พระดร.มหาทวนชัย อธิจิตโต ผู้อยู่ในเหตุการณ์ท่านเจ้าคุณโชดกมาเชิญหลวงพ่อวัดปากน้ำ

หลวงพ่อวัดปากน้ำไม่เคยเลิกฝึกธรรมกาย http://www.khunsamatha.com/

พระดร.มหาทวนชัย  อธิจิตโต

ขอย้อนไปเมื่อหลวงพ่อมาอยู่ใหม่ๆ มีปัญหามากคือญาติโยมบริเวณวัดไม่ศรัทธา  ไม่มีใครเข้าวัด  ตอนที่ท่านเล่าให้ฟัง  แล้วรองเจ้าอาวาสก็เล่าให้ฟัง  อดีตก่อนที่อาตมาจะเข้าไป  มีปัญหาแม้กระทั่งญาติโยมที่ไม่พอใจ  คนต่างจังหวัดมาทำบุญมากๆ เขาอิจฉา  เขาหาว่าหลวงพ่อจะมาทำอะไรที่ล้ำหน้า  แล้วก็เจริญเกินไป  พอเด่นขึ้นมาจะต้องมีคนอิจฉา  ถึงขนาดที่ว่ายิงท่าน  ทำร้ายท่าน  ใช้ปืนยิง  ทะลุจีวรตามที่ทราบมา  แต่หลวงพ่อก็ไม่เป็นอะไรหรอก  หลวงพ่อก็อดทนตลอดมา  ตั้งใจที่จะมาฟื้นฟูที่นี่ให้เป็นแดนพระพุทธศาสนา  เป็นแดนศักดิ์สิทธิ์  แล้วก็เป็นศูนย์กลางของพระพุทธศาสนาซึ่งก็เป็นจริงในปัจจุบันนี้  วัดปากน้ำก็มีชื่อเสียง  และเป็นศูนย์กลางและเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของพระภิกษุสามเณร  อุบาสกอุบาสิกาเป็นจำนวนมาก  


หลวงพ่อท่านจะไม่เหมือนคนทั่วไป  ปกติท่านจะอยู่ในฌาณ  ท่านมีฌาณสูงมากเลย  การปฏิบัติของท่านคือท่านจะอยู่ในธรรมกาย  จิตของท่านอยู่ในธรรมกายจะอยู่ในฌาณอยู่ในสมาบัติ  ท่านไม่ใช่พระธรรมดา  ท่านอยู่ในสมาธิ  อันนี้เท่าที่อาตมาวัดได้นะ  เพราะว่าท่านจะไม่มีการขาดสติ  การทำอะไรโดยขาดสติจะไม่มี  จะเป็นคล้ายๆ พระอรหันต์งั้นแหละ  หลวงพ่อท่านเดินก็มีสติ  เอี้ยวแขนก็มีสติ  นอนก็มีสติ  จะนั่ง จะฉัน  จะเดิน  จะทำอะไรรู้สึกว่าท่านมีสติเต็มบริบูรณ์  สิ่งนี้อาตมารู้สึกประทับใจแล้วก็เห็นว่าเป็นสิ่งที่แปลก  ซึ่งไม่เห็นจากพระองค์อื่นๆ เราเป็นเณร  เราก็ช่างสังเกตนะ  พระองค์อื่นตลกคะนอง  หัวเราะเอิ๊กอ๊าก  อยากหัวเราะก็หัวเราะ  อยากกระโดด  หรือวิ่ง  หรืออะไร  บางทีมันขาดสตินะ  หลวงพ่อไม่มี  เดินนี้คล้ายพระอรหันต์  เหมือนพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง  เรื่องนี้แปลก  อาตมามารู้ทีหลังตอนเรียนปริยัติแล้วว่า  พระอรหันต์คือผู้ไม่ขาดสติ  ทำอะไรทำด้วยสติ  มาเจอกับหลวงพ่อวัดปากน้ำนี่แหละ


สมัยที่อยู่ในโบสถ์รุ่นแรกๆ นั้น  ในโบสถ์ใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม คือเวลา ๑ ทุ่ม  จะมีทั้งญาติโยม  ทั้งพระเณรที่รักการปฏิบัติธรรมกาย  จะมารวมกันเพื่อนั่งสมาธิ  อาตมาก็นอนที่นั่น  อยู่ที่นั่น  ทำงานที่ในโบสถ์นั้น  ก็ใช้เวลาส่วนมาก  ทุกวันไม่ว่างเว้น  ก็ต้องทำด้านสมาธิ  ตามหลักการที่ทำในวันพฤหัส  หรือสอนในโบสถ์ทุกเช้า  หรือมีพระผู้ใหญ่  เช่น  มหาโชดก ขอโยงซะเลย  เพราะว่าเป็นหลักฐานที่สำคัญที่สุด


มหาโชดก  เป็นพระผู้ใหญ่  และมีตำแหน่งใหญ่  ควบคุมวัดปากน้ำด้วยในสมัยนั้น  ท่านได้ไปเรียนกรรมฐานแบบสายยุบหนอ  พองหนอ  มาจากประเทศพม่า  แล้วท่านก็จะมาเปลี่ยนแปลง  หมายความว่า  จะมาล้างสมองหลวงพ่อวัดปากน้ำ  โดยท่านมีความเข้าใจว่า  การปฏิบัติสายวัดปากน้ำ  มันไม่ใช่พระพุทธศาสนา  ไม่ใช่ทางวิปัสสนา  ไม่ใช่ทางหลุดพ้น  และก็ไม่ใช่ทางที่ถูกต้อง  ที่ท่านไปได้มาจากพม่า  สายยุบหนอ  พองหนอ  ท่านก็เดินทางไปปราบหลวงพ่อวัดปากน้ำ  สมัยนั้น  อาตมามีชีวิตอยู่ในเหตุการณ์เดียวกัน  อยู่ในโบสถ์  หลวงพ่อก็ให้โอกาสพระผู้ใหญ่  โดยตำแหน่ง  โดยยศแล้ว  ท่านมหาโชดกใหญ่กว่า  หลวงพ่อเราก็อ่อนน้อมถ่อมตน  ก็นัดพบกันในโบสถ์เวลาบ่ายนะ  จำได้ภาพยังปรากฏอยู่ในความทรงจำ  เราก็ปูอาสนะสองที่ไว้ในโบสถ์  ต่อหน้าพระพุทธรูป  ให้ท่านได้โต้ตอบกัน  เรียกว่า  เสือเจอสิงห์   แล้วเราก็ปิดประตูให้ท่านคุยกัน  แล้วเจ้าคุณโชดกมาทราบทีหลังว่า  ต้องการอยากจะไปปรับการสอนธรรมะ  หรือการปฏิบัติของหลวงพ่อวัดปากน้ำให้เปลี่ยนแปลง  ให้มาใช้สายวิปัสสนาแบบยุบหนอ พองหนอ  ท่านอ้างว่า  มันมีมาในพระไตรปิฎก  มันถูกต้อง  ส่วนสายธรรมกาย  มันเพี้ยน  มันไม่ถูกต้อง  มันไม่มี  อะไรทำนองนั้น


เสร็จแล้วท่านก็ถกเถียงกัน  เราก็อยู่ข้างนอก  คอยปิดประตูโบสถ์ไม่ให้ใครเข้าไปก่อความรำคาญ  ท่านก็เจอกันอย่างนี้อยู่หลายวัน  เราก็ไม่ทราบผล  ได้ผลยังไง  ใครปราบใครยังไง  เสร็จแล้วมารู้ทีหลังว่า  หลวงพ่อด้วยความเกรงใจก็เลยให้รูปอันใหญ่ไปอันหนึ่ง  ให้เจ้าคุณโชดก  พร้อมทั้งเขียนข้อความว่า  รูปนี้ให้ไว้เป็นที่ระลึก  เนื่องในโอกาสพระเดชพระคุณได้มาสอนวิปัสสนากรรมฐานให้กระผม  ซึ่งเห็นว่าถูกต้องทุกอย่าง


ด้วยมารยาทและเป็นผู้น้อย  หลวงพ่อก็ชมเชย  และยอมก้มหัวให้ว่าของท่านโชดกถูกต้อง  อันนี้เป็นจิตวิทยาอย่างหนึ่ง  ซึ่งหลวงพ่อรู้จักวางตัวให้เกียรติกับพระเถระ  ไม่ไปขัดข้องกับผู้ใหญ่  ซึ่งเป็นสังฆาธิการปกครองเราด้วย  หลวงพ่อถึงกราบก่อน  ทั้งที่จริง  อายุพรรษาของหลวงพ่อนั้นมากกว่า  แต่เจ้าคุณโชดกเป็นรุ่นลูกรุ่นหลาน  แต่เขาเป็นผู้ใหญ่  เขามาหลวงพ่อก็กราบ  แล้วเจ้าคุณโชดกก็กราบคืนนะ  มาทราบว่าเป็นอย่างนั้น


ก็มีปัญหาต่อมาว่า  หลวงพ่อวัดปากน้ำยอมสละทิ้งหลักการจริงหรือไม่  อาตมาบอกว่าไม่จริง  ฝ่ายตรงข้ามบอกว่า  ฝ่ายมหาโชดกเป็นฝ่ายชนะ  โดยที่หลวงพ่อรับว่าตัวเอง  ยอมรับนับถือฝ่ายการปฏิบัติสายยุบหนอ  พองหนอ  อันนี้จะตัดสินอย่างไร  ในความคิดเห็นของอาตมามีความเห็นว่า ไม่ใช่  หลวงพ่อไม่เคยทิ้งหลักการวิชชาธรรมกาย  สั่งสอนมาตลอด  ไม่มีเทปม้วนไหน  ไม่มีคำพูดใดเลยที่หลวงพ่อบอกว่า  ของเรามันผิดนะลูกทั้งหลาย  ให้เลิกนะ  หันไปนับถือสายยุบหนอพองหนอ  ทำแบบวัดมหาธาตุนะ  ไม่มี  แต่ฝ่ายทางโน้น  เอาหลักเกณฑ์  เอาคำพูดที่หลวงพ่อให้เกียรติท่านเจ้าคุณโชดกนี้เป็นตัวตั้ง  เสร็จแล้วก็โพนทะนาว่า  หลวงพ่อวัดปากน้ำทิ้งหลักการ  และก็ยกย่องฝ่ายยุบหนอ  พองหนอว่าถูกต้อง  ธรรมกายผิดพลาด  นี่เขาพูดเอาเอง  ตามความรู้สึกของอาตมา  ยืนยัน  นั่งยัน  นอนยันได้เลยว่า  ที่พูดของเขามันก็ไม่ถูกเหมือนกัน  เขาไม่ได้ชนะหลวงพ่อก็ไม่ได้แพ้  และก็ไม่ได้ทิ้งหลักการ  หลวงพ่อวัดปากน้ำก็ไม่ได้สอนธรรมะใหม่  สอนการปฏิบัติใหม่แต่อย่างใด


อาตมาลาสิกขาตอนอายุ ๒๕ ปี  ไปเรียนนิติศาสตร์  รามคำแหง  พอจบปริญญาตรีก็ไปต่อปริญญาโท  ปริญญาเอกด้านกฏหมายที่มหาวิทยาลัยอิลินอย  สหรัฐอเมริกา  แล้วกลับมาบวชอีกครั้ง  ในปี ๒๕๓๘ มีหลวงพ่อพระเทพกิตติปัญญาคุณบวชให้  ปัจจุบันอาตมาอายุ ๖๒ ปี ก็ขอทำหน้าที่ลูกศิษย์ทายาทธรรมของหลวงพ่อให้ดีที่สุด

พระดร.มหาทวนชัย  อธิจิตโต