ตื่นเถิดเสรีชน

กวีวรรคทอง ๕  ตื่นเถิดเสรีชน

          ตื่นเถิดเสรีชน                   อย่ายอมทนก้มหน้าฝืน

ดาบหอกกระบอกปืน        หรือทนคลื่นกระแสเรา

แผ่นดินมีหินชาติ              ที่ดาดาษความโฉดเขลา

ปลิ้นปล้อนตะลอนเอา      ประโยชน์เข้าเฉพาะตน

                   จาก ตื่นเถิดเสรีชน

                   ยุทธพงศ์  ภูริสัมบรรณ (รวี  โดมพระจันทร์)

                   ปี พ.ศ. ๒๕๑๖

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

มาติดตามอ่าน  มาให้กำลังใจนะคะ

ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ

[ครูคำทศ]

ไม่มีอำนาจใดในโลกหล้า

ผู้ปกครองต่างมาแล้วสาปสูญ

ไม่มีใครล้ำเลิศน่าเทิดทูน

ประชาชนสมบูรณ์นิรันดร์ไป

เมื่อยืนหยัดต่อสู้ผู้กดขี่

ประชาชนย่อมมีชีวิตใหม่

เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ

ประชาชนย่อมเป็นใหญ่ในแผ่นดิน

โดย วิสา คัญทัพ

อาจเก่าไปบ้าง แต่ก็ยังคงความอมตะ และปลุกใจให้ต่อสู้อยู่ทุกยาม จริงๆ (อย่าเข้าใจผิด นะ ไม่ได้อยู่ฝ่ายไหน ที่ยกมา เพียงแต่ชอบและลึกซึ้งในถ้อยคำของบทกลอน เท่านั้น)