ข้อคิดที่ ๑๕ คุณค่าแห่งเสรีภาพ
**ดอนนา **
บนรถบรรทุกคันที่มุ่งหน้าไปสู่ตลาด
ยังมีลูกวัวนัยน์ตาเศร้าสร้อยตัวหนึ่ง
สูงขึ้นไปเบื้องบนลูกวัวตัวนั้น
นกนางแอ่นกระพือปีกบินโฉบไปมาอยู่กลางฟ้า
ดูสายลมช่างส่งเสียงหัวเราะ
หัวเราะด้วยพลังอำนาจทั้งหมดของมัน
หัวเราะตลอดวัน จวบจนครึ่งคืนในฤดูร้อนนี้
ดอนนา ดอนนา ดอนนา ดอนนา
“หยุดคร่ำครวญเสียทีได้ไหม” ชาวนากล่าว
“ใครใช้ให้แกเกิดมาเป็นลูกวัวเล่า
ทำไมแกไม่เกิดมามีปีกที่จะโบยบิน
เหมือนเช่นนกนางแอ่นผู้เป็นอิสระและทระนง”
บรรดาลูกวัวทั้งหลายย่อมง่ายแก่การถูกจับมัดและเชือดสังหาร โดยไม่รู้เหตุผลว่าทำไม
แต่ใครก็ตามที่รู้คุณค่าแห่งเสรีภาพ
เขาย่อมเป็นดุจนกนางแอ่นที่เรียนรู้การหัดบินแล้ว
จากบทเพลง DONNA
ไม่มีความเห็น