ยังไม่หมด กับความลับข้อ2จ้า...3ปี ที่เรียนตัดเย็บและทำอาหาร^^

สวัสดีค่ะทุกท่าน วันนี้รู้สึกเงียบๆ ยังไงไม่รู้นะเนี่ย อิอิ...ขอพักจากการอ่านหนังสือสักนิด แวะมาบันทึกสักหน่อยค่ะ จะมาเปิดเผยความลับ ข้อ 2กันดีกว่า ก่อนจะสอบปลายภาคอาทิตย์หน้านี้แล้ว....

ในข้อ 2 ยังไม่ทิ้งเรื่องความเป็นกุลสตรีค่ะ (ฮิๆๆ ทำไงได้คนมันหน้าตาดีนิ 55555+)...พูดถึงเรื่อง การตัดเย็บ การทำอาหารนี่หมูๆ เลยค่ะ สบายมาก ทำได้ ทำเป็นค่ะ ฮิๆๆ

ข้อ 2 กุลสตรี เรียนตัดเย็บและเรียนทำอารหาร 3 ปีค่ะ

เรียนม.ต้น อยู่ 3ปีคะ(คงไม่มีใคเรียน4ปีนะค่ะ อิอิ)...ที่โรงเรียนบ้านหนองแคนใหญ่ ซึ่งจะมีวิชาเลือก.... แยกให้ผู้ชายกับผู้หญิงเรียนคนละแบบค่ะ..ซึ่งผูชายนั้นจะเรียนช่างยนต์...ผู้หญิงก้จะให้เรียน ตัดเย็บ หรือไม่งั้นก็การทำอาหารค่ะ

จำได้ปีแรก ม.1 ให้เรียนการตัดเย็บค่ะ อาจารย์ให้ตัด เสื้อคอโปโลค่ะ...นี่ลงทุนไปซื้อผ้าที่ในอำเภอเลยค่ะซึ่งห่างจากโรงเรียนตั้งเกือบ 30กิโลเลย....ไม่อยากจะบอกว่า แค่หัดเขียนแบบ ก็ใช้เวลาไปหลายอาทิตย์แล้วค่ะ อิอิ ขีดตรงบ้างเบี้ยวบ้าง..จนได้แบบออกมาคิดว่าดูดีที่สุดเท่าที่ทำได้แล้วค่ะ 5555+

พอเขียนแบบ ตัดผ้าไปตามแบบเรียบร้อยแล้วก็ถึงขั้นตอนการเย็บสักทีแล้วค่ะ...ขอบอกว่าตั้งแต่เกิดมานี่ยังไม่เคยจับต้องจักรเย็บผ้ามาก่อนเลยค่ะ...แต่เห็นคุณครูทำให้ดูก็เหมือนจะง่ายๆนะ แค่เหยียบๆเอง อิอิ..หมูๆ แค่นี้ พอถึงคิวเราเข้าไปปุ๊บ ....รอยด้วยเข้าเข็มก็ยากแล้วค่ะ รูเล็กเหลือเกิน 5555+ พอเหยียบจักรจะเย็บ ก็ง่ายๆค่ะ เหยีบยกดเท้าขึ้นลงแค่นั้น ....แต่พอสอดผ้าเข้าไปปุ๊บ จ๊ากกกกก เย็บแล้วเข็มหักค่ะ 5555+ พอเปลี่ยนได้สักพัก เดี๋ยวด้ายขาด...เย็บๆ ไปมันไม่ตรงค่ะ มันเย็บเบี้ยวซ้ายเบียวขวาอยู่นั่นแหละ ฮิๆๆ

ทุกๆคาบที่เรียนตัดเย็บมันก็จะเป็นอยุ่อย่างนั้นแหละ ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่มีการพัฒนาฝีมือขึ้นเลย บางทีเย็บๆไปแล้วมันเบี้ยว ก็ใช้ให้เพื่อนช่วยเย็บบ้าง ให้เราเย็บก็ได้เลาะด้ายออกจนหมด ชั่วโมงเรียนเลยละค่ะ ฮิๆๆ...พอสิ้นเทอม ได้เวลาส่งผลงานสักที ภูมิใจมากๆค่ะ เสื้อตัวแรกในชีวิตที่ตัดด้วยฝีมือตัวเอง 55555+ ถึงจะบิดๆเบี้ยวๆไปบ้าง ก็ภูมิใจค่ะ ไม่กล้าใส่ออกไปไหนเลย เอาเก็บไว้เป็นเสื้อใส่นอนเลยค่ะ อิอิ สวยๆๆๆๆ

พอเทอมที่สอง คราวนี้คุณครูให้เลือกตัดตามสบายเลยค่ะ ตั้งใจเต็มที่ ว่าจะตัดชุดนอนให้ได้ ...ไปซื้อผ้าลายการ์ตูน อย่างน่ารักเลยละ ฮิๆๆ ก็เริ่มจากการออกแบบนั่นละค่ะ...วัดตัวเองทำเองทุกอย่าง...ขอตัดกางเกงก่อนละกัน เพราะว่าเสื้อเมื่อเทอมที่แล้วก็เคยทำมาแล้ว อิอิ....พอถึงขั้นเย็บ เย็บมาก็น๊านนานเป็นเทอมแล้ว พอเข้าเทอมที่สอง ฝีมือการเย็บไม่มีการพัฒนาขึ้นเล๊ย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ยิ่งตั้งใจมันก็ยิ่งเย็บเบี้ยว 55555+กำๆๆๆ....สิ้นเทอมมา ก็ได้ส่งกางเกง ขาไม่เท่ากันนั้นละค่ะ อิอิ ไม่เคยเห็น กางเกงตัวไหน ทุเรศเท่านี้มาก่อนเลยค่ะ 5555+ ผ้าขี้ริ้วยังดูสวยกว่าเลย ฮิๆๆ

ลองเอากางเกงตัวที่เย็บมาใส่นอนค่ะ แล้ววันนั้นเลยใส่ลงมาข้างล่างดู มายืนดายหญ้าหน้าบ้าน คนข้างๆบ้านแซว กางเกงสวยจังนะ ซื้อจากร้านไหนละ...ก็เลยบอกเขาไปว่า เย็บเองค่ะ..เขาเลยบอกว่า จริงเหรอ มิน่าละ เป็นพี่ พี่ไม่กล้าใส่เลยนะนั่น 5555+ โหหห นึกว่าจะชมกัน ฮิๆๆ...

-----------------------------------------------------------------------------------------------

ปีต่อมา ครูเปลี่ยนให้มาลองทำอาหารค่ะ คราวนี้ทำงานกันเป็นกลุ่ม แบกหม้อ แบกอุปกรณ์ต่างๆ ไปโรงเรียนเยอะแยะเลยค่ะ ได้ทำทั้ง กับข้าว และก็ขนมด้วย จำได้ว่า มีการทำน้ำเต้าหู้ด้วย..สลับกันค่ะอาหารคราวหวานแต่ละอาทิตย์...จำได้ว่า ครูให้ทำถั่วแปบ ตอนแรกเพื่อนให้เป็นคนนวดแป้งค่ะ สงสัยเห็นท่าทางเราแล้วคงจะไม่รุ่งแน่นอน 5555+ เลยไล่ให้ไปขูดมะพร้าวเลยเซ็งเป็ด อิอิ

ที่น่าประทับใจที่สุดและจำไม่เคยลืมเลยก็คงจะเป็นการทำขนมชั้นนี่ละค่ะ ขั้นตอนการทำต่างๆ ไม่ขออธิบายนะค่ะ เพราะว่าลืมไปหมดแล้วว่าทำยังไง อิอิ แต่ที่จำได้ ก็คือ ขั้นการนำไปนึ้งให้สุกทีละชั้นๆนี่ละค่ะ..ครูบอกว่านึ้งให้ใช้ไฟแรงๆเลย(นึ้งเต่าถ่านนะค่ะ)...ขยันเติมน้ำบ่อยๆละกัน...ตอนแรกก็ยกหม้อขึ้นดูน้ำบ่อยๆค่ะ แต่น้ำมันก็ไม่หมดสักที คราวนี้เลยเติมไปครึ่งหม้อเลยค่ะ แล้วก็มานั่ง โม้ๆๆๆ...เรื่องนั้นเรื่องนี้จะแบ่งขนมกันยังไงดีนะ..ฮิๆๆ อยากกินๆๆๆ

สักพักมีเพื่อนบอกว่า รู้สึกเหมือนได้กลิ่นเหม็นไหม้จังเลย กลุ่มใครๆๆ ไอ้กลุ่มเราเพื่อนมันก็บอกว่า พวกเราพึ่งเติมน้ำไปเองไม่เป็นไรหรอก ไม่ใช่ของเราแน่อนอน.... ก็นั่งกันเฉยค่ะ โม้ๆ กันต่อไป555555+....สักพักคิดว่าสุกหมดแล้วละ เลยลองไปยกหม้อดูค่ะ อ๊ากกกกกก....มองไปเห็นแต่ไฟแดงลุกเต็มเลยค่ะ แล้วก้นหม้อละหายไปไหน ???? 55555+....สรุปไฟไหม้หม้อ นานมากๆค่ะ จนก้นหม้อหายไปเลย อิอิ แทนที่จะได้กินขนมชั้นหอมหวานอร่อย....กลับได้กินขนมเหม็นไหม้ไปซะงั้น 5555+..จะทิ้งก็ไม่ได้ค่ะ เสียดายลงทุนลงแรงไปเยอะ ยังไงต้องแบ่งๆกันไปกินที่บ้านเลย ฮิๆๆๆ

นี่ละค่ะ ตลอด 3ปี ก็จะมีเรื่องวุ่นๆอยู่อย่างนี้ละ ถามว่าเรียนตัดเย็บและเรียนทำอาหาร แล้วได้อะไรบ้าง ก็อยากบอกว่าได้เยอะเลยค่ะ...ถึงจะเสื้อกับกางเกงออกมาแล้วจะไม่สวย แต่ก็ทำให้เรามีเสื้อตัวแรกที่ตัดด้วยฝีเมือตัวเอง...ทำขนมถึงจะอร่อยบ้างไม่อร่อยบ้าง...ส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนทำ...เราก็ได้เป็นนักชิมที่ดีเลยละ 5555+....กุลสตรีจริงๆเลยเราเนี่ย...อิอิ

ขอบอกว่ากับข้าวน่ะทำได้นะค่ะ แต่ต้องเป็นอาหารอีกสาน อิอิ ไม่เชื่อมีหลักฐาน แอบทำกินที่หอบ่อยๆ(เขาไม่ให้ทำกับข้าวในห้องค่ะ)..5555+ ไม่ได้เจียวแต่ไข่เป็นเด้อค๊า...สิขอบอก อิอิ

55555555+(ทำไปได้)

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย กล้วยแขก~natadee~natachoei♥.•°♥
ใน ปฏิบัติการ...เริ่มการเรียนรู้

คำสำคัญ (Tags): #tag#กล้วยแขก#ความลับ(ข้อ2)

หมายเลขบันทึก: 210319เขียนเมื่อ 20 กันยายน 2008 17:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (26)

-

เขียนเมื่อ 20 กันยายน 2008 18:35 น. ()

สวัสดีค่ะน้องกล้วยแขก

ขยันเรียนเข้าน่ะ อ่านหนังสือเยอะ ๆ ล่ะ

เวลาไม่มีอะไรเย็บ น้องช่วยมาเย็บหน้าพี่หน่อยสิ

ก็พี่หน้าแตกหมอไม่รับเย็บแล้วล่ะ

เย็บให้หน่อยๆๆๆๆๆ เอาแบบว่า เย็บแล้วสวยกว่าเดิมสิบเท่าเลยน่ะ แฮะๆ

♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥

เขียนเมื่อ 20 กันยายน 2008 19:27 น. ()

สวัสดีค่ะ กล้วยแขก ตอนเรียน พี่ทำดอกแคสอดใส้ ฮ่าๆๆ ไม่ธรรมดานะคะ ขนมก็ทำกล้วยบวชชี ขอบอกๆ อร่อยมั่กๆ อร่อยมาจนปัจจุบัน คริคริ ...ทำกับข้าวไม่ค่อยเป็นแค่ทำทีรัยก็หมดทู๊กทีวิเอ๊า .... ฮ่าๆๆ หน้าตาดี แถมเป็นแม่ศรีเรือนอีกด้วย
........คริคริ