ธรรมดา


ได้รับจดหมายเพื่อนจากแดนไกล บ่นโน่นบ่นนี่ จิตตกเพราะว่างานที่ทำไม่ได้ก้าวหน้าอย่างที่คิดไว้ เลยได้เขียนจดหมายตอบกลับไป เผื่อว่าเธอจะได้รู้สึกดีขึ้น

.

.

ถึง คุณเพื่อน

ท่าเพื่อนตรูใกล้จะบ้าไปแล้วรึเปล่าหว่า??? เอาล่ะ...จากการวิเคราะห์แล้ว...เพื่อนคงจะจิตตกเนื่องจากงานน้อยไม่ได้ดั่งใจซะแน่แท้... เอาล่ะเอาธรรมะมาเล่าให้ฟัง
 
คิดว่าคงรู้จักอิทธิบาท ๔ อยู่ใช่ป่ะ..ฉันทะ วิริยะ จิตตะ และวิมังสา เอาง่ายๆ คือ รักในงาน ขยัน เอาใจใส่ และหมั่นตรองพิจารณา หากเราทำทุกอย่างแล้วมันก็ยังไม่ได้เรื่องอยู่อีก ก็ให้คิดถึงอีกอย่าง คือ สันโดษ ไม่ได้บอกให้แยกตัวโดดเดี่ยวอะไรนะ แต่สันโดษในที่นี้คือการยอมรับผลที่เกิด และทำใจบอกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่มันจะเป็นอย่างนั้น... ไอ้ตัวข้าพเจ้าเองตอนนี้งานก็กระเตื้องเล็กๆ น้อยๆ ไม่ได้ดังที่ตั้งใจไว้เหมือนกัน แต่เราต้องคิดว่าหากเราได้พยายามเต็มที่ คิดไตร่ตรองแก้ไขอย่างเต็มที่แล้ว ผลมันจะเป็นยังงัยก็คิดซะว่ามันก็เป็น "ธรรมดา" อย่างนี้เอง...
 
ส่วนเรื่องกวนใจกับชาวบ้านน่ะ ลองมานึกดูนะว่า ไอ้คนที่วุ่นวายน่ะเราหรือใคร ถ้าคิดได้ว่าตัวกูนี้จะไปวุ่นวายกับคนอื่นอะไรนักหนา แค่วุ่นกับตัวเองก็แทบจะเอาตัวไม่รอดแล้ว ถ้านึกได้อย่างนี้แล้วเราก็จะสบายขึ้น เบาขึ้น ...ก็อย่างที่คุณนายบอกน่ะแหล่ะว่า...ไอ้พูดน่ะง่ายแต่ทำน่ะยากส์ ก็ต้องบอกว่าแม่นแท้ แต่ขอให้เราพยายามฝึกคิดอย่างนี้ คิดบวก มองใจตัวเองบ่อยๆ แล้วมันก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ นะ เราจะทนได้มากขึ้น เราเชื่อว่าอย่างนั้น...
 
การปล่อยอารมณ์ให้ได้พักบ้างก็ดีนะ ดูคอนเสิร์ต ฟังเพลง แหกปาก อะไรทำนองนี้ มันก็ช่วยระบายอะไรที่มันอัดอั้นอยู่ได้บ้าง และดีใจที่เพื่อนได้เห็นสัจธรรมบางอย่างที่ว่าแต่ละคนก็ทุกข์ไปคนละแบบ ใช่แล้วล่ะ มันขึ้นกับหลายอย่าง ทั้งเรื่องการเลี้ยงดู สิ่งแวดล้อม สถานการณ์ ไปยาลใหญ่ บางทีเราเอาบรรทัดฐานของเราเองไปคิดเอง ตัดสินคนอื่น มันก็อาจไม่ถูกนักนะ เช่นเดียวกับถามว่าขวดสี่ขวดมีขนาดเล็ก กลาง ใหญ่ และในแต่ละขวดมันมีปลาทองอยู่ขวดละตัว ถามว่าปลาทองขวดไหนจะมีความสุขที่สุด ....คำตอบ คือ ตอบไม่ได้ เพราะไม่ใช่ปลาทอง...เอวัง!!!
 
คิดว่าคงเป็นการตอบจดหมายที่ยาวมากครั้งหนึ่ง อ่านจนถึงบรรทัดนี้รึยังล่ะ ยิ้มได้รึยังล่ะ เอาล่ะ...ตั้งใจนะ มีกำลังกายกำลังใจ  สู้ๆๆๆ แต่อย่าลืมดูแลทั้งกายและใจด้วยล่ะ อย่ามัวแต่ใช้งานมัน
 
โชคดีเด้อ
XXX
.
.
น้ำจิ้ม
ทุกข์มีเพราะยึด
ทุกข์ยืดเพราะอยาก
ทุกข์มากเพราะพลอย
ทุกข์น้อยเพราะหยุด
ทุกข์หลุดเพราะปล่อย
จาก..ธรรมะคำสอนของหลวงปู่ชา สุภัทโท วัดหนองป่าพง อุบลราชธานี
หมายเลขบันทึก: 211179เขียนเมื่อ 24 กันยายน 2008 10:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 02:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

นิ่งบ้างก็ดีครับท่านอาจารย์ศักดิ์สิทธิ

คงต้องนิ่งบ้างอย่างที่ท่านอาจารย์ JJ บอกไว้น่ะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท