Gone Baby Gone : เลือกในสิ่งที่ถูกต้อง

หนังเรื่องนี้เป็นฝีมือกำกับของ Ben Affleck เจ้าของรางวัลออสการ์บทภาพยนตร์ยอดเยี่ยมเรื่อง Good Will Hunting เมื่อหลายปีก่อน คราวนี้ Ben Affleck มากำกับหนังเอง เอาน้องชาย (Casey Affleck) มาเล่นเป็นพระเอกซะด้วย

หนังแนวสืบสวนสอบสวน สนุกตื่นเต้นดี ถึงแม้ดูๆ ไป จะมีตะหงิดๆ เพราะเริ่มเข้าสูตรหนังหักมุม แต่ก็ยังลุ้นหนุกดีว่ามันจะสรุปออกมาในรูปไหน หนังเริ่มเรื่องที่ด.ญ. Amanda หายตัวไป จนกลายเป็นข่าวโด่งดัง ญาติพี่น้องก็เห็นท่าว่าตำรวจจะทำอะไรไม่ได้ ก็เลยไปจ้างนักสืบเอกชน ชื่อ Patrick กับ Angie มาช่วยสืบ หนังก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ไปเกี่ยวพันกับพวกค้ายาเสพติด ซึ่งแม่ของ Amanda เคยไปใช้บริการ เกี่ยวพันกับเงินก้อนโต ตำรวจที่ทุจริต ซึ่งประเด็นสำคัญก็คือ คนที่ดูเหมือนดี กลับไม่ดี คนที่ดีบ้างเลวบ้าง กลับให้ความช่วยเหลือ คนที่เหมือนดีที่สุด เป็น head of office นั่นแหละตัวดีเลย

(ซ้ายไปขวา Ben Affleck ผู้กำกับ, Amy Ryan คนที่รับบทเป็นแม่ของ Amanda เธอได้รับการเข้าชิงออสการ์ปี 2007 สาขานักแสดงประกอบหญิงยอดเยี่ยม , Casey Affleck เ่ล่นเป็นพระเอก)

สุดท้ายหนังบีบคั้นพอสมควร เมื่อพระเอกต้องเลือกระหว่าง ความถูกต้อง (แต่อาจไม่สุขสบาย หรือมองไม่เห็นอนาคตเอาซะเลย) กับ ความผิด (แต่มองเห็นอนาคต ที่น่าจะดีกว่านะ)

ท้ายสุด หนังจบลงแบบทิ้งให้คิดว่า เอ... ที่พระเอกมันเลือกน่ะ มัน work แน่หรือเปล่า เพราะมันเป็นความถูกต้องที่ขรุขระ ซะเหลือเกิน

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เด็กที่มีพฤติกรรมทางสังคมผิดปกติ พ่อแม่มักเริ่มสังเกตว่าผู้ป่วยมีพัฒนาการด้านสังคมผิดปกติเมื่อ อายุประมาณ 9-18 เดือน ได้แก่

• พฤติกรรมเหมือนอยู่ในโลกของตนเองคนเดียว ไม่สนใจบุคคลอื่น ไม่มองสบตา ไม่มีพฤติกรรมที่แสดงอารมณ์ผูกพันต่อพ่อแม่หรือผู้เลี้ยงดู (attachment behavior)
• ไม่ชอบเล่นหรือสร้างความสัมพันธ์กับผู้อื่นตามระดับพัฒนาการ ไม่แสดงอารมณ์โต้ตอบหรือความสนใจร่วมกับคนอื่น และมักสนใจสิ่งที่เป็นวัตถุมากกว่าบุคคล เป็นต้น
• ผู้ป่วยอาจมีพัฒนาการด้านสังคมผิดปกติตั้งแต่วัยทารก เช่น ไม่ยิ้มทักทาย (social smile) ไม่แสดงท่าทางดีใจหรือตอบสนองเมื่อพ่อแม่ทำท่าจะอุ้ม ไม่กลัวคนแปลกหน้า ไม่มีความวิตกกังวลเมื่อต้องแยกจากพ่อแม่ เป็นต้น
• อาการที่ทำให้พ่อแม่กังวลและพามาพบแพทย์บ่อยที่สุดคือพัฒนาการด้านภาษาล่า ช้า ผู้ป่วยส่วนใหญ่ยังไม่สามารถพูดเป็นคำที่มีความหมายได้เมื่ออายุ 2 ปี ผู้ป่วยบางคนอาจพูดได้แต่มักมีพัฒนาการด้านภาษาและการสื่อสารผิดปกติอย่าง ชัดเจน เช่น พูดโดยไม่มีจุดมุ่งหมายเพื่อโต้ตอบกับคนอื่น ไม่มีระดับเสียงสูงต่ำและไม่มีอารมณ์สอดแทรกในการพูด พูดบางคำหรือบางประโยคซ้ำๆ พูดตามคำพูดคนอื่นซ้ำๆ (echolalia)
• พูด ทวนคำถามแทนการตอบคำถาม ใช้สรรพนามแทนตนเองและคนอื่นสลับกัน ใช้คำพูดบางคำแทนความหมายบางอย่างที่คนอื่นไม่เข้าใจ บางคนอาจพูดเป็นภาษาของตนเอง (neologism)
• มักขาดทักษะในการพูดเพื่อปฏิสัมพันธ์ทางสังคม เป็นต้น

ตัดตอนมาแค่นี้ครับ อ่านหนังสือแม่/ลูกมา น่าสนใจดี