เมื่อวาน ดิฉันได้อ่านพบข้อความที่เกี่ยวกับผู้บริหาร ที่พึงประสงค์ และไม่พึงประสงค์ ซึ่งเขียนโดย ดร.ประพนธ์ สุริวงษ์ จากเว็บไซด์ ๆ หนึ่ง ซึ่งดิฉันคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้บริหารทุกท่านนะค่ะ จึงขออนุญาตนำมาเผยแพร่บอกต่อ ดังนี้ค่ะ
ที่พึงประสงค์ ไม่พึงประสงค์
1. ดูคนออก 1. รับแขก
2.บอกคนได้ 2. แดกเหล้า
3. ใช้คนเป็น 3. เฝ้าประชุม
4. เน้นคุณภาพ 4. ซุ้มนักร้อง
5. ซาบซึ้งคุณธรรม 5. จ้องเด็กเสริร์ฟ
6. นำทีมให้ก้าวหน้า 6. มือเติบใช้จ่าย
7. พัฒนาลูกน้อง 7. ยักย้ายทรัพยากร
8. คอยจ้องจับถูก 8. แง่งอนเจ้าปัญหา
9. ปลูกฝังค่านิยม 9. ด่าลูกน้อง
10. ชื่นชมจูงใจ 10. จ้องจับผิด
11. ให้ความยุติธรรม 11. ดวงจิตริษยา
12. เป็นผู้นำความเปลี่ยนแปลง 12. ไม่กล้าตัดสินใจ
ของฝากสำหรับผู้บริหารทุกท่านค่ะ ลองพิจารณาดูนะค่ะ
คุณเป็นผู้บริหารแบบไหนเอ่ย....
ถ้าคนเรา "เห็นตัว" เองได้อย่างชัดเจนว่าเราเป็น (ผู้บริหาร) แบบไหน ผมเชื่อว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงในตัวเองอย่างแน่นอน แต่ปัญหาก็อย่างว่าแหละครับ เรามักจะมองไปที่คนอื่นมากกว่าที่จะมองเข้าไปในตัวเรา เราต้องการจะเปลี่ยนคนอื่นมากกว่าที่จะคิดเปลี่ยนตัวเอง เรา "เห็นแก่ตัว" มากกว่าที่จะ "เห็นตัว" เอง .....วันนี้เริ่ม comment แบบหนักๆ สักนิด หวังว่าคุณ gee คงไม่ว่าอะไร ....แต่ก็ชอบใจกับการเปรียบเทียบของ ดร. ประพนธ์ สุริวงษ์ ที่คุณ gee เอามา share ...ขอบคุณครับ
สิ่งที่ที่ยากที่สุดเพื่อให้สอดคล้องกับข้อความข้างต้น คือ
เปลี่ยนจากการโทษคนอื่น เป็นโทษตนเอง
เปลี่ยนจากการอภัยให้ตนเอง เป็นอภัยให้คนอื่น
บทกลอนนี้ ไม่ใช่ของ อ.ประพนธ์ นะครับ นี่ก็ลอกเค้ามาความจริงเป็นของ
อ.สุรชาติ กิ่มมณี ครับ
ชอบความเห็นของคุณประพนธ์ มนุษย์เราต้องการให้ผู้อื่นเปลี่ยนแปลงเพื่อเราแต่เรามักมองไม่เห็นสิ่งบกพร่องในตัวเองและแม้มองเห็นก็ไม่ยอมแก้ไข จริงๆแล้วถ้าหากเราทำให้เกิดจุดเปลี่ยนคือการเปลี่ยนตัวเองให้ได้เสียก่อนแล้วจึงพูดหรือแนะนำให้ผู้อื่นเกิดการเปลี่ยนแปลง สังคมจึงจะอยู่ได้อย่างมีความสุขสงบค่ะ
ผู้บริหารที่พึงประสงค์เขียนมาได้ถูกต้องแล้วค่ะ แต่จะมีผู้บริหารคนใดที่สามารถทำได้
บทกลอนนี้ได้ยินครั้งแรกจาก อ.ทนง ทองเต็ม เมื่อประมาณ 20-30 ปีที่แล้วครับ