นำโดย อ ภพ

รพ ขอนแก่น นำโดยคุณหมอเอม

 รพ ระยอง นำโดยคุณอ๋อยและคุณแป๋ม

 หลังแนะนำตัว รู้จักกันหมด แล้ว ขอทราบความมุ่งหวังในการดูงานของท่าน 4 วันนี้ (4-7 พย 2551) 

ว่าท่านต้องการมาดูอะไรเป็นส่วนมาก โดย ทำ multivoting technique

 แล้ว ปรับความรู้ท่านผู้ดูงานด้านทฤษฎีให้เท่าๆกัน

 ในเรื่อง การรักษาด้วย ยาต้าน  ในเรื่องความร่วมใจในการกินยา

และการบอกความจริง เรื่องโรคกับเด็ก

ก่อนลงดูงาน เตรียมความพร้อม 

 

 จากนั้นลงดูงาน เตรียมความพร้อมภาคปฏิบัติ โดย เข้าอบรมพร้อม กับผู้ปกครองเลย

 

บ่ายมาสรุป ซักถาม AAR ต่อ

 

 

เหนื่อยดู งาน จากเช้าจรดเย็น แล้ว

ตอนเย็นเรามีงานเลี้ยง   กินเอร็ดอร่อย ร้อง รำ กัน สุข สนุกสนาน

วันที่สอง

เริ่มด้วย เล่าให้ ฟังถึง การขยายงานไป รพ ชุมชน และการติดตามคุณภาพการทำงาน การดูแลผู้ป่วยต่อเนื่อง ก่อนที่จะเดินทางไป ดูจริง ที่ รพช พญาเม็งราย

ก่อนเดินทาง เรามีเวลาเหลือ ดิฉัน สมมติเหตุการณ์ ว่าถ้าจะจัดสอน  รพช

ต้องเป็น วิทยากร จะสอนอย่างไร  เชิญ ท่านวิทยากรในอนาคต ขึ้นบรรยาย คนละ 3 slides

รูปจากหลายกล้อง ขอ อภัย ถ้าจะซ้ำคน  แต่ ต่างอิริยาบถ

 น้องชมพู่ น้องน้อย น้องต้อ

 คุณแป๋ม คุณอ๋อย  คุณทวนทอง

 น้องเก้า สะดุดตา ด้วยรูปลักษณ์ แต่สะดุดใจด้วยความสามารถ และความอดทนของเธอ

   คุณหมอ ชะเอม ผู้ กล้าหาญ ไม่ได้มาการบรรยายในวันแรก

แต่เธอ ใช้ความสามารถส่วนตัว ห้ามเลียนแบบ ขึ้น นำเสนอได้ สวยงาม

 

ไป ดูงานจริง การบริการจริง ที่ รพ พญาเม็งราย 

 

 

 

ท่าน ผอ พญ อัมพวัน มาแจมด้วย

 

วันพฤหัส ที่ 6 พย ดู งาน รพ เชียงราย ฯ

เริ่มด้วย Morning Meeting

 

ดูงาน แบบ โตโยต้า ไม่ให้ รบกวน ระบบบริการ ระบบการดูแลผู้ป่วย

เล่าให้ฟัง ทำให้ดู โชว์ ตัวอย่าง เดินไปดูสถานที่จริง ตอบคำถามจนกระจ่าง

  

วันสุดท้าย 7 พย 2551 

ทั้ง3 ทีม ประชุมสรุปจากทีมโรงพยาบาลตนเอง  ทำ Power point มาเล่านำเสนอให้ทราบทั่วกันในห้องประชุมว่า ทีมท่านมาดูงาน ได้ อะไร และจะกลับไปทำอะไร

 

ผู้วิพากษ์ คราวนี้ มี คุณ ธนันดา TUC คุณ หม่อง BATS และทีมคุณหมอ พยาบาล และเภสัชกรของ รพ พญาเม็งรายมาร่วมด้วย

มีอาจารย์ ภพ โกศลารักษ์ กูรู ผู้มีฝีมือระดับประเทศ คนหนึ่ง เรื่องการดูแลเด็กเอชไอวี (เพิ่งทราบว่า ท่านร้องเพลง เพราะมาก)มาร่วมแจม และเป็นกำลังใจให้ทุกทีม ตลอดการประชุม

นอกเหนือจาก หน้าเดิม ทีม เชียงรายฯ และผู้จัด คุณโหน่ง น้องกิ๊ก

 

 

ท้ายสุด ดิฉัน ขอความรู้สึก สุดท้ายก่อนจากกัน ว่าท่าน ดูงานเสร็จ 4 วัน  รู้สึก อย่างไรบ้าง

 

จะกลับไปทำให้ดีที่สุด

 

เกินคาดทุกอย่างยอดเยี่ยมมาก

 

ก่อนมาขาดความมั่นใจ กลยุทธ์ ที่ได้ ต้องทำควบคู่ไปกับการเรียนรู้ ร่วมกัน

 

ทุกคนในทีมเชียงราย มีลักษณะ เป็นผู้ให้ เหมือน แบบอย่างจากผู้นำทีม 

 

รพ เชียงรายฯ มีเลือดนักสู้ รพ ระยองก็ เลือดนักสู้เช่นกัน

 มีความรู้สึก อยากทำ

ขอบคุณ ทุกท่านที่ให้ ความรู้

ชอบ morning meeting

เห็น ทีม เจ้าหน้าที ทีม แอกเซส อาสาสมัครทำงาน จริงจัง

เห็นอาจารย์ ตรวจคนไข้ ที่ระเบียง 

เอาหัวใจทำงานกันจริงๆ

ชื่นชมผู้ดูงานทุกท่าน ทุกทีม มีแผนที่จะไปทำต่อ มีคำมั่นสัญญา

ขอบคุณ ทีมเชียงรายฯ ที่เป็นต้นแบบการดูแลเด็ก

ประทับใจแกนนำ ที่มาช่วยเหลือ

ไม่รู้เรื่องมาก่อน ย้ายมาจากสถานพินิจ มาทำสังคมสงเคราะห์ ตอนนี้ เข้าใจ และกลับไปจะเดินตรงทางมากขึ้น

ไม่คิดว่าจะได้มา ตำแหน่งหนู เล็กมาก

จะบอกว่า พี่อ๋อย ไม่ได้ เดิน คนเดียว (เราเดินไปด้วยกัน) 

มาทีไรก็ ได้ พลังกลับไป ทำงานอื่นที่ทำไม่ชื่นใจเท่าทำงานกับเด็ก  แก้ปัญหาเด็ก

คราวนี้เหมือนเป็น mix and match เอาจุดแข็ง ของโครงการเด็กสามารถ ผู้ใหญ่ทำได้มาทำต่อ 

ชอบ ประโยคที่ว่า ถึงไม่มี งบประมาณ ก็ จะทำต่อ ทำให้ เป็น routine เพราะเวลาทำงานโครงการ มักจะโดนถามว่า มีค่ากรอกฟอร์ม มีค่าตอบแทนไหม 

ทำโครงการเด็ก ไม่เคยพูด เรื่องเงิน หรือ งบประมาณ เป็นสิ่งชื่นชูใจ

เห็น เมตตา สูง  ดูภาพรวมของการทำงานเป็นทีม เห็น ความทุ่มเท เห็นความเสียสละ

ในส่วนของตนเอง การดูแลเด็ก เป็นความปลื้มใจ เห็นทีมดูแลเด็ก

เห็นภาพญาติผู้ใหญ่ เด็กจะวิ่งมาหาป้ายิ้มก่อน

นึกถึงงานตนเองเป็นการทำงานครอบครัว  เห็นเด็กสุขภาพแข็งแรง

ดูงานเชียงรายหลายรอบ ได้ ทุกครั้ง ได้ดูระบบการบริหารจัดการ ทราบว่าระบบ เป็นอย่างไร

มีข้อเด่นมากในการให้กำลังใจในการทำงาน คิดแล้วทำเลย เอาทีมทั้งหมดมาดู ทีมมีส่วนร่วมมากขึ้นเรื่อยๆร่วมรับผิดชอบ และทำมากขึ้น เรื่อยๆ

เป็นคนใหม่ที่มาในวงการทำงานHIV   ไม่เคยมาดูงานแบบนี้

ทำงานระดับประเทศ ไปเหนือจรดใต้ แต่เพิ่งมาพบว่าขอนแก่นมี GAP เยอะมาก  มีมุมที่เราจะเพิ่มต่อ ดูแลน้องๆ เก้า และหมอเอมคงไม่โดดเดี่ยวแล้ว คงช่วยตรงนี้ได้

เห็นรูปแบบ ที่เอาไปใช้พัฒนาOPD ได้ด้วย เอาไปพัฒนาขอนแก่น ใน 3-4 เดือนคงจะทำได้

ดิฉัน ขอบคุณมาก สำหรับทุกคนที่มาแบ่งปันประสบการณ์ ตรงในการทำงานกับเด็กให้ ฟัง แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันและให้ ข้อคิด กับทีมเชียงราย

โดยเฉพาะ คุณหมอ ชะเอม น้องเก้า และทีมจากรพ ขอนแก่น ทำให้เห็นความจริง ที่ว่า

ท่ามกลาง การเจ็บป่วย ทุกข์ทรมาน และเสียชีวิตล้มตายของเด็กๆที่ติดเชื้อเอชไอวี  มีหลายๆคน ที่ต่อสู้ ด้วยความรักเด็กๆ  ต่อสู้แบบกัดไม่ปล่อย  เพื่อเด็กโชคร้าย เหล่านี้ ถึงแม้นจะต้องทำกันโดดเดี่ยว ไม่มีใครเห็นคุณค่าในตอนแรก

บุคคล ตัวอย่างที่กล้าหาญเหล่านี้ กล้าทำกล้าสู้ไม่ยอมถอย อดทน  ถึงแม้นจะเหนื่อยล้าด้วยงานที่ทับถม พบอุปสรรคยากเข็ญ มากมายนานับประการ ยืนหยัดสู้ตาย จนกระทั่งมาถึงวันนี้ คนรอบๆข้างเข้าใจ พร้อมลงไป ช่วย เพราะเห็น และเข้าใจในการทำความดีของท่าน

การเปิดใจเรื่องเล่า เคล้าน้ำตา ของหมอเอมและน้องเก้า  

ทำเอาที่ประชุมพลอยสะท้อนใจย้อนคิดถึงงานในอดีตของตน เปรียบเทียบกับของเธอ  ถึงขั้น น้ำตาซึมกัน หลายๆ คน

เข้าใจเห็นอกเห็นใจ ได้บรรยากาศของเมตตาจิต มุทิตาจิต จากทั้งห้องประชุม 

ขอบคุณ  ในกำลังใจที่ได้ จากตัวอย่าง การต่อสู้อุปสรรคของท่าน

เราจะช่วยกัน ค่อยๆทำงานนี้ ต่อ

เดินทีละก้าว กินข้าวทีละคำ ทำทีละอย่าง

<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">งานเด็กที่ท่านทำอยู่ ยิ่งใหญ่และท้าทายมากค่ะ </p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"> </p>

 

หมายเลขบันทึก: 221294เขียนเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2008 06:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:49 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

ต้องบอกอีกครั้งว่าการอบรมดูงานเมือสัปดาห์ที่แล้วของกลุ่มระยองขอนแก่นนี้เป็นสุดยอดการอบรมแห่งปีจริงๆ ค่ะ ครบทุกรส และได้สาระ หวังว่าเครือข่ายเด็กสามารถ (และผู้ใหญ่เข้มแข็งของเรา) คงได้ทำงานที่ท้าทายนี้ด้วยกันต่อไปนาน ๆ นะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้ทุก ๆ ท่านค่ะ

ขอบคุณอ.รวิวรรณด้วยค่ะที่เป็นตัวอย่างที่มีพลังเหลือเฟือและสามารถถ่ายทอดให้ผู้ดูงานได้อย่างทั่วถึงจริงๆ

 

ตอนอบรม รุ่นก่อน บุรีรัมย์ และ ชัยภูมิ เสร็จ

 คุณหมอ รังสิมา แห่ง TUC ถาม ตอนสรุปงาน ว่า

คิดว่า ปีต่อ ไป คิดจะทำอะไร

ตอบเธอไปว่า คงไม่ทำอะไรแล้วมั้ง 14 จังหวัด น่าจะ ขยายต่อในพื้นที่ตนเอง ได้แล้ว

พอประชุมกับ กลุ่มระยองและขอนแก่นคราวนี้

ต้องชวนกันในทีม CAN เครือข่ายเด็กสามารถ (และผู้ใหญ่เข้มแข็งของเรา) มาช่วยกัน  คิดใหม่ทำใหม่จริงๆ

เราไม่ทราบว่า แต่ละทีม ในแต่ละโรงพยาบาล ต้องประสบ อุปสรรคความท้าทาย หรือ ปัญหาขนาดไหน

ที่น่าห่วงก็ คือ มั่นใจได้อย่างไรว่า แต่ละทีมแต่ละโรงพยาบาล ที่ทำจะเจออุปสรรค มากมาย และ จะ อดทน ทำต่อ สู้ต่อ มีกำลังใจดี และทำจนได้ เหมือนทีมระยอง และขอนแก่นทำ

บางแห่ง  อาจเคยทำ และหยุดไปแล้ว

หรือเราเห็นในบางจังหวัด ยังไม่ เริ่ม ด้วยซ้ำ

ผู้ให้การรักษา อาจมองว่าไม่เป็นปัญหา รักษาก็ไม่หาย  รอไม่นานนักเด็กที่ติดเชื้อ ก็ ป่วย และ จะตายเอง

หรือ  อาจมองว่า ไม่เพิ่มรายได้ ไม่คุ้มทุนที่รักษาเด็กกลุ่มนี้

ทำให้เด็กป่วยยังต้องถูกส่งข้ามจังหวัด ไปรับการรักษา

เดินทางไกลไปรักษา

ที่เดินทางไปไม่ได้ล่ะ ที่พ่อแม่เสียชีวิต ล่ะ ทำยังไง

คงต้องคุยกัน ประชุมกันบนพื้นฐานข้อมูลที่เชื่อถือได้ และวางแผนร่วมกันต่อค่ะ

 

 

-คุณหมอดูงามแต้ๆค่ะ

-เป็นนำตาแห่งความยินดี

-เคยทานข้าวติดต่อกันสองคำ สำลักค่ะ อิอิ

-คุณหมอ หนาวแล้ว ดูแลสุขภาพนะคะ ที่จริงคุณหมอสดชื่น แข็งแรงอยู่แล้ว...งั้น สวัสดีลาค่ะ

ขอบคุณเจ้า ครูต้อยที่ฮัก บะฟัก บะแต๋ง

หนาวแต้ๆค่ะ

ขอบคุณค่ะ ที่มาให้กำลังใจ

ครูต้อยเช่นกันนะคะ ขอให้สุขภาพดีไปนานนาน

ขอบคุณอาจารย์ ขอบคุณทีมงาน ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่มีให้

กลับจากเชียงรายคราวนี้มีความสุขมาก มีพลังมากอักโข

ที่สำคัญขอบคุณพี่ๆน้องๆทีมงานจากรพ.ขอนแก่นที่ร่วมมือร่วมใจ

พัฒนาระบบของเราให้เข้มแข็ง

การไปดูงานที่เชียงราย ได้เห็น " ผู้ใหญ่ ใจดี" ที่จะช่วยเหลือเด็กๆ ที่น่ารักเหล่านั้น และการไปดูงาน ได้อะไรมากมายกว่าที่ตั้งใจไว้ค่ะ

ขอบพระคุณอาจารย์มากนะคะ

ขอบคุณ คุณหมอ ชะเอม จาก ขอนแก่น มากๆ

ที่มากดสวิตช์ สัญญาณสำคัญ เตือนให้ ผู้ดูแลโครงการ เด็กสามารถ ทั้งหมด ทราบจุดอ่อน จุดสำคัญ ของระบบ การดูแลเด็กๆ

ต้องมาคิด กันใหม่คุยกันใหม่

ขอบคุณ น้องตาล จาก ทีม อ ภพ

ศรีนครินทร์ เป็น ตัวอย่าง ของความกล้า เริ่มรักษา และเอาจริงกับเด็ก เหล่านี้ ก่อนใคร

ที่สำคัญ ทั้งทีม นับแต่ผู้นำ จะสุขุม ให้ เกียรติคนอื่น รับฟัง และถ่อมตนเสมอ

ทีมเชียงราย ก็ ได้ เยอะมาก ค่ะ ขอบคุณทั้งสองท่านที่มาให้ความเห็น

และขอบคุร ทุกทีม ทุกคน ที่มา แลกเปลี่ยน เรียนรู้ นะคะ

ขอขอบพระคุณอาจารย์ค่ะที่กรุณาสรุปการประชุม เป็นเหมือนบันทึกการเดินทางสั้นๆ

แต่พอได้เห็นทุกคนน่าจะจดจำบรรยากาศ ความประทับใจ วิชาการที่ได้รับ เหล่าคนใจบุญที่พบเจอตลอด 1 สัปดาห์ที่จังหวัดเชียงราย บอกได้เลยว่าไม่มีใครผิดหวังแน่ที่ได้มาทำงานนี้ ไม่ว่าโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม เพราะมันเป็นงานที่มากกว่างานประจำ หากคุณเคยคิดว่าคุณไม่ค่อยมีเวลาทำบุญ คุณไม่เคยทำงานเป็นทีม งานนี้แหละคุณจะได้ทุกอย่างโดยไม่รู้ตัว ใช่ไหมค่ะ ... เก้าเองรู้สึกว่าหัวใจถูกเติมเต็มด้วยความสุขอย่างบอกไม่ถูกหลังจากได้มาดูงานที่เชียงราย ที่ผ่านมาอาจมีท้อแท้บ้างแต่ไม่เคยคิดจะทิ้งงานนี้เลยค่ะ และจากนี้ไปเราจะต้องทำวันนี้ให้ดีกว่าเดิมให้ได้ค่ะ ขอประสบการณ์และกำลังใจจากทุกคนด้วยนะคะ

สวัสดีครับอาจารย์

สบายดีน่ะครับ ประทับใจยังไม่ลืมเลยครับสำหรับข้อมูลดีและน้ำใจจากอาจารย์และทีมงาน ที่ระยองประชุมทีมไปแล้วน่ะครับเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามแต่ จะทำให้ดีที่สุดครับ สู้ๆ

ขอขอบพระคุณอาจารย์มากครับ อย่างที่บอกไปแล้วครับ ทีมเชียงรายนี่รับประกันคุณภาพครับ ไปเยี่ยมดูงานทีไร ได้ความรู้และประสบการณ์มากมายกลับมาทุกทีครับ นอกจากอาจรย์จะเป็นหัวหน้าทีมที่ดีแล้ว IT ก็เยี่ยมครับ ชอบ web blog (เรียกถูก?)ที่อาจารย์ทำมากครับ นี่ผมเพิ่งจะเคยเข้ามาตอบเมล์แบบนี้ครั้งแรกนะครับ low tech จริงๆ

ขอบคุณ น้องเก้า น้องตั๊ก และ อ ภพ ที่รัก

ตัวแทนจากทีมขอนแก่น ทีมระยอง และ ทีมศรีนคริทร์ เรียงกันเข้าแถว มาทักทาย

กำลัง คิดถึงกันอยู่ ก็ ได้ เจอ กัน ทั้ง น้องเก้า อ ภพ อีก ที่ HIVQual forum ที่กทม17 -18 พย

ได้ ทักทายกัน หลายๆ คน หลายๆครั้ง

เดินสวนกับ อ ปุ๋ย (อัญชนา)และคุณแป๋ม จากทีมระยองด้วยค่ะ ดีใจแทนตั๊กด้วยมีผู้นำดี มีชัยไปก่อนเลย

สว้สดีค่ะอาจารย์รวิวรรณ ดีใจค่ะที่ได้พบกันอีกครั้งที่งาน HIVQual forum ที่กทม 17-18 พย 51 ที่ผ่านมา ยังไม่ได้คุยกับอาจารย์เลยค่ะว่าจะขอเลื่อน ที่จะเชิญอาจารย์มาระยอง 23ธันวาคม51 ขอเลื่อนเป็นเดือนมกราคม 52 นะคะ ส่วนกำหนดที่แน่นอนจะแจ้งอีกครั้งค่ะ/ขอบคุณมากๆๆค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท